Przebarwienia na twarzy

Aktualizacja: 29 listopada 2022

Przebarwienia na twarzy to przede wszystkim problem natury estetycznej. Zazwyczaj ich obecność nie wiąże się bowiem z objawami klinicznymi, które mogłyby obniżać samopoczucie czy zdrowie danej osoby. Widoczność drobniejszych przebarwień można zmniejszać w warunkach domowych, jednak w przypadku tych większych lepszą opcją będzie wizyta u doświadczonego kosmetologa.

Przebarwienia na twarzy – przyczyny

Barwniki takie jak: melanina, hemoglobina, oksyhemoglobina czy karoten znacząco wpływają na koloryt skóry. Wzmożona fizjologiczna zawartość barwników prowadzi do zaburzeń koloru, w tym przebarwień. Wynikają one przede wszystkim ze wzmożonej ekspozycji na promieniowanie słoneczne. W największym stopniu to właśnie melanina odpowiada za przebarwienia, choć te nieestetyczne zmiany mogą również być konsekwencją blizn i uszkodzeń skóry. Staje się ona w tych miejscach znacznie jaśniejsza. Przebarwienia na twarzy mogą pojawiać się wskutek:

• trądziku;
• atopowego zapalenia skóry, łojotokowego zapalenia skóry i innych schorzeń dermatologicznych z autoagresji;
• bielactwa;
• chorób wątroby;
• przyjmowania antykoncepcji hormonalnej;
• ciąży lub menopauzy, gdzie miejsce mają znaczne zmiany hormonalne;
• czynników genetycznych.

Przebarwienia mogą tworzyć się bez względu na płeć oraz karnację. W patogenezie pewną rolę może odgrywać także reakcja fototoksyczna, do której dochodzi m.in. wskutek stosowania kosmetyków zawierających substancje fotouwrażliwiające.

Przebarwienia na twarzy – rodzaje i objawy

Przebarwienia na twarzy dzieli się na naskórkowe, skórne i mieszane. Do przebarwień naskórkowych zaliczamy:

• piegi – dziedziczne w sposób autosomalny dominujący, są konsekwencję wzmożonej aktywności melanocytów. Objawiają się jako małe, żółtawe lub brązowe plamki, zwłaszcza w okolicy nosa, policzków i ramion;
• melasmę – nieregularne plamy dobrze odgraniczone od reszty skóry. Nasilają się w okresie intensywnej ekspozycji na słońce;
• plamy soczewicowate – lokalizujące się na skórze twarzy, dłoni i przedramion. Swoim wyglądem przypominają piegi, są jednak znacznie większe.

Przebarwienia skórne odnoszą się głównie do zmian powstałych wskutek gromadzenia się melaniny w makrofagach okołonaczyniowych warstwy brodawkowatej. Z kolei przebarwienia skórno-naskórkowe (mieszane) posiadają cechy obu poprzednich rodzajów.

Inny podział rozróżnia przebarwienia miejscowe i rozlane. Miejscowe to znamiona, plamy hiperpigmentacyjne wywołane czynnikami mechanicznymi, fizycznymi i chemicznymi oraz te powstające wskutek niedoboru witamin. Z kolei przebarwienia rozlane rozwijają się w przebiegu chorób ogólnoustrojowych.

Co na przebarwienia na twarzy?

Przebarwienia na twarzy często uznawane są za czynnik obniżający atrakcyjność, choć często wcale tak nie jest. Zwłaszcza piegi są coraz częściej uznawane za element dodający uroku osobistego. Jeśli jednak dana osoba zmaga się ze znamionami, bliznami potrądzikowymi czy innymi zmianami związanymi z przebytymi lub trwającymi chorobami, dąży do skutecznego usunięcia ich za pomocą domowych i profesjonalnych metod. Największą skutecznością cieszy się:

• laserowe usuwanie przebarwień – komórki zawierające barwnik zostają podgrzane, co powoduje ich zniszczenie. Pod wpływem gęstych impulsów melanocyty ulegają rozbiciu, a melanina rozproszeniu, czego efektem jest rozjaśnienie przebarwień. Korzystając z laseroterapii należy starannie dobierać rodzaj lasera. Laser Yag Q-swich nada się do likwidacji plam soczewicowatych, z kolei laser rubinowy usunie naskórkowe zmiany, jednak nie przyniesie efektów w odniesieniu do przebarwień pozapalnych;
• dermabrazja – polega na mechanicznym ścieraniu powierzchni naskórka i górnych warstw skóry właściwej za pomocą takich materiałów jak szczotka diamentowa, co odbywa się w znieczuleniu. Dzięki tej metodzie można likwidować głębokie znamiona barwnikowe, a nawet blizny potrądzikowe;
• krioterapia – komórki barwnikowe ulegają zniszczeniu wskutek działania niskich temperatur. Metoda jest korzystna głównie w usuwaniu plam soczewicowatych oraz rogowacenia słonecznego;
• peelingi chemiczne – wykonywane w gabinecie kosmetologicznym. Najlepiej wykonywać peelingi na bazie kwasu glikolowego, kwasu migdałowego, kwasu salicylowego lub arbutyny.

W warunkach domowych można zdecydować się na peelingi i kosmetyki zawierające w swoim składzie witaminę C, hydrochinon, retinoidy czy silikony. Wychodząc na słońce należy natomiast zawsze pamiętać o stosowaniu kremu z filtrem UV.

Kapsułki z kwasem hialuronowym
Kwas hialuronowy decyduje nie tylko o jędrnej i gładkiej skórze, ale także jest głównym składnikiem płynu stawowego i pełni funkcję „smaru” przy wykonywaniu ruchu redukując ból w stawach. Jego głównym zadaniem jest regulacja zawartości wody w przestrzeni
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Galas N., Leczenie przebarwień. Przegląd metod, Kosmetologia Estetyczna, 3/2015.
2. Czerwonka W., Przebarwienia skóry, etiologia i leczenie za pomocą lasera, Kosmetologia Estetyczna, 2/2015.
3. Lizak A., Załęska I., Matuła A., Morawiec M., Wasylewski M., Ocena skuteczności preparatów i zabiegów kosmetycznych u osób z przebarwieniami skóry twarzy, Kosmetologia Estetyczna, 3/2018.
4. Kapuścińska A., Nowak I., Zastosowanie kwasów organicznych w terapii trądziku i przebarwień skóry, Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej, 69/2015.