Regularne czyszczenie uszu to jedna z podstawowych czynności higienicznych wykonywanych przez każdego człowieka. Aby jednak była ona bezpieczna, warto znać zalecaną częstotliwość oraz sposób jej wykonywania. Głównym celem czyszczenia uszu jest usunięcie zalegającej w nich woskowiny, w której mogą gromadzić się bakterie.
Spis treści
Jak często czyścić uszy?
Bardzo częste, a wręcz codzienne czyszczenie uszu nie jest zalecane. Może doprowadzić do podrażnienia przewodów słuchowych i uszkodzenia błony bębenkowej, jak również przyczynić się do wzmożonej produkcji woskowiny. Efekty będą więc odwrotne od zamierzonych. Pamiętajmy, że w warunkach fizjologicznych uszy mają zdolność samooczyszczania się, więc częste ich czyszczenie nie jest konieczne. Rekomenduje się wykonywanie tej czynności wyłącznie wtedy, gdy nagromadzenie woskowiny jest znaczne i gdy mycie zewnętrznej części ucha nie prowadzi do jej usunięcia.
Pamiętajmy, że częste dotykanie małżowin usznych, narażenie na hałasy (zarówno w miejscu pracy, jak i prywatnie) oraz korzystanie ze słuchawek umieszczanych bezpośrednio w małżowinie usznej są czynnikami ryzyka gromadzenia się woskowiny. Sprawiają, że produkuje się ona szybciej niż w warunkach fizjologicznych.
Prawidłowe czyszczenie uszu
Do czyszczenia uszu najlepiej wykorzystywać wyłącznie ciepłą wodę i szare mydło. Rozpuszczamy nieco mydlin w misce z ciepłą wodą i tak przygotowaną mieszanką zwilżamy miękką ściereczkę. Następnie czyścimy całą małżowinę uszną zewnętrzną, czyli części, które widzimy gołym okiem. Wycierając ucho unikamy wsuwania ściereczki głęboko do przewodu słuchowego.
Kolejną opcją jest zakup specjalnych preparatów, zawierających w składzie glicerynę, oleje mineralne bądź oliwę z oliwek. Są one dostępne najczęściej w postaci kropel do uszu. Po zakropleniu uszu takimi preparatami czekamy chwilę, aż zaczną one działać. Ich działanie opiera się natomiast na rozpuszczaniu zalegającej w przewodach słuchowych wydzieliny. Dzięki temu łatwiej będzie ją usunąć bądź wypłukać.
Płukanie uszu u laryngologa
W gabinecie laryngologicznym bardzo popularne jest płukanie uszu. Zabieg wykonywany jest z zachowaniem wszelkich zasad higieny i z dużą precyzją, mając na uwadze to, jak delikatną strukturą jest błona bębenkowa. To jednocześnie najbezpieczniejszy sposób na pozbycie się zalegającej woskowiny. Laryngolog wykorzystuje do tego specjalną strzykawkę, którą wprowadza do ucha preparat (zwykle zawierający w składzie sól fizjologiczną) lub wodę. Woda wraz z nieczystościami spłynie do podstawionego naczynia. Cały zabieg trwa zaledwie kilka minut i nie powoduje żadnych dolegliwości bólowych. Nie należy wykonywać go jednak samodzielnie w domu ze względu na ryzyko uszkodzenia błony bębenkowej, co może doprowadzić nawet do trwałej głuchoty.
Płukanie uszu – przeciwwskazania
Nie zawsze płukanie uszu może zostać wykonane. Nawet jeśli odbywa się w gabinecie lekarza. Do przeciwwskazań zaliczamy przede wszystkim uszkodzenie błony bębenkowej oraz aktywne infekcje w obrębie uszu.
Płukanie uszu – skutki uboczne
Część osób może zmagać się chwilowo z nieprzyjemnymi skutkami ubocznymi związanymi z płukaniem uszu. Najczęściej występują przejściowe zawroty głowy, szumy uszne oraz dyskomfort odczuwany w przewodzie słuchowym. Objawy te ustępują bardzo szybko, zwykle w ciągu jednego dnia. Poważniejszą konsekwencją, która zdarza się jednak bardzo rzadko, jest zapalenie ucha zewnętrznego oraz zapalenie ucha środkowego.
Czyszczenie uszu patyczkami higienicznymi
W ostatnich latach znacznie wzrosła świadomość ludzi na temat zdrowia i właściwych nawyków. Nikogo już nie dziwi, że nie powinno się czyścić uszu z wykorzystaniem popularnych dotychczas, jednorazowych patyczków higienicznych zakończonych wacikiem. Sprawdzą się one wyłącznie wtedy, gdy chcemy usunąć zanieczyszczenia w zewnętrznych struktur małżowiny usznej. Wprowadzanie ich głębiej do przewodu słuchowego powoduje wbijanie woskowiny w stronę błony bębenkowej i ucha wewnętrznego. Tworzy się twardy i zbity korek, który nie tylko pogarsza słuch, ale również jest miejscem rozwoju bakterii. Jeśli znajdzie się zbyt blisko błony bębenkowej może spowodować jej trwałe uszkodzenie.
Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Niemczyk K., Jurkiewicz D., Składzień J., Stankiewicz C., Szyfter W., Otorynolaryngologia kliniczna, Wydawnictwo Medipage, Warszawa 2014.
- Zielnik-Jurkiewicz B., Choroby laryngologiczne u dzieci, Wydawnictwo Medical Tribune Polska, Warszawa 2020.
Zostaw komentarz