Wzdęcia – dlaczego pierdzimy?

Aktualizacja: 7 lutego 2022

Wielu z nas doświadczyło zakłopotania i dyskomfortu, za które odpowiadają wzdęcia. Niektórzy mogą się do tego nie przyznać, ale pierdzenie jest na porządku dziennym i jest to normalne u zdrowych ludzi. Można tego nie zauważyć, ale przeciętny człowiek pierdzi szacunkowo co najmniej 14 razy dziennie. Niektórzy ludzie puszczający bardzo nieprzyjemne gazy, częściej niż inni mogą zmagać się tym problemem i doszukiwać przyczyny, a także powodów zaburzeń trawiennych.

Co cechuje pierdzenie?

Azot jest głównym związkiem, który znajduje się w gazach (od 20% do 90%) wytwarzanych podczas pierdzenia. Drugim winowajcą jest dwutlenek węgla (od 10% do 30% objętości). Kolejne związki to wodór (około 10%) oraz metan i tlen.

Ustalenie przyczyny nadmiernego puszczania gazów może być wykryte poprzez rozpoznanie zapachu własnego pierdnięcia i obserwacji innych objawów trawiennych, jakie mogą temu towarzyszyć. Jedzenie dobrych jakościowo produktów bogatych w błonnik może powodować normalne wzdęcia. Jednak inny dyskomfort trawienny, któremu towarzyszy pierdzenie może być oznaką poważnego problemu. Aby dowiedzieć się czy pierdzenie i gazy z nim związane nie są wynikiem dysfunkcji jelita oraz jak można zmniejszyć te kłopotliwe objawy zapraszamy do artykułu.

Co powoduje wzdęcia i powstające gazy?

Stężenie gazów obejmuje szeroki zakres, ponieważ każdy prowadzi inny styl życia. To przekłada się na produkcję gazów, które powstają podczas pierdzenia. Czynniki przyczyniające się do powstawania wzdęć i nadmiernych gazów w ciągu dnia mogą obejmować:

• Nawyki żywieniowe i jakość spożywanych pokarmów;
• Efekt reakcji chemicznych zachodzących w mikrobiomie jelit podczas trawienia;
• Ilość powietrza połknięta w ciągu dnia;
• Różne gazy obecne w organizmie przyczyniają się do ich zapachu. Wiele osób nie wierzy, że pierdzi się co najmniej 14 razy dziennie, ale mogą wystąpić bezwonne pierdnięcia powodowane przez 99 % gazów produkowanych w jelitach. Osoby z mniejszym szczęściem doświadczają cuchnący zapach wzdęć wynikający z 1% gazu.

Połączenie specyficznych związków siarkowych wynikających z produkcji w jelitach przyczynia się do zapachu gazów. Związki te zawierają siarkę charakterystyczną dla warzyw kapuścianych. Obejmują one:

• Metanotiol – jest jednym z najgorszych związków wpływających na zapach gazów. Odór ten jest porównywalny z rozkładającymi się warzywami. W naturalny sposób uwalniany jest podczas trawienia krwi znajdującej się w mięsie. Ten nieprzyjemny związek naturalnie występuje w krwi oraz ludzkim mózgu;
• Siarkowodór – gaz ten charakteryzuje się zapachem zgniłych jaj. Wytwarzany jest naturalnie w jelitach, a gdy występuje w dużych ilościach jest łatwopalny. Siarkowodór jest gazem, którego nieprzyjemny zapach dobiega z kanalizacji i bagien;
• Siarczek dimetylu – przyczynia się do powstawania słodkiego zapachu. Jest to chyba najłagodniejszy związek, który współtworzy zapach puszczanych gazów.

Co jest przyczyną pierdzenia?

Gaz gromadzi się w organizmie z wielu powodów. Należą do nich m.in. zmiany hormonalne i specyficzne środki spożywcze. Gaz przechodzi przez cały przewód pokarmowy i gromadzi się w okrężnicy. Gdy dochodzi do zakłóceń w trawieniu dochodzi do problemów takich jak niestrawność, wzdęcia, nadmiar gazów co przekłada się na powstawanie bólów brzucha. W przypadku wystąpienia tych objawów, organizm sygnalizuje, że jest problem w układzie pokarmowym co utrudnia uwalnianie gazu.

Zazwyczaj wzdęcia to jeden z najczęściej występujących objawów związanych z zatrzymywaniem się gazu w jelitach. Jego nadmiar przekłada się na wystającą, dolnej części brzucha, dyskomfort i objawy takie jak pierdzenie. Dwa czynniki przyczyniają się do wzdętego brzucha i obejmują:

• rozprowadzenie gazu w przewodzie pokarmowym;
• aktywność ruchową jelit..

Kiedy mięśnie układu trawiennego są rozluźnione, objętość gazu jest lepiej tolerowana.

Czynniki ryzyka

Niektóre produkty spożywcze, są czynnikami wyzwalającymi wrażliwość i alergię, co podrażnia narządy trawienne i wywołuje zakłócenia w przewodzie pokarmowym. Nieprawidłowy wzrost bakterii i fermentacji w jelitach może wywołać ogólnie złe samopoczucie i wzdęcia. Poniższe pięć powodów może być przyczyną wzdętego żołądka i pierdzenia:

1. Niski poziom kwasu żołądkowego – ten stan znany jako na hypochlorhydria (niski poziom kwasu żołądkowego) może hamować prawidłową motorykę przewodu pokarmowego i powodować zaburzenia trawienne, które zwiększają fermentację bakteryjną. W warunkach niskiego kwasu żołądkowego, resztki jedzenia, które pozostają niestrawione ulegają zmetabolizowaniu przez niektóre bakterie, co przyczynia się do powstawania wzdęć i częstszych gazów;
2. Zaparcia – im dłużej żywność zalega w układzie pokarmowym, zwiększa się ryzyko fermentacji bakteryjnej oraz nadprodukcja gazu jelitowego;
3. Zaburzenia mikroflory jelitowej – gazy wytwarzane są w zależności od zdrowia mikrobiomu jelita. Skład obu wspierających i szkodliwych bakterii zamieszkujących na układ trawienny jest inny w każdej jednostce. Ta kompozycja mikrobiomu może sprawić, że dochodzi do nadmiernej produkcji gazów;
4. Zwiększona ilość gazów – niestrawione resztki żywności, które zostają uwięzione w okrężnicy zwiększają fermentację, co z kolei wytwarza gaz;
5. Aerofagia (połykanie powietrza) – to mimowolne połykanie powietrza, które gromadzi się w żołądku i „ucieka” jako wzdęcia. Aby pozbyć się doprowadzonego powietrza pojawiają się próby odbijania. Zbyt szybkie jedzenie i nieodpowiednie przeżuwanie może również mieć wpływ na nadmierne połykanie powietrza i wzdęcia, które przez to powstają.

Probiotyki
Probiotyki od bioalgi zawierają aż 150 milionów wyselekcjonowanych, naturalnych i żywych szczepów bakterii. Uzupełniają dietę w składniki probiotyczne i roślinne takie jak Lactobacillus Sporogenesis (Bacillus Coagulans), Lactobacillus Acidophilus, ...
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Słomka M., Małecka-Panas E., Wzdęcia i odbijania, Pediatria i Medycyna Rodzinna, 1/2011.
2. Gulbicka P., Grzymisławski M., Wzdęcia brzucha – najczęstsze przyczyny i postępowanie, Pielęgniarstwo i Zdrowie Publiczne, 6/2016.
3. Andrych K., Zespół jelita drażliwego w świetle najnowszych wytycznych, Forum Medycyny Rodzinnej, 6/2018.