Nos siodełkowaty to charakterystyczna budowa nosa, która może występować zarówno fizjologicznie, jak i w przebiegu zespołów wrodzonych czy nabytych chorób przewlekłych. Jest zapadnięty, z widocznym wgłębieniem w środkowej części grzbietu, powstającym wskutek ubytku kości nosowej. Wadę można korygować drogą chirurgii plastycznej.
Spis treści
Nos siodełkowaty – jak wygląda?
Nos siodełkowaty wiąże się z zapadnięciem najczęściej środkowej części grzbietu nosa, co daje obraz przypominający siodełko bądź krzesełko (stąd nazwa). Zniekształcenie nosa widoczne jest głównie z profilu, a więc patrząc na twarz z boku. Wgłębienie jest wyraźnie widoczne, jednak jego obecność przeważnie nie daje żadnych objawów klinicznych. U niektórych pacjentów mogą pojawić się: częstsze krwotoki z nosa (samoistne), pogorszenie drożności dróg oddechowych, chrapanie.
Warto zaznaczyć, że posiadanie nosa siodełkowatego dla wielu osób jest sytuacją uciążliwą, prowadzącą do spadku pewności siebie i samoakceptacji. Negatywnie rzutuje to na samopoczucie, a więc i na relacje interpersonalne. Wraz z obecnością choroby podstawowej może nawet prowadzić do rozwoju stanu depresyjnego.
Nos siodełkowaty – przyczyny
Nos siodełkowaty może wystąpić już w dorosłym życiu, np. jako konsekwencja operacji plastycznej nosa (rynoplastyka), w szczególności, gdy garb na grzbiecie nosa zostanie przez chirurga zbyt mocno ścięty. Omawiana budowa nosa może również wykształcić się po wszelkich urazach mechanicznych nosa, np. podczas upadku na twarz lub przy uderzeniu w nos (np. u zawodowych bokserów). Inną możliwą przyczyną jest nawracające zapalenie chrząstki – rzadka choroba autoimmunologiczna, której etiopatogeneza nie została do końca wyjaśniona. W jej przebiegu obserwuje się nie tylko nos siodełkowaty (u 50% chorych), ale i deformacje uszu, chrząstek żeber, krtani czy stawów obwodowych i kręgosłupa. Innymi chorobami, w przebiegu których może pojawić się nos siodełkowaty, są: ziarniniakowatość Wegenera czy kiła wrodzona.
Nos siodełkowaty – diagnostyka
Nie trzeba wykonywać żadnych badań obrazowych, aby uwidocznić nos siodełkowaty. Widać go już podczas zwykłych oględzin nosa z zewnątrz przez lekarza. Uzupełniająco wykonać można jednak badanie endoskopowe górnych dróg oddechowych, aby upewnić się, że nie ma w nich polipów, skrzywień przegrody i innych patologii, które mogą prowadzić do wystąpienia objawów takich jak chrapanie czy niedrożność nosa. Ma to znaczenie dla dalszego postępowania terapeutycznego.
Operacja plastyczna nosa siodełkowatego
Jedynym skutecznym sposobem korekcji nosa siodełkowatego jest operacja plastyczna nosa. Polega na wypełnieniu zapadniętego grzbietu nosa odpowiednim, naturalnym bądź syntetycznym materiałem, przywracając mu oczekiwany, estetyczny kształt. Należy pamiętać, że korekcja nosa nie zawsze może być wykonana w przebiegu chorób autoimmunologicznych przebiegających ze stopniową degeneracją kości i chrząstek, np. przy nawracającym zapaleniu chrząstki. Wszystko dlatego, że nie istnieją sposoby na zahamowanie jego postępu, dlatego pomimo operacji w kolejnych latach nos ponownie uformuje się w kształt siodełka.
Operacja plastyczna w każdym innym przypadku daje zadowalające efekty. Każdy przypadek powinien być jednak omówiony indywidualnie z lekarzem chirurgiem plastycznym. Korekcja nosa przebiega w znieczuleniu ogólnym.
Spirulina w tabletkach (100% naturalna)Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku (100% naturalna)Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Mihułka K., Batko B., Skura A., Krawiec P., Krzanowski M., Sułowicz W., Guzik T., Adamek-Guzik T. Nawracające zapalenie chrząstek – wyzwanie współczesnej diagnostyki i terapii, Przegląd Lekarski, 2/2008.
- Łapińska I., Zawadzka-Głos L., Problemy laryngologiczne występujące u dzieci z zespołem Downa, Nowa Pediatria, 20/2016.
- Witmanowski H., Jundziłł A., Chirurgia plastyczna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2019.
Zostaw komentarz