Wysoki poziom histaminy we krwi to częsty problem XXI wieku, odnoszący się zwłaszcza do alergików i osób z chorobami autoimmunologicznymi. Jak wiadomo, ich częstotliwość w ostatnich latach wzrosła i wciąż rośnie. Poziom histaminy można ocenić na podstawie badania krwi, a leczenie najczęściej odbywa się drogą farmakoterapii. Za normę uznaje się stężenie histaminy rzędu 0,3-1,0 ng/ml.
Spis treści
Histamina – co to?
Histamina jest biogenną aminą produkowaną przez komórki tuczne, czyli mastocyty. Bierze udział w reakcjach zapalnych, ale także reguluje procesy fizjologiczne, pełni funkcję neuroprzekaźnika i ma znaczenie w chemotaksji leukocytów. Pobudzenie receptora histaminowego H2 powoduje wzrost wydzielania śluzu, kwasu solnego w żołądku, rozkurcz mięśni gładkich różnych tkanek. W badaniach doświadczalnych wykazano, że histamina wpływa na różnicowanie się osteoklastów (komórek kościogubnych). Zwierzęta ze zmniejszonym stężeniem histaminy wykazują jednocześnie zahamowany proces osteoklastogenezy.
Stężenie histaminy we krwi i w moczu jest na ogół bardzo niskie. Znaczny wzrost obserwuje się w przebiegu reakcji alergicznych, niektórych chorób przewlekłych. Zwłaszcza tych przebiegających ze stanami zapalnymi oraz przy chorobach związanych ze wzrostem liczby mastocytów.
Wysoki poziom histaminy we krwi – przyczyny
Najczęstszą przyczyną podwyższonego poziomu histaminy we krwi jest nietolerancja histaminy czyli stan spowodowany brakiem równowagi między histaminą uwalnianą z pożywienia, a zdolnością organizmu do biodegradacji przyjętej ilości. Należy jednak wiedzieć, że histamina, najlepiej poznany mediator zapalny, powstaje również fizjologicznie w organizmie człowieka, za co odpowiadają komórki tuczne. W obrębie stawów komórki tuczne skupiają się głównie wokół naczyń krwionośnych, znajdujących się na pograniczu błony maziowej i chrząstki. Ich zwiększoną liczbę, a więc i podwyższony poziom histaminy we krwi, obserwuje się w przebiegu między innymi następujących chorób:
- reumatoidalne zapalenie stawów;
- młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów;
- toczeń rumieniowaty układowy;
- choroba zwyrodnieniowa stawów;
- mieszana choroba tkanki łącznej;
- infekcyjne zapalenie stawów;
- dna moczanowa;
- zapalenie kości;
- zapalenia pourazowe i łuszczycowe
Wysoki poziom histaminy we krwi jest charakterystyczny dla wszelkiego rodzaju alergii. Omawiany związek stanowi jeden z głównych mediatorów reakcji alergicznej typu I, w przebiegu której pojawiają się objawy takie jak:
- wodnisty katar;
- kichanie;
- łzawienie oczu;
- pokrzywka;
- nieżyt żołądkowo-jelitowy;
- wstrząs anafilaktyczny.
Co istotne, podczas reakcji anafilaktycznej stężenie histaminy we krwi gwałtownie wzrasta już na 10 minut po wystąpieniu objawów i powraca do normy w ciągu 30 do 60 minut.
Wysoki poziom histaminy we krwi – objawy
Wysoki poziom histaminy we krwi może objawiać się na wiele sposobów, w zależności od przyczyny, która go spowodowała. Przy reakcjach alergicznych rozwijają się charakterystyczne dla niej dolegliwości opisane powyżej. Z kolei przy przewlekłych chorobach reumatologicznych i autoimmunologicznych typowe są bóle stawów, obrzęki, zaczerwienienie i tkliwość ich okolic, a niekiedy nawet stany podgorączkowe.
Wysoki poziom histaminy we krwi – leczenie
Przy bardzo wysokim poziomie histaminy pacjent otrzymuje receptę na leki przeciwhistaminowe, które najczęściej przyjmuje się doustnie. Przy leczeniu nietolerancji histaminy podstawową rolę odgrywa tzw. dieta antyhistaminowa, jednocześnie proponuje się także leczenie poprzez wprowadzenie do diety suplementów z enzymem DAO. Dieta antyhistaminowa wyklucza m.in. gruszki, awokado, kiwi, ananasy, banany, maliny, grzyby, przeciery i koncentraty pomidorowe, orzechy, kakao, czekoladę i wszelką żywność przetworzoną.
W przebiegu alergii bardzo ważne jest unikanie alergenów, zaś przy chorobach autoimmunologicznych dąży się do ich wyrównania, zwykle za pomocą glikokortykoidów. Regularna aktywność fizyczna pozwoli zachować sprawność i zmniejszy ewentualne dolegliwości ze strony aparatu ruchu.
Chlorella w tabletkach z rozerwaną ścianą komórkowąChlorella posiada właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne nie wpływając przy tym na florę fizjologiczną. Bardzo dokładnie usuwa toksyny z organizmu ...
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Rzodkiewicz P., Wojtecka-Łukasik E., Maśliński S., Rola histaminy w chorobach reumatycznych, Reumatologia, 48/2010.
- Bartuzi M., Ukleja-Sokołowska N., Nietolerancja histaminy a dieta współczesnego człowieka, Alergia Astma Immunologia, 26/2021.
- Górski J., Fizjologia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.
Zostaw komentarz