Naturalne sposoby na chorobę lokomocyjną mogą okazać się niezmiernie pomocne, gdy zmagamy się z uciążliwymi dolegliwościami wywołanymi jazdą pojazdami mechanicznymi. Większość osób jeszcze przed jazdą przyjmuje tabletki, pastylki lub syropy o działaniu uspokajającym i przeciwwymiotnym. Warto jednak wiedzieć, że często podobny efekt można uzyskać domowymi metodami. Oto najpopularniejsze spośród nich.
Zmiana warunków jazdy
Jeśli to tylko możliwe, warto zadbać o komfortowe warunki jazdy, które znacznie zmniejszają ryzyko wystąpienia epizodów choroby lokomocyjnej. Należy więc pamiętać, aby:
- robić częste przerwy w podróży, np. na okolicznych wsiach lub nawet na stacjach benzynowych, aby pooddychać świeżym powietrzem, przewietrzyć auto, rozprostować kości. Jeśli podróżujemy autobusem na dłuższy dystans, poleca się wyciszenie z pojazdu na każdym zaplanowanym postoju z tego samego względu;
- zajmować miejsca blisko okien ze względu na możliwość swobodnego oparcia głowy, a także miejsca zgodnego z kierunkiem ruchu pojazdu;
- systematycznie wietrzyć auto, co jakiś czas uchylając szyby, jeśli pogoda na to pozwala, a nie ma możliwości zatrzymania się na postój;
- unikać patrzenia przez szyby na szybko przemijające obiekty, a jeśli to konieczne, założenie specjalnych zasłonek na szyby;
- dbać o czystość wewnątrz auta, systematycznie piorąc tapicerki i korzystając z przyjemnego odświeżacza do powietrza. Jako że intensywne zapach mogą wywoływać nudności i bóle głowy u osób z chorobą lokomocyjną, dobrym pomysłem jest też rezygnacja z mocnych perfum.
Warto też w pozostałe sposoby zadbać o przygotowanie organizmu do jazdy, jeśli zmagamy się z chorobą lokomocyjną.
Napar z imbiru lub napary ziołowe
Aby przygotować napar z imbiru o silnych właściwościach przeciwwymiotnych, należy zetrzeć na tarce świeży korzeń imbiru o długości około 1 cm, a następnie zalać go 1 l wrzątku. Następnie napar odstawiamy pod przykryciem na około 10 minut. Po tym czasie odcedzamy. Idealnie nadaje się do spożycia. Można wypić go 10-15 minut przed podróżą lub wziąć do termosu i popijać podczas jazdy. Jeśli nie lubimy smaku takiego naparu, niekiedy wystarczy dodać 2 plasterki świeżego korzenia imbiru do kubka parzonej czarnej herbaty, po czym to właśnie tę herbatę umieszczamy w termosie.
Działanie przeciwwymiotne i uspokajające mają ponadto niektóre zioła. Są nimi np. mięta, melisa, rumianek, dziurawiec. Sięgając po napary ziołowe, warto upewnić się, że nie ma ku temu żadnych przeciwwskazań zdrowotnych. Przykładowo kobieta w ciąży zmagająca się z chorobą lokomocyjną nie powinna przyjmować naparów z dziurawca, jednak napary z imbiru są dla niej całkowicie bezpieczne.
Dieta lekkostrawna
Aby nie zmagać się z tak intensywnym bólem brzucha, niestrawnością, nudnościami, wymiotami, bólami głowy i złym samopoczuciem, w dniu planowanej podróży należy przestrzegać diety lekkostrawnej. Co istotne, godzinę przed wyjazdem należy całkowicie powstrzymać się od jedzenia. Szczególnie przeciwwskazane są produkty słone oraz wysokoprzetworzone, a także napoje słodkie i gazowane.
Jeśli konieczne jest zabranie ze sobą przekąsek (np. przy bardzo długiej podróży), najlepiej postawić na lekkie, gotowane na parze warzywa (najlepiej pozbawione skórek), ewentualnie na kanapki z ciemnego, pełnoziarnistego pieczywa.
Pozycja ciała
Najkorzystniejszą pozycją przeciwdziałającą dolegliwościom choroby lokomocyjnej jest pozycja leżąca lub półleżąca, przy czym bez względu na taką pozycję głowa powinna być cały czas podparta i stabilna. Tutaj warto polecić charakterystyczne poduszki – rogale, które umieszcza się na szyi. Dodatkowo głowę warto oprzeć o małą poduszkę typu jasiek lub o zwiniętą bluzę. Jeśli drogą jest wyjątkowo nierówna, lepiej unikać opierania głowy o szybę.
Chlorella w bardzo dokładny sposób oczyszcza organizm, pomaga w likwidacji zaparć, wspiera budowanie naturalnej odporności, wspomaga odmładzanie organizm, przyspiesza regenerację uszkodzonych tkanek, poprawia kondycję organizmu, dodaje sił witalnych, …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Korzeniewski K., Dziecko w podróży, Forum Medycyny Rodzinnej, 4/2014.
- Lewkowicz R., Modelowanie choroby lokomocyjnej, 2016.
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
Zostaw komentarz