Choroba morska

Aktualizacja: 15 grudnia 2020

Choroba morska stanowi odmianę choroby lokomocyjnej i należy do grupy kinetoz, czyli zaburzeń równowagi wywołanych przyspieszeniem działającym na ciało. Może wystąpić u każdego bez względu na wiek czy płeć, uznaje się jednak, że nieco częściej dotyczy kobiet. Z kolei odnośnie wieku, najbardziej podatne są osoby między 2. a 12. rokiem życia.

Przyczyny choroby morskiej

Podczas przemieszczania się statkiem po morzu czy oceanie, ludzki wzrok odbiera zmianę otoczenia, a mózg interpretuje to jako ruch. W tym samym czasie narząd równowagi (błędnik) nie odnotowuje zmian położenia ciała, aczkolwiek reaguje na siły związane z przyspieszeniem i hamowaniem środka lokomocji. Obecnie uważa się, że choroba lokomocyjna pochodzi ze sprzecznych informacji przetwarzanych w ramach multimodalnego systemu sensorycznego, którego funkcją jest określenie ruchu jednostki względem jego otoczenia. Choroba morska jest więc zespołem reakcji autonomicznych będących odpowiedzią na przemieszczanie się statkiem.

Jak objawia się choroba morska?

Choroba morska, podobnie jak choroba lokomocyjna i pozostałe kinetozy, objawia się zaburzeniami układu autonomicznego, do których zaliczamy:

• nudności;
• wymioty;
• bladość;
• pocenie się;
• nadwrażliwość bądź zaburzenia w prawidłowym odbieraniu zapachów;
• ból głowy;
• brak koncentracji;
• zwiększenie wydzielania śliny.

Osoba cierpiąca na chorobę morską czuje się osłabiona i rozbita. Na samym początku najczęściej można zaobserwować brak apetytu, uczucie zmęczenia oraz znużenie. W skrajnych przypadkach zauważa się nawet stan odrętwienia. Objawy nasilają się podczas kołysania statkiem, co może wynikać z szybkich zmian kierunku wiatru czy wysokości fal.

Leczenie choroby morskiej

Jeśli podróże statkiem są bardzo źle tolerowane, najlepiej po prostu ich unikać. Jeśli jednak nie jest to możliwe, warto zastosować się do poniższych wskazówek:

• skup uwagę na czymś innym niż na wodzie;
• unikaj czytania i skupiania wzroku na jednym obiekcie znajdującym się blisko oczu;
• przed podróżą zrezygnuj z ciężkostrawnych, tłustych posiłków;
• przed podróżą ogranicz spożycie alkoholu, kofeiny oraz napojów gazowanych;
• unikaj zbędnych ruchów głową;
• przebywaj w okolicy rufy, gdzie przyspieszenie i wychylenia statku są najmniejsze;
• unikaj przegrzania, zadbaj, aby pomieszczenie, w którym się znajdujesz było odpowiednio klimatyzowane.

Warto sięgnąć po metody ziołolecznictwa działające wyciszająco i uspokajająco. Preparaty ziołowe mogą pomóc nie tylko leczenie choroby morskiej, ale także innych postaci kinetoz. Zaleca się przed podróżą wypić napar z dodatkiem korzenia imbiru lub napar z mięty. W razie konieczności należy sięgnąć po rozwiązania farmakologiczne, np. tabletki, gumy do żucia czy plastry zmniejszające objawy kinetoz. Powinno się je jednak stosować jako ostateczność.

Nie należy zapominać o uzupełnianiu płynów, przydatne mogą być też napoje izotoniczne. Szczególnie, jeśli jednym z występujących objawów są wymioty i nadmierna potliwość. W przypadku wymiotów dobrym sposobem na uzupełnianie zapotrzebowania energetycznego są landrynki i powszechnie stosowany kisiel.

Adaptacja organizmu

Jeśli podróż ma trwać dłużej, warto zwrócić uwagę na zdolność organizmu do adaptacji. Najwięcej zachorowań i największe nasilenie objawów zauważa się w ciągu pierwszych 3 dni podróży statkiem. Następnie objawy stopniowo maleją, aż często całkowicie ustępują. Można to porównać do szczepionki, która z czasem umożliwia wytworzenie odporności organizmu na określony czynnik, jakim w tym przypadku jest bujanie statkiem. Może się okazać, że reszta podróży przebiegnie w przyjemnej atmosferze i dobrym samopoczuciu. Ponadto może się okazać, że kolejne podróże nie będą już sprawiały przykrych dolegliwości.

Probiotyki
Probiotyki od bioalgi zawierają aż 150 milionów wyselekcjonowanych, naturalnych i żywych szczepów bakterii. Uzupełniają dietę w składniki probiotyczne i roślinne takie jak Lactobacillus Sporogenesis (Bacillus Coagulans), Lactobacillus Acidophilus, ...
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Mokrowiecka A., Małecka-Panas E., Nudności i wymioty, Pediatria i Medycyna Rodzinna, 6/2010.
2. Kimszal E., Van Damme-Ostapowicz K., Kinetoza – problem podróżników?, Pielęgniarstwo Polskie, 3/2016.
3. Malińska M., Zużewicz K., Bugajska J., Grabowski A., Subiektywne odczucia wskazujące na występowanie choroby symulatorowej i zmęczenie po ekspozycji na rzeczywistość wirtualną, Medycyna Pracy, 3/2014.