Skąpomocz

Skąpomocz (inaczej: oliguria, łac. oliguria) to problem zdrowotny dotyczący znacznego obniżenia ilości wydalanego moczu. Zazwyczaj jest to ilość mniejsza niż 400-500 ml przy standardowym wzroście 170 cm i wadze około 70 kg. Dolegliwość może wskazywać np. na choroby nerek czy nowotwory, jednak nie jest to objaw specyficzny dla żadnej choroby. Pojawia się przy wielu różnych problemach zdrowotnych. Leczeniem zajmuje się więc nefrolog oraz specjalista, który ustala leczenie choroby podstawowej.

Skąpomocz – przyczyny

Skąpomocz określa się jako obniżenie dziennego wydalania moczu poniżej 500 ml lub 70 ml na 10 kg masy ciała (w zależności od źródła naukowego). Nieleczony może przemienić się w bezmocz, czyli całkowite zahamowanie wydalania moczu, co jest już bezpośrednim zagrożeniem zdrowia i życia. Możliwe przyczyny skąpomoczu:

• kamica nerkowa;
• kłębuszkowe zapalenie nerek;
• ostra lub przewlekła niewydolność nerek;
• zatrucie organizmu toksynami;
• guzy nerek;
• choroba nowotworowa nerek;
• wstrząs septyczny;
• niewydolność mięśnia sercowego;
• odwodnienie organizmu;
• wodonercze;
• mocznica;
• przewlekłe, intensywne wymioty lub biegunka;
• przerost lub rak gruczołu krokowego u mężczyzn;
• guzy pęcherza moczowego, moczowodów;
• stany zapalne pęcherza moczowego, moczowodów;
• sarkoidoza;
• przyjmowanie niektórych leków;
• choroby krążenia nerkowego.

W medycynie wyróżnia się 3 rodzaje skąpomoczu:

• skąpomocz przednerkowy;
• skąpomocz nerkowy;
• skąpomocz pozanerkowy.

Skąpomocz przednerkowy wiąże się z upośledzeniem produkcji moczu jeszcze zanim płyny trafią w obrąb nerek. Tutaj możliwą przyczyną jest choćby odwodnienie. Skąpomocz nerkowy spowodowany jest uszkodzeniem struktur anatomicznych nerek, bądź chorobą dotyczącą nerek. Zaś skąpomocz pozanerkowy wynika z utrudnionego odpływu moczu z dróg moczowych. Wówczas patologia toczy się dystalnie poza nerkami, np. w moczowodach lub w pęcherzu moczowym.

Skąpomocz – objawy

Skąpomocz sam w sobie dotyczy wyłącznie obniżenia dziennego wydalania moczu poza normę charakterystyczną dla danego wieku, wzrostu i masy ciała. Ważne jest też nawodnienie organizmu, im mniej człowiek pije, tym mniejsza objętość moczu będzie wydalana podczas mikcji. Skąpomoczowi mogą towarzyszyć inne objawy, jednak nie wiążą się one bezpośrednio z nim, lecz z chorobą podstawową, która go spowodowała. Przykładowo przy kamicy nerkowej obserwuje się ponadto wymioty, nudności, czerwone zabarwienie moczu oraz gorączkę.

Przewlekły skąpomocz negatywnie wpływa na organizm człowieka, ponieważ wydalanie moczu jest niezmiernie ważne dla prawidłowego metabolizmu i oczyszczania się organizmu. Może dojść do zatrucia ustroju zbędnymi produktami przemiany materii czy zwiększenia stężenia potasu w krwiobiegu poza normę referencyjną, co zaś wywołuje drgawki, porażenie mięśni i osłabienie siły mięśniowej.

Diagnostyka skąpomoczu

Skąpomocz rozpoznać można na podstawie dzienniczka mikcji prowadzonego przez 24 godziny. Zasady tego badania zawsze wyjaśnia lekarz, ponieważ ważny jest każdy etap. Jednocześnie warto wykonać dobową zbiórkę moczu, wykorzystując fakt prowadzenia dzienniczka mikcji. Próbkę dobowej zbiórki moczu oddaje się do analizy, przy czym na tej samej wizycie w przychodni wykonuje się badania krwi, a dokładniej panel nerkowy (sód, potas, mocznik, kreatynina, wapń, ogólne badanie moczu, osad w moczu) oraz morfologię krwi obwodowej. Z wynikami badań należy udać się do lekarza nefrologa. Jeśli to konieczne wykona on USG nerek, USG jamy brzusznej oraz inne badania szczegółowe.

Skąpomocz – leczenie

Leczenie skąpomoczu musi być przyczynowe, dlatego tak ważne jest ustalenie choroby podstawowej. Przykładowo przy kamicy nerkowej stosuje się leki przeciwzapalne i rozkurczowe, zaś podstawą działań jest właściwa dietoterapia i nawodnienie organizmu. Zaś przy przewlekłej mocznicy należy rozważyć leczenie nerkozastępcze (hemodializa). Odwodnienie organizmu wymaga podania doustnie lub dożylnie płynów oraz elektrolitów. Jednocześnie ważna jest kontrola ciśnienia tętniczego krwi i saturacji.

Koenzym Q10 (100 mg) bioalgi
Koenzym Q10, który Państwu oferujemy pozyskiwany jest przy użyciu naturalnego procesu fermentacji. Jest to czysty izomer trans, w 100% naturalny i identyczny jak Koenzym Q10 występujący w naszym organizmie, dzięki czemu bardzo wysokiej biodostępności.
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
2. Myśliwiec M., Wielka interna – nefrologia, Wydawnictwo Medical Tribune Polska, Warszawa 2017.