Zmiany skórne to różnego rodzaju wykwity skórne (krostki, pryszcze, plamy, plamki, przebarwienia, wypryski i wiele innych), które mogą pojawiać się zarówno w przebiegu ostrych lub przewlekłych chorób (nie tylko dermatologicznych), jak i reakcji fizjologicznych. Diagnostyką i leczeniem zmian skórnych zajmuje się lekarz dermatolog.
Zmiany skórne – rodzaje i przyczyny
Zmiany skórne dzieli się na pierwotne i wtórne. Pierwotne rozwijają się spontanicznie i są bezpośrednią konsekwencją choroby, natomiast wtórne ewoluują ze zmian pierwotnych.
Zmiany skórne pierwotne
Do podstawowych zmian skórnych pierwotnych zaliczamy następujące:
- plamy i plamki – ogniskowe, płaskie zmiany, ostro odgraniczone od zdrowej skóry. Plamy mają średnicę powyżej 1 cm, zaś plamki poniżej 1 cm. Ich przyczyny mogą być różne, zarówno na tle zapalnym, jak i w związku z przebarwieniami;
- grudki – drobne i lite zmiany o średnicy do 1 cm, wyniesione ponad powierzchnię skóry. Są efektem ogniskowego napływu komórek lub proliferacji komórek w obrębie naskórka lub/i skóry właściwej. Płytki tworzą się przez zlanie zlokalizowanych obok siebie grudek. Grudki powstają także w przebiegu zakażenia bakteryjnego lub grzybiczego, w nużycy, po ukąszeniach, w chorobach o podłożu immunologicznym;
- płytki – przypominają swoim wyglądem grudkę, jednak wyróżniają się płaską powierzchnią (nie wystają ponad powierzchnię skóry) i mają średnicę powyżej 1 cm;
- krosty – ogniskowe zmiany wyniesione ponad powierzchnię skóry, tworzące jamki w obrębie naskórka lub mieszka włosowego. Są wypełnione ropą. Przeważnie tworzą się w przebiegu zakażeń bakteryjnych, grzybiczych, jak również w chorobach autoimmunologicznych;
- pęcherze i pęcherzyki – ostro odgraniczone zmiany naskórkowe wyniesione ponad powierzchnię skóry, wypełnione klarownym surowiczym płynem. Pęcherzyki mają średnicę do 1 cm, natomiast pęcherze mają średnicę powyżej 1 cm. Pojawiają się jako konsekwencja nagromadzenia płynu surowiczego w obrębie rozwarstwionego naskórka lub w przestrzeni powstałej pomiędzy skórą właściwą i naskórkiem;
- bąble – ostro odgraniczone zmiany wyniesione ponad powierzchnię skóry, utworzone przez miejscowy obrzęk skóry. Bąble tworzą się przez ogniskową przemianę obrzęku z gromadzeniem się płynu w przestrzeni międzykomórkowej, bez tworzenia przestrzeni wypełnionej wolnym płynem;
- guzki – ograniczone lite zmiany o średnicy do 1 cm, obejmujące skórę i często głębsze jej warstwy. Powstają z ogniskowej proliferacji lub/i napływu komórek. Jeśli zmiana przekracza średnicę 1 cm, mówi się o guzie. Niektóre guzki tworzą się jako konsekwencje ogniskowego nagromadzenia w skórze różnych materiałów, guzy natomiast bywają oznaką nowotworu;
- torbiele – wysłane nabłonkiem jamiste zmiany zawierające wewnątrz materiał płynny, półpłynny lub lity. Przeważnie są one dość dobrze odgraniczone, miękkie. Przeważnie tworzą się w powiązaniu ze zmianami w obrębie mieszków włosowych lub gruczołów skóry.
Zarówno pierwotne zmiany skórne, jak i wtórne, są dość częste, jednak jednocześnie łatwe w rozpoznaniu.
Zmiany skórne wtórne
Do grona wtórnych zmian skórnych zaliczamy następujące:
- blizny – zmiany zbudowane z tkanki łącznej włóknistej i włókien kolagenowych w związku z naruszeniem ciągłości skóry właściwej, np. po operacjach czy skaleczeniach. Mają zabarwienie jaśniejsze od otaczającej, zdrowej skóry, a niekiedy mogą wystawać ponad powierzchnię skóry;
- nadżerki – ubytek naskórka lub błony śluzowej, wywołany zwykle urazem mechanicznym, kontaktem ze środkami chemicznymi, bądź procesem chorobowym. Generuje ból, pieczenie i świąd, a jeśli się pogłębia, może prowadzić do pojawienia się ran;
- modzele – pojawiają się w związku z nadmiernym, przyspieszonym namnażaniem komórek skóry, rogowacenia i gromadzenia naskórka. To zmiany zgrubiałe i wypukłe ponad powierzchnię skóry, które mogą być zarówno gładkie, jak i popękane. Najczęściej obserwuje się je na stopach;
- przeczosy – powierzchniowe, linijne ubytki w skórze wcześniej niezmienionej. Tworzą się wskutek mechanicznych urazów, takich jak np. drapanie.
Innymi zmianami wtórnymi są szczeliny, wrzody czy liszaje. To niezwykle szeroka grupa dolegliwości – aby je usunąć, należy nie tylko działać objawowo, ale i szukać przyczyn ich tworzenia się. Dzięki temu mamy gwarancję, że problem nie będzie nawracał w przyszłości.
Kolagen bioalgi to aż 97% hydrolizowanego kolagenu o wysokiej biodostępności. Opatentowana formuła przyczynia się do łagodzenia objawów istniejących już chorób stawów, a dodatkowo uzupełnia niedobory kolagenu w organizmie. Wpływa też na stan skóry …
Zobacz tutaj ...
Kwas hialuronowy decyduje nie tylko o jędrnej i gładkiej skórze, ale także jest głównym składnikiem płynu stawowego i pełni funkcję „smaru” przy wykonywaniu ruchu redukując ból w stawach. Jego głównym zadaniem jest regulacja zawartości wody w przestrzeni
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Narbutt J., Najczęstsze dermatozy w praktyce lekarza rodzinnego, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2019.
- Małek E., Rozpoznawanie patologicznych zmian skórnych, Instytut Technologii Eksploatacji, Radom 2007.
- Adamski Z., Kaszuba A., Dermatologia dla kosmetologów, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2010.
Zostaw komentarz