Ugryzienia pluskwy

Aktualizacja: 23 marca 2021

Ugryzienia pluskwy nie występują współcześnie aż tak często, jak miało to miejsce dawniej. Niestety, te znienawidzone pasożyty wciąż mogą uprzykrzać niektórym życie. Ich ugryzienia są bardzo bolesne, zaś one same – niezwykle ciężkie do wytępienia. Co należy wiedzieć o pluskwach?

Czym są pluskwy?

Dorosła pluskwa domowa to czerwono-brązowy, bezskrzydły owad osiągający długość do około 4-5 mm. Pluskwy żerują nocą, zaś w ciągu dnia chowają się w meblach, materacach oraz za tapetami – mają na odnóżach specjalne haczyki, które ułatwiają utrzymywanie się w różnych miejscach. Mogą one również być z łatwością transportowane w ubraniach czy bagażu. Są to pasożyty zewnętrzne, które odżywiają się krwią. Znajdują ofiarę dzięki temperaturze jej ciała oraz dwutlenkowi węgla. Samice pluskwy składają przeciętnie każdej nocy 5 jaj, wylęganie trwa kilka tygodni.

Jak wyglądają ugryzienia pluskwy?

Objawy ugryzienia pluskwy są różne, w zależności od danej osoby. Typowo ślady ukąszeń widać w obrębie talii i pach oraz na obszarach niezasłoniętych przez ubranie. Ukąszenia przyjmują układ linijny lub tworzą skupiska, mogą przy tym mieć charakter od bąbli pokrzywkowych po krwotoczne pęcherze. W niektórych przypadkach silnie bolą i swędzą, niekiedy zaś mogą nie dawać żadnych dolegliwości. Pogryzione osoby opisują ukąszenia pluskiew jako podobne do ukąszeń komarów, tylko znacznie silniejsze. Podobnie jak w przypadku innych insektów żywiących się ludzką krwią, tak i podczas kontaktu z pluskami istnieje możliwość zarażenia wirusem zapalenia wątroby typu B.

Jak więc rozróżnić ugryzienia pluskiew od ukąszeń komarów czy innych owadów? Otóż sam ślad po ugryzieniu zwykle jest niewielki (choć nie jest to regułą). Jeśli zauważymy kilka śladów w niewielkiej odległości – w jednej linii bądź tworzących trójkąt – istnieje duże prawdopodobieństwo, że sprawcą są pluskwy domowe.

Jak leczyć ugryzienia pluskwy?

Ulgę po ukąszeniu przez te pasożyty przynosi leczenie objawowe, w tym farmakoterapia. Najczęściej stosuje się więc:

• doustne leki przeciwhistaminowe oraz miejscowe glikokortykosteroidy;
• maści recepturowe na bazie cynku;
• wodę wapienną;
• zachowanie wysokiego poziomu higieny, aby objawy były jak najmniej uciążliwe i celem zapobiegania infekcji.

Najlepszym rozwiązaniem zawsze jest jednak eliminacja źródła pluskiew. Są one zabijane przez ciepło, dlatego zaleca się wypranie ubrań i pościeli w wysokiej temperaturze. Odkurzanie zmniejsza populację pluskiew zamieszkujących meble i materace, ale w celu ich eradykacji niezbędne jest czyszczenie parowe lub zastosowanie insektycydów.

Zobacz również: Zioła na pasożyty.

Zwalczanie pluskiew w mieszkaniu

Najlepszym sposobem na niedopuszczenie do wystąpienia pluskiew jest dbanie o higienę osobistą oraz o czystość w mieszkaniu. Pierwszą metodą jest utrzymywanie porządku – należy często odkurzać mieszkanie z uwzględnieniem ciemnych i ciasnych zakątków. Dodatkowo należy pastować i wyparzać podłogi, np. mopem parowym. Kolejnym aspektem jest higiena spania. Najwięcej pluskiew przebywa w okolicy łóżka, więc konieczne jest regularne pranie i wietrzenie pościeli. Pościel można także wyparzać rozgrzanym żelazkiem.

Najskuteczniejszą metodą zwalczania pluskiew jest jednak skorzystanie z pomocy profesjonalnej firmy zajmującej się dezynsekcją. Zazwyczaj wykonuje ona 2 opryski – pierwszy ma na celu likwidację bieżącą populację, zaś następny (wykonywany po około 3 tygodniach) niszczy populację wyklutą z pozostawionych wcześniej jaj.

Olej z czarnuszki w kapsułkach 100% naturalny
Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) jest naturalną substancją znaną od tysiącleci ze swoich właściwości. Wykorzystywana jest m.in. przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, ...
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Davis R., Johnston G., Sladden M., Rozpoznanie i leczenie chorób powszechnie występujących u osób podróżujących, wywołanych przez pasożyty zewnętrzne, Dermatologia po Dyplomie, 2/2010.
2. Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
3. Buczyłko K., Majsiak E., Wagner A., Alergia na owady niebłonkoskrzydłe, Alergia Astma Immunologia, 3/2015.
4. Buczek A., Choroby pasożytnicze – epidemiologia, diagnostyka, objawy, Wydawnictwo FnRRRKDN, Lublin 2010.