Ciemne plamy pod pachami

Ciemne plamy pod pachami to dość częsta przypadłość, która może wynikać z wielu różnych czynników. Przeważnie ich pojawienie się nie jest związane z uciążliwymi objawami, a większość osób szuka metod pozwalających na pozbycie się ich ze względów estetycznych. Takie przebarwienia obniżają pewność siebie i są uznawane za nieatrakcyjne.

Ciemne plamy pod pachami – przyczyny

Bardzo częstą przyczyną ciemnych plam pod pachami jest rogowacenie ciemne. Zmiany skórne mogą być obecne już przy urodzeniu, ale mogą też pojawić się w późniejszym wieku. Charakteryzują się miejscowymi zaburzeniami pigmentacji, które bardzo często lokalizują się właśnie pod pachami. Wyróżnia się wiele rodzajów rogowacenia ciemnego, w tym postać młodzieńczą (dziedziczona autosomalnie dominująco), postać związaną z otyłością (pojawia się w różnym wieku u osób ze zbyt dużą masą ciała) czy postać objawową (najczęściej związaną z cukrzycą, ale także z innymi chorobami przewlekłymi).
Inne chorobowe przyczyny ciemnych plam pod pachami:

• otyłość;
• cukrzyca i/lub insulinooporność;
• choroby tarczycy;
• zespół Cushinga;
• grzybica;
• choroby wątroby;
• choroby nowotworowe.

Warto zaznaczyć, że u niektórych ludzi ciemne plamy pod pachami mogą być czynnikiem uwarunkowanym genetycznie i osobniczo – bywają bowiem konsekwencją miejscowego nagromadzenia się melaniny, czyli ciemnego barwnika skóry odpowiadającego za jej karnację. Ma to wówczas naturalne, fizjologiczne podłoże i nie wiąże się z chorobami. Ciemne plamy pod pachami bywają jednak efektem czynników niechorobowych, związanych np. z:

• niedostateczną pielęgnacją, zwłaszcza zbyt rzadkim myciem skóry pod pachami;
• noszeniem nieprzewiewnej, sztucznej odzieży;
• stosowaniem barwiących kosmetyków, np. dezodorantów, kremów, perfum;
• niewłaściwą techniką golenia, co powoduje podrażnienie skóry i wrastanie włosków, a to z kolei stymuluje melanocyty do wzmożonej produkcji melaniny (jako że po części pełni ona funkcję ochronną);
• dietą – zwłaszcza jeśli jest ona niezdrowa lub bogata w karotenoidy i witaminę A.

Jeśli ciemnym plamom pod pachami towarzyszą jakiekolwiek niepokojące objawy (pieczenie, świąd, zaczerwienienie, odparzenia), należy skonsultować się z lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej lub dermatologiem. Zazwyczaj jednak przebiegają bezobjawowo i są wyłącznie defektem estetycznym skóry.

Ciemne plamy pod pachami – leczenie

Jeśli ciemne plamy pod pachami są konsekwencją chorób i problemów zdrowotnych, należy całkowicie je wyleczyć lub ustabilizować, gdy wyleczenie jest niemożliwe. Przykładowo przy cukrzycy stosuje się dietę z niskim indeksem glikemicznym oraz farmakoterapię, zaś przy grzybicy – miejscowe maści przeciwgrzybicze, ewentualnie doustne leki przeciwgrzybicze.

Domowe sposoby na ciemne plamy pod pachami

Objawowo stosować można domowe, sprawdzone sposoby na ciemne plamy pod pachami, m.in.:

• jednorazowe umycie skóry pod pachami wodą z dodatkiem sody oczyszczonej;
• różnego rodzaju samodzielnie przygotowane maseczki z dodatkiem substancji rozjaśniających, np. cytryny, ogórka lub jabłka;
• korzystanie z sauny, która oczyszcza pory skóry i samą skórę, pobudza krążenie i może działać rozjaśniająco;
• picie przynajmniej 1,5 l wody dziennie;
• smarowanie skóry pod pachami olejem kokosowym;
• zmiana odzieży na przewiewną, wykonaną z naturalnych, oddychających materiałów;
• ograniczanie nadmiernej potliwości ciała, np. zmieniając dietę;
• ograniczenie spożycia źródeł beta-karotenu, jeśli jest ono zbyt wysokie;
• zmiana techniki depilacji pach, ewentualnie skorzystanie z laserowej depilacji, która daje trwałe efekty.

Takich metod jest wiele, nie powinny być jednak nadużywane – zwłaszcza jeśli dotyczą nakładania na skórę pod pachami różnych substancji i produktów.

Chlorella w tabletkach z rozerwaną ścianą komórkową
Chlorella posiada właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne nie wpływając przy tym na florę fizjologiczną. Bardzo dokładnie usuwa toksyny z organizmu ...
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
2. Ganong W., Fizjologia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017.
3. Wojas-Pelc A., Wielowieyjska-Szybińska D., Lipko-Godlewska S., Typy kliniczne rogowacenia ciemnego, Przegląd Lekarski, 7/2002.