Zaburzenia refrakcji i akomodacji

Zaburzenia refrakcji i akomodacji oka to dość często diagnozowane problemy okulistyczne, które można spotkać zarówno u dzieci, jak i u pacjentów dorosłych. Diagnostyką i leczeniem zajmuje się lekarz okulista, co nie stwarza zwykle większych problemów medycznych. Współcześnie istnieją nawet metody całkowitej stabilizacji wzroku.

Refrakcja oka

Refrakcja oka to inaczej zdolność załamywania światła przez poszczególne struktury oka, stanowiąca podstawowy mechanizm zapewniający zdolność prawidłowego widzenia. Procesy składające się na refrakcję odbywają się w siatkówce oka i rogówce oka. W pierwszej kolejności światło załamuje się, gdy przenika przez rogówkę, czyli zewnętrzną warstwę oka. Następnie przechodzi przez źrenicę i trafia do soczewki, gdzie po raz kolejny ulega załamaniu i trafia na siatkówkę. Soczewka oka ma zdolność zmiany kształtu, co wpływa na moc załamywania światła. O zaburzeniach refrakcji mówimy wówczas, gdy proces załamywania światła na rogówce i/lub siatkówce przebiega nieprawidłowo.

Akomodacja oka

Z kolei mianem akomodacji zwie się zjawisko dostosowania się oka do oglądania przedmiotów znajdujących się w różnych odległościach. Dzięki niej człowiek może wyraźnie widzieć przedmioty bez względu na to, czy znajdują się daleko od narządu wzroku, czy może tuż przed nim. Jej utrzymanie jest możliwe dzięki specjalnemu mięśniowi rzęskowemu oraz elastyczności soczewki oka. Gdy obserwowany obiekt znajduje się daleko od oczu, mięsień ten rozluźnia się, wywołując napięcie wiązadeł połączonych z brzegiem soczewki oka.

Zaburzenia refrakcji i akomodacji – przyczyny

Możliwe przyczyny zaburzeń refrakcji i akomodacji to:

• zbyt długa lub zbyt krótka gałka oczna;
• krótkowzroczność – przedmioty znajdujące się przed oczami są widziane wyraźnie, natomiast te zlokalizowane dalej są rozmazane;
• nadwzroczność – przedmioty znajdujące się przed oczami są rozmazane, natomiast te zlokalizowane dalej są wyraźne;
• astygmatyzm – kontury przedmiotów są niewyraźne i/lub zniekształcone bez względu na to, w jakiej odległości się znajdują;
• spadek naturalnej elastyczności soczewki;
• choroby nerwowo-mięśniowe;
• znaczne niedobory pokarmowe;
• przyjmowanie niektórych leków, np. antyhistaminowych;
• alkoholizm.

I inne. Do zaburzeń refrakcji i akomodacji może dojść również w przebiegu schorzeń endokrynologicznych (związanych z układem hormonalnym).

Zaburzenia refrakcji i akomodacji – objawy

Zaburzenia refrakcji i akomodacji skutkują licznymi problemami w obrębie narządu wzroku. Są nimi przede wszystkim:

• niewyraźne widzenie;
• oślepianie jasnym światłem i mrużenie oczu, np. kierując autem wieczorem, gdy z naprzeciwka jadą inne pojazdy;
• bóle głowy i oczu, migreny;
• przemęczenie i zmęczenie wzroku;
• trudności z koncentracją;
• podwójne widzenie;
• światłowstręt.

Bardzo ważne jest stwierdzenie przyczyn zaburzeń refrakcji i akomodacji, a nie tylko samo ich zdiagnozowanie.

Metoda Dondersa

Metodą diagnostyczną z wyboru jest najczęściej metoda Dondersa. Polega na badaniu ostrości wzroku w momencie patrzenia w dal przez oprawki okularowe, do których okulista wkłada soczewki o różnej mocy do czasu, aż pacjent stwierdzi, że obraz jest najostrzejszy. Obiektywnymi metodami pomiaru refrakcji oka jest skiaskopia. Polega na rzutowaniu wiązki promieni świetlnych na dno oka i obserwowaniu kierunku ruchu czerwonego odblasku z dna oka w obrębie źrenicy. Uzupełniająco u pacjenta przeprowadza się standardowe badanie okulistyczne wraz z oceną dna oka.

Zaburzenia refrakcji i akomodacji – leczenie

Najczęściej przy zaburzeniach refrakcji i akomodacji oka stosuje się korekcję za pomocą okularów lub soczewek kontaktowych. Należy nosić je codziennie już do końca życia, jednak raz w roku pacjent powinien uczęszczać na kontrole okulistyczne, aby sprawdzać, czy wady się nie pogłębiają. Wówczas należy bowiem wymienić okulary lub soczewki na mocniejsze. Zaburzenia refrakcji i akomodacji można też usunąć chirurgicznie, wtedy efekty są trwałe, a pacjent nie musi korzystać z urządzeń korekcyjnych. Metodę zabiegową dobiera się indywidualnie.

Kolagen do picia na stawy i skórę
Kolagen bioalgi to aż 97% hydrolizowanego kolagenu o wysokiej biodostępności. Opatentowana formuła przyczynia się do łagodzenia objawów istniejących już chorób stawów, a dodatkowo uzupełnia niedobory kolagenu w organizmie. Wpływa też na stan skóry …
Zobacz tutaj ...

Kapsułki z kwasem hialuronowym
Kwas hialuronowy decyduje nie tylko o jędrnej i gładkiej skórze, ale także jest głównym składnikiem płynu stawowego i pełni funkcję „smaru” przy wykonywaniu ruchu redukując ból w stawach. Jego głównym zadaniem jest regulacja zawartości wody w przestrzeni
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Przekoracka-Krawczyk A., Nawrot P., Zaburzenia wzrokowe u dzieci, cz. II. Wady refrakcji i metody ich wyznaczania, Optyka, 5/2012.
2. Grzybowski A., Okulistyka, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2023.