Rumień na twarzy jest charakterystycznym zaczerwienieniem lokalizującym się głównie na policzkach. Może wystąpić w związku z rozmaitymi stanami fizjologicznymi lub chorobami – zarówno u dzieci, jak i pacjentów dorosłych. Każdy niepokojący rumień powinien zostać skonsultowany z lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarzem dermatologiem.
Rumień na twarzy – przyczyny
Do najczęstszych przyczyn rumienia w obrębie twarzy zaliczamy:
- trądzik różowaty – częsta dermatoza zwłaszcza u kobiet, której przyczyny wciąż nie zostały do końca poznane. Uważa się, że na jej wystąpienie wpływają: nadużywanie alkoholu, promieniowanie słoneczne, zaburzona mikroflora jelita cienkiego, peptydy przeciwdrobnoustrojowe, nieodpowiednia pielęgnacja skóry;
- łojotokowe zapalenie skóry twarzy – choroba dermatologiczna o przewlekłym przebiegu i autoimmunologicznym podłożu, której przyczyny nie zostały w pełni poznane;
- alergię – zarówno alergia wziewna, jak i alergia kontaktowa, alergia pokarmowa czy na alergia na sierść zwierząt. Kontakt z alergenem powoduje nadmierną reakcję układu immunologicznego, co manifestuje się wzrostem przepuszczalności naczyń krwionośnych i charakterystycznym zaczerwienieniem skóry twarzy;
- toczeń rumieniowaty – to poważna choroba autoimmunologiczna, której przyczyny wciąż nie zostały w pełni poznane.
Rumień na twarzy może również pojawiać się bez związku z czynnikami chorobotwórczymi. Bywa manifestacją:
- silnych emocji – podniecenia, stresu;
- spożywania alkoholu;
- nadmiernego wysiłku fizycznego;
- spożycia gorącej lub pikantnej potrawy;
- ekspozycji twarzy na słońce lub przebywania w pomieszczeniach, w których panują wysokie temperatury;
- zbyt agresywnej pielęgnacji skóry lub stosowania podrażniających, źle dobranych kosmetyków.
Charakterystyczny rumień bywa także przejawem gorączki, podczas której rośnie wewnętrzna temperatura ciała i wzrasta przepuszczalność naczyń krwionośnych. Także stany zapalne okolicy głowy mogą objawiać się w taki sposób. Ze względu na mnogość przyczyn, nie sposób samodzielnie zdiagnozować pochodzenia rumienia. W razie wątpliwości najlepiej skonsultować się z lekarzem.
Rumień na twarzy – objawy
Rumień na twarzy może przybierać różny obraz kliniczny. Na kształt motyla pojawia się w przebiegu tocznia rumieniowatego, zaś przy alergii najczęściej towarzyszy mu wysypka, świąd, łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek czy katar sienny. Trądzik różowaty objawia się zaczerwienieniem, rumieniem środkowej części twarzy (policzki, podbródek, nos, czoło) o różnym nasileniu, teleangiektazjami (tzw. pajączkami) oraz zapalnymi grudkami i krostkami. Z kolei łojotokowe zapalenie skóry manifestuje się rumieniem z ogniskami złuszczania naskórka i pieczeniem.
Jeśli rumień na twarzy pojawia się w związku z fizjologicznymi czynnikami, np. emocjami, zmęczeniem fizycznym, spożyciem gorącej potrawy itd., nie towarzyszą mu żadne niepokojące objawy. Taki rumień znika samoistnie w dość krótkim czasie, czyli po zakończeniu działania czynnika wywołującego.
Leczenie rumienia na twarzy
Diagnostyka przewlekłego lub objawowego rumienia na twarzy opiera się na wywiadzie, obserwacji objawów oraz badaniach krwi. Niekiedy zleca się dodatkowo testy alergiczne. Leczenie zawsze powinno być przyczynowe, choć często nie ma takiej możliwości. Wówczas terapia skupia się na objawowym łagodzeniu stanu zapalnego i zaczerwienienia, najczęściej za pomocą maści ze sterydem. Często niezbędne są zmiany w nawykach żywieniowych, co zawsze podkreśla specjalista.
Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) jest naturalną substancją znaną od tysiącleci ze swoich właściwości. Wykorzystywana jest m.in. przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, ...
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Placek W., Wolska H., Trądzik różowaty – aktualne poglądy na etiopatogenezę i leczenie, Przegl Dermatol 2016, 103, 387-399.
- Maj J., Rusin-Tupikowska A., Jankowska-Konsur A., Rumień w kształcie motyla na twarzy, Medycyna po Dyplomie, 5/2010.
Zostaw komentarz