Wstrzymywanie gazów to czynność, którą każdy człowiek robi w miejscach publicznych. Nie jest kulturalnym zachowaniem puszczanie gazów, zwłaszcza jeśli towarzyszą temu efekty dźwiękowe. Jakie mogą być konsekwencje tego zachowania i jak w takim razie powinno się postępować?
Spis treści
Czym są gazy?
Gazy towarzyszą człowiekowi od chwili narodzin przez całe życie. Są całkowicie naturalne i fizjologiczne. Połykając pożywienie, często łyka się jednocześnie powietrze. Kwas solny powstający w żołądku wchodzi w reakcję z wodorowęglanami z soku trzustkowego, wytwarzając dwutlenek węgla (CO2) i wodę. Kolejnym źródłem gazów jelitowych są znajdujące się w żywności węglowodany, które nie poddają się całkowitemu trawieniu. Po spożyciu ulegają fermentacji z wytwarzaniem wodoru, metanu i niekiedy siarkowodoru.
Szacuje się, że każdy człowiek oddaje gazy kilkanaście razy dziennie, często nawet nie zwracając na to uwagi. Są one bezzapachowe i bezgłośne. Na wystąpienie śmierdzących gazów wpływają nawyki żywieniowe, stosowanie używek oraz ewentualne schorzenia przewodu pokarmowego.
Wstrzymywanie gazów
Wstrzymywanie gazów nie powinno mieć charakteru długotrwałego. Jeśli gazy są bardzo silne, wstrzymywanie ich nie powinno trwać dłużej niż kilka minut, należy odejść w odosobnione miejsce, aby się ich pozbyć. W krótkim przedziale czasu wstrzymanie gazów może być przyczyną dyskomfortu i bólu brzucha, a nawet zgagi czy nudności. Prowadzi do wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej (a dokładniej w jelitach), co nie jest zdrowe dla znajdujących się w niej narządów. Ponadto udowodniono, że część gazów może ponownie wchłaniać się przez krew do krwiobiegu, co również nie jest pożądane.
Przewlekłe wstrzymywanie gazów zwiększa ryzyko zapalenia uchyłków, nasila objawy schorzeń gastroenterologicznych oraz wpływa niekorzystnie na kondycję mięśni dna miednicy. Może nasilać lub wywoływać hemoroidy, jest też przyczyną stresu dla układu nerwowego. Udowodniono, że wstrzymywanie gazów prowadzi do wzdęć, czyli subiektywnego, nieprzyjemnego uczucia pełności w jamie brzusznej.
Jak puszczać gazy w miejscu publicznym?
Jeśli zmagamy się ze wzdęciami lub czujemy silną potrzebę puszczenia gazów, nie należy długo tego powstrzymywać. Najlepszym rozwiązaniem jest udanie się do toalety lub odejście na bok, aby pozbyć się dyskomfortu. Nie jest w dobrym tonie puszczanie gazów przy innych pracownikach, przy stoliku w restauracji, w teatrze czy w kolejce do kasy w sklepie.
Jak zmniejszyć ilość gazów w jelitach?
Chociaż nie da się całkowicie uniknąć puszczania gazów, a ich występowanie można wręcz uznać za zdrowe, są osoby zmagające się z problemem nadmiernego oddawania gazów, głośnego oddawania gazów lub oddawania gazów o nieprzyjemnym zapachu. Szukają one sposobów na złagodzenie problemu. Do podstawowych należą:
- zwracanie uwagi na codzienną dietę – do grona produktów wzdymających zaliczamy m.in. kalafiory, brukselki, cebulę, warzywa strączkowe, natomiast produktami wpływającymi na nieprzyjemny zapach gazów są m.in. jasne pieczywo, dania smażone i przetworzone, słodycze, kapusta;
- stabilizacja chorób przewlekłych i stosowanie się do zaleceń lekarza. Zwłaszcza w przebiegu nieswoistych zapaleń jelit, alergii pokarmowych, zespołu jelita drażliwego czy zespołów złego wchłaniania;
- regularna aktywność fizyczna, która przeciwdziała wzdęciom i ułatwia przesuwanie się gazów w układzie pokarmowym na bieżąco;
- picie dużej ilości płynów, których podstawę powinna stanowić woda;
- ziołolecznictwo – ziołami na wzdęcia i gazy są kminek, koper włoski, mięta, anyż, szałwia;
- masaże wisceralne lub masaże starosłowiańskie – czyli masaże brzucha wykonywane przez przeszkolonych masażystów i fizjoterapeutów.
Jeśli problemem jest brak kontroli nad oddawanymi gazami, a więc brak umiejętności chwilowego wstrzymania ich (np. do momentu, aby odejść na bok czy do toalety), konieczna staje się wizyta u fizjoterapeuty uroginekologicznego. Przyczyną są zaburzenia czynności (osłabienie, niewydolność) mięśni dna miednicy. Może to dotyczyć zarówno kobiet, jak i mężczyzn.
Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
- Lamer-Zarawska E., Kowal-Gierczak B., Niedworok J., Fitoterapia i leki roślinne, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
- Górski J., Fizjologia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.
Zostaw komentarz