Szkarlatyna (płonica) to bardzo powszechnie występująca choroba zakaźna. Należy zaznaczyć, że początkowo należała ona do śmiertelnych, jednak z biegiem czasu stała się mniej groźna. Nie ulega jednak wątpliwości, że wymaga natychmiastowej diagnozy w celu uniknięcia przykrych powikłań.
Szkarlatyna – przyczyny
Szkarlatyna (płonica) to ogólnoustrojowa choroba zakaźna o charakterze wysypki, która pojawia się zwykle w okresie dzieciństwa. Za rozwój choroby odpowiedzialne są szczepy paciorkowców, które powodują anginę. Głównym źródłem zakażenia jest osoba chora, człowiek, który cierpi na paciorkowcowe zapalenie gardła, jak również zdrowa osoba będąca nosicielem tej bakterii.
Do zakażenia dochodzi zwykle drogą kropelkową, a także drogą pośrednią, np. przez odzież czy sprzęt, który był używany przez chorego. Ponadto płonica może pojawić się w wyniku kontaktu dziecka z osobą, która przechodzi zwykłą anginę.
Objawy szkarlatyny
Do głównych objawów szkarlatyny należą:
- ból gardła;
- kaszel;
- wymioty;
- podwyższona temperatura ciała;
- ból głowy;
- przyspieszone tętno;
- powiększone, czerwone migdałki;
- malinowy kolor języka;
- wysypka na skórze pojawiająca się po 2-3 dniach.
Wysypka początkowo lokalizuje się pod pachami oraz w okolicy pachwin, a w dalszym etapie obejmuje całe ciało. Po upływie kilku dni ustępuje, zaś po około 2 tygodniach skóra zaczyna się łuszczyć, szczególnie na dłoniach oraz podeszwach stóp. Do innych objawów szkarlatyny należy biały nalot na języku, który z biegiem czasu zmienia się w czerwone, punktowe zmiany. Ponadto następuje powiększenie oraz bolesność węzłów chłonnych szyjnych i pachwinowych.
W przypadku ostrej szkarlatyny występują zaburzenia pracy układu krążenia, a także zapalenie mięśnia sercowego. Przeprowadzona diagnostyka obrazuje również powiększone rozmiary wątroby oraz śledziony, zaś zmiany w obrębie języka mogą doprowadzić do martwicy tkanek w jamie ustnej.
Leczenie szkarlatyny
Terapia szkarlatyny opiera się przede wszystkim na farmakologii. W związku z tym choremu podaje się penicylinę przez 10 dni według zaleceń lekarza prowadzącego. Jeśli chory posiada alergię na penicylinę wówczas zaleca się mu inne antybiotyki, np. azytromycynę lub klarytromycynę. Po kilku dniach takiej terapii objawy powoli ustępują, jednak nie jest to równoznaczne z tym, że kurację antybiotykiem można przerwać.
Oprócz farmakologii o osobę chorą należy zadbać również pod innym kątem. Dziecko powinno spożywać odpowiednią ilość płynów w ciągu dnia, a także jeść pokarm w formie płynnej lub półpłynnej, ze względu na towarzyszący ból gardła. Po odbyciu całej kuracji dziecko powinno pozostać jeszcze przez około 7 dni w domu.
Najnowsze informacje mówią, że na szkarlatynę można zachorować kilka razy. W przypadku kiedy objawy szkarlatyny pojawią się ponownie, wówczas powtórnie przepisuje się penicylinę.
Szkarlatyna – powikłania
Do powikłań choroby zalicza się :
- zapalenie ucha środkowego;
- zapalenie węzłów chłonnych;
- zapalenie zatok;
- zapalenia mięśnia sercowego;
- zapalenie kłębuszków nerkowych;
- a także sepsę, która jest najgroźniejszym powikłaniem szkarlatyny.
Chlorella w tabletkach z rozerwaną ścianą komórkowąChlorella posiada właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne nie wpływając przy tym na florę fizjologiczną. Bardzo dokładnie usuwa toksyny z organizmu ...
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
- Szenborn L., Płonica, Medycyna po Dyplomie, 6/2012.
Zostaw komentarz