Skurcze żołądka mogą być zarówno fizjologiczne (normalna motoryka zdrowo funkcjonującego narządu, umożliwiająca trawienie pokarmów), jak i patologiczne (skurcze chorobowe, które powodują szereg dolegliwości gastrycznych). W drugim przypadku należy udać się do lekarza rodzinnego lub gastroenterologa.
Spis treści
Skurcze żołądka – fizjologia
Kiedy pokarm przedostaje się z przełyku do żołądka, dno oraz górna część tego narządu ulegają rozluźnieniu. Celem tego zjawiska jest ograniczenie bądź nawet całkowite wyeliminowanie wzrostu ciśnienia po przyjęciu treści pokarmowej. Fachowo zwie się je rozluźnieniem przyjęcia. W dalszej kolejności ruchy perystaltyczne (które rozpoczynają się w dolnej części żołądka) prowadzą do mieszania się i rozdrabniania pokarmu. Umożliwiają tym samym przesuwanie się porcji pokarmu z odźwiernika do dwunastnicy. Za rozluźnienie przyjęcia odpowiada w dużej mierze nerw błędny.
Skurcz dystalnej części żołądka zwany jest skurczem odźwiernikowym i trwa około 10 sekund. Częstotliwość wynosi 3-4 na minutę. Po skurczu jamy odźwiernikowej miejsce ma skurcz odźwiernika, a następnie górnej części dwunastnicy. U zdrowego człowieka zarzucanie treści pokarmowej z dwunastnicy do żołądka nie występuje, ponieważ skurcz odźwiernika trwa dłużej niż skurcz dwunastnicy. Cofaniu się pokarmu zapobiegają również cholecystokinina i sekretyna, pobudzające skurcz odźwiernika.
Skurcze głodowe
Omawiając fizjologiczne skurcze żołądka warto wspomnieć także o tak zwanych skurczach głodowych. Mogą one być odczuwalne, a w niektórych przypadkach nawet bolesne. Wiążą się bezpośrednio z odczuwaniem głodu i prawdopodobnie wynikają z istnienia wędrującego kompleksu motorycznego.
Patologiczne skurcze żołądka
Jak wspomniano, skurcze żołądka mogą również mieć podłoże patologiczne, wówczas nazywane są bólami żołądkowymi.
Przyczyny
Do najczęściej diagnozowanych przyczyn bolesnych, nieprawidłowych skurczów żołądka zalicza się między innymi:
- silny lub długotrwały stres w życiu codziennym;
- nerwicę, traumę, silny stan lękowy;
- stany zapalne – zarówno układu pokarmowego, jak i te ogólnoustrojowe;
- nowotwory;
- infekcje żołądka, np. związane z Helicobecter pylori;
- chorobę refluksową przełyku;
- wrzody żołądka lub dwunastnicy;
- choroby trzustki;
- niedrożność przewodu pokarmowego.
Także kobiety w ciąży mogą odczuwać bolesne skurcze żołądka. Wynika to wówczas z naturalnego rozwoju i wzrastania płodu, który uciska na okoliczne struktury i narządu, w tym na żołądek. Objawami współtowarzyszącymi są duszności oraz biegunki.
Objawy
Bolesne skurcze żołądka odczuwane są zwykle po lewej stronie w okolicy podżebrowej, chociaż mogą pojawiać się na środku jamy brzusznej (tuż pod mostkiem) bądź promieniować w różnych kierunkach. Dokładny obraz kliniczny zależy głównie od tego, co spowodowało skurcze żołądka. Przykładowo, jeśli wynikają one z nowotworu żołądka, prawdopodobnie pojawi się nagła utrata masy ciała, przewlekłe zmęczenie, bardzo złe samopoczucie oraz silne bóle brzucha. Z kolei skurczom żołądka w przebiegu stresu towarzyszyć będą: nadmierna potliwość ciała, drżenie rąk, zawroty głowy bądź biegunki.
Leczenie
W przypadku nieprawidłowych, patologicznych skurczów żołądka należy udać się w pierwszej kolejności do gastroenterologa. Badaniami diagnostycznymi pierwszego wyboru są USG jamy brzusznej oraz gastroskopia, po czym w zależności od podejrzeń i wyników tych badań zleca się inne badania diagnostyczne, np. obrazowe. Konieczne jest leczenie przyczynowe. Jeśli nie jest ono możliwe poleca się psychoterapię i leczenie objawowe (np. farmakoterapię, modyfikację diety, zmianę stylu życia).
Zmiany nawyków dietetycznych, takie jak unikanie słodyczy i potraw ciężkostrawnych, a także unikanie stresu czy ziołolecznictwo często pomagają w przypadku wielu gastrycznych problemów zdrowotnych. Na czynność żołądka pozytywnie wpływają m.in. liście babki lancetowatej, korzeń prawoślazu czy nasiona gorczycy białej. Wszelkie zioła należy jednak dobierać w porozumieniu z lekarzem.
Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Ganong W., Fizjologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2009.
- Dąbrowski A., Wielka interna – gastroenterologia, Wydawnictwo Medical Tribune Polska, Warszawa 2019.
Zostaw komentarz