Aktualizacja: 15 lipca 2024
Krwotok podpajęczynówkowy (łac. haemorrhagia subarachnoidalis) stanowi niemal 3% wszystkich udarów mózgu i 1/3 udarów krwotocznych. Odnosi się do wynaczynienia krwi z pękniętego, zmienionego chorobowo naczynia krwionośnego zlokalizowanego w obrębie mózgowia. Krew wypływa z niego do przestrzeni podpajęczynówkowej mózgowia i/lub rdzenia kręgowego. Stan ten jest bezpośrednim zagrożeniem życia i wymaga pilnej interwencji chirurgicznej.
Spis treści
Krwotok podpajęczynówkowy – przyczyny
Krwawienie podpajęczynówkowe jest jedną z najcięższych form udaru krwotocznego mózgu, obarczonych śmiertelnością na poziomie nawet 50%. Wielu pacjentów, którym udało się przeżyć, pozostają niepełnosprawni. Bezpośrednią przyczyną takiego krwotoku jest najczęściej pęknięcie tętniaka mózgu. Mianem tętniaka nazywa się nieprawidłowe zmiany w obrębie tętnicy obejmujące głównie jej patologiczne poszerzenie się i osłabienie struktury ścian. Możliwe przyczyny tętniaka mózgu są następujące:
- nadciśnienie tętnicze;
- uraz głowy, np. wskutek wypadku samochodowego, upadku z wysokości, pobicia;
- infekcje dotyczące także układu nerwowego, w tym kiła, borelioza czy gorączka reumatyczna;
- palenie papierosów;
- alkoholizm;
- anemia sierpowatokrwinkowa;
- koagulopatia;
- guzy mózgu;
- wielotorbielowatość nerek;
- zespół Ehlersa-Danlosa;
- zespół Marfana;
- niezapalne uszkodzenie tętnic (wskutek patologii takich jak np. rozwarstwienie ściany tętnicy, anomalie tętniczo-żylne, mózgowe przetoki tętniczo-żylne, naczyniak jamisty, zakrzepica zatok żylnych, angiopatia amyloidowa, choroba Moya-Moya);
- narkomania;
- stany zapalne ośrodkowego układu nerwowego.
Tętniaki mózgu prowadzące do wystąpienia udaru i krwawienia podpajęczynówkowego są o tytle niebezpieczne, że bardzo długo mogą przebiegać bezobjawowo. Często są one diagnozowane dopiero w momencie pęknięcia i krwawienia. Krwawienie podpajęczynówkowe występuje zazwyczaj u pacjentów w średnim wieku (50. rok życia). Szacuje się, że nawet 15% pacjentów umiera jeszcze zanim dotrze do szpitala.
Krwotok podpajęczynówkowy – objawy
Podstawowym objawem krwawienia podpajęczynówkowego jest bardzo silny ból głowy, opisywany przez pacjentów jako najsilniejszy w ich życiu. Pojawia się nagle i wręcz uniemożliwia funkcjonowanie. Lokalizuje się jednostronnie, zwykle w miejscu pęknięcia tętniaka. Nie reaguje na stosowanie leków przeciwbólowych. Bardzo często towarzyszy mu światłowstręt, a u ponad połowy pacjentów obserwuje się wymioty. W krótkim czasie pojawiają się zaburzenia świadomości, a połowa pacjentów doświadcza śpiączki. Objawy oponowe występują już po 3-12 godzinach jako odpowiedź na obecność krwi w przestrzeni podpajęczynówkowej. U 10 % chorych można stwierdzić zespół Tersona, czyli przedsiatkówkowe krwawienia do ciałka szklistego. Pozostałe objawy zależą w dużej mierze od dokładnej lokalizacji tętniaka i krwawienia. Przykładowo przy pęknięciu tętnicy łączącej przedniej charakterystyczne jest niedowidzenie w dolnych kwadratach pola widzenia, zaś przy pęknięciu tętnicy łączącej tylnej – porażenie nerwu okoruchowego.
Krwotok podpajęczynówkowy – TK
Przy podejrzeniu krwawień podpajęczynówkowych należy jak najszybciej wykonać tomografię komputerową mózgu. Czułość tego badania wynosi 98%, jeżeli zostanie ono wykonane w ciągu 12 godzin od wystąpienia pierwszych objawów. Alternatywą jest jeszcze dokładniejsza angiografia tomografii komputerowej, która pozwala nie tylko na ustalenie lokalizacji tętniaka, ale i ocenę jego lokalizacji w stosunku do innych naczyń. Pozwala tym samym na optymalny wybór odpowiedniej metody leczenia.
Krwotok podpajęczynówkowy – leczenie
Leczenie polega na operacyjnym zaopatrzeniu źródła krwawienia oraz zapobieganiu powikłaniom. Operacja neurochirurgiczna powinna zostać wykonana jak najszybciej – im dłużej się zwleka, tym większe ryzyko trwałych powikłań neurologicznych i głębszej niepełnosprawności. Jednocześnie stosuje się tzw. reżim łóżkowy – izolację od bodźców zewnętrznych, wysokie ułożenie głowy pod kątem 30°. Farmakoterapia ma charakter wyłącznie objawowy (np. przeciwbólowy). Pacjenci po przeżyciu krwawienia podpajęczynówkowego zwykle wymagają rehabilitacji.
Spirulina w tabletkach (100% naturalna)Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku (100% naturalna)Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Brola W., Nieurazowe krwawienie podpajęczynówkowe, Stany Nagłe po Dyplomie, 4/2021.
- Gradys A., Co anestezjolog powinien wiedzieć o krwawieniu podpajęczynówkowym Część 1. Mokre płuca i złamane serca, Anestezjologia i Ratownictwo 2012; 6: 423-429.
- Karwacka M., Siemiński M., Nyka W., Krwawienie podpajęczynówkowe, Forum Medycyny Rodzinnej 2007, tom 1, nr 4, 348-354.
- Woźniak K., Ratuszek-Sadowska D., Śniegocki M., Krwawienie podpajęczynówkowe z pękniętego tętniaka – epidemiologia, czynniki ryzyka, objawy, diagnostyka, Journal of Education, Health and Sport. 2016;6(9):255-260.
Zostaw komentarz