Kaszaki

Kaszaki (łac. athaeroma) to inaczej cysty łojowe lub cysty zastoinowe. Przyjmują postać charakterystycznych guzków na ciele, które w większości przypadków nie powodują żadnych dolegliwości bólowych. Nie są groźne, dlatego ich usunięcie nie jest wymagane. Osoby chcące pozbyć się kaszaka powinny zgłosić się do chirurga, zabiegowe wyłuszczenie zmiany jest jedyną skuteczną opcją.

Co to są kaszaki?

W warstwie skóry właściwej lokalizują się liczne gruczoły łojowe, których podstawową rolą jest natłuszczanie włosów i skóry, tworząc tym samym barierę ochronną przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi. Gdy z różnych powodów kanalik wyprowadzający gruczołu łojowego zostanie zablokowany, tworzy się właśnie kaszak, czyli torbiel wypełniona zrogowaciałym naskórkiem i sebum. Sebum nie znajduje ujścia, dlatego gromadzi się pod skórą tworząc jej twarde uwypuklenie.

Kaszaki mają zabarwienie cieliste, nie są zaczerwienione i nie powodują świądu. Tworzą narośl o wielkości od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Jeśli są bardzo duże mogą zmieniać kolor na delikatnie żółty lub biały. W dotyku kaszaki najczęściej są twarde, jednak dają się łatwo przesuwać palcem. Zaczerwienienie i ból pojawiają się dopiero w sytuacji, gdy dojdzie do zakażenia. Kaszaki lokalizują się w różnych miejscach na ciele, jednak zazwyczaj zaobserwować je można w obrębie owłosionej skóry głowy oraz na grzbiecie.

Kaszaki – przyczyny

Przyczyny powstawania kaszaków nie są znane. Zmiany te mogą się pojawić bowiem także u osób regularnie wykonujących peeling skóry i dbających o usuwanie nadmiaru sebum czy martwego naskórka. Udowodniono, że dotyczą 2-krotnie częściej mężczyzn niż kobiet, zwłaszcza w wieku 30-40 lat. Do najistotniejszych czynników ryzyka tworzenia się kaszaków zaliczamy:

• zaburzenia hormonalne;
• zapalenie mieszków włosowych;
• stany zapalne skóry;
• niedostateczną higienę osobistą;
• zmiany trądzikowe;
• zaburzenia czynności gruczołów łojowych;
• uwarunkowania genetyczne;
• zakażenie wirusem HPV.

Kaszaki mogą być rzekome lub prawdziwe. Rzekome stanowią konsekwencję zaniedbania, gdy w związku z różnymi czynnikami w życiu dorosłym dochodzi do zaczopowania gruczołu łojowego. Z kolei prawdziwe mają podłoże genetyczne. Są charakterystyczne np. dla zespołu Gardnera i bardzo trudno je usunąć ze względu na tendencję do częstych nawrotów.

Kaszaki – leczenie

Metodą z wyboru jest chirurgiczne usunięcie kaszaków. Zabieg jest prosty i obarczony niskim ryzykiem powikłań czy działań niepożądanych. Odbywa się w znieczuleniu miejscowym. Należy jednak mieć na uwadze, że kaszaki mają tendencję do nawrotów. Wraz z upływem czasu mogą pojawić się ponownie, w innym miejscu na ciele.

Istnieje wiele metod usuwania kaszaków, w zależności od wieku pacjenta, rozmiarów i lokalizacji zmiany oraz jej charakteru. Zwykle jednak technika sprowadza się do 2-3 cm nacięcia torbieli łojowej wzdłuż linii napięcia skóry. Wszystko odbywa się w znieczuleniu miejscowym. Następnie miejsce ma wyłuszczenie zawartości cysty, czyli wyjęcie szczypcami niewielkiej białożółtej kulki (kaszaka). Po kompletnym usunięciu kaszaka i wydzielin ranę się zszywa, a szwy należy zdjąć po około tygodniu.

Inną metodą jest wyciskanie zawartości torbieli. Nie ma tutaj konieczności wykonywania długiego nacięcia, co przekłada się na mniejszą widoczność blizny i często na pominięcie etapu zszycia ranki. Po wyciśnięciu kaszaka lekarz kleszczykami chirurgicznymi chwyta dno cysty i usuwa jej resztki. Po dokładnym oczyszczeniu jamy ciała do rany przykłada się gazę na około 2 godzin. Pacjent otrzymuje maść antybiotykową do stosowania w domu. Należy pamiętać, że jedynie dokładne usunięcie kaszaka może zmniejszyć ryzyko jego nawrotu w przyszłości.

Jak usunąć kaszaka domowym sposobem?

Przede wszystkim nie należy kaszaków wyciskać czy usuwać własnoręcznie. Może to doprowadzić do poważnych powikłań i zakażeń. Wspomagająco można natomiast sięgnąć po maści na kaszaki dostępne w aptece oraz peelingi enzymatyczne dobrane do potrzeb skóry. Niektóre osoby wskazują na skuteczność ciepłych okładów ze skrzypu polnego, ze względu na dużą zawartość krzemu w tej roślinie. Nic nie zastąpi jednak wizyty u lekarza. Z kaszakami należy zgłosić się do dermatologa.

Kolagen do picia na stawy i skórę
Kolagen bioalgi to aż 97% hydrolizowanego kolagenu o wysokiej biodostępności. Opatentowana formuła przyczynia się do łagodzenia objawów istniejących już chorób stawów, a dodatkowo uzupełnia niedobory kolagenu w organizmie. Wpływa też na stan skóry …
Zobacz tutaj ...

Kapsułki z kwasem hialuronowym
Kwas hialuronowy decyduje nie tylko o jędrnej i gładkiej skórze, ale także jest głównym składnikiem płynu stawowego i pełni funkcję „smaru” przy wykonywaniu ruchu redukując ból w stawach. Jego głównym zadaniem jest regulacja zawartości wody w przestrzeni
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Adamski Z., Kaszuba A., Dermatologia dla kosmetologów, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2010.
2. Draelos Z., Pugliese P., Fizjologia skóry – teoria i praktyka, Wydawnictwo MedPharm, Wrocław 2014.
3. Rycroft R., Robertson S., Wakelin S., Dermatologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014.