Polipy macicy

Aktualizacja: 19 lutego 2024

Polipy macicy to patologiczne zmiany zaliczane do najczęściej diagnozowanych schorzeń macicy. Dotyczą zarówno kobiet w wieku rozrodczym, jak i tych w okresie pomenopauzalnym, a częstość ich występowania wzrasta wraz z wiekiem. Jest to zaburzenie rozrostowe błony śluzowej wyścielającej jamę macicy lub kanał szyjki macicy.

Polipy macicy – przyczyny

Polipy macicy powstają wskutek przerostu gruczołów endometrialnych i zrębu znajdujących się wokół naczyń krwionośnych tej okolicy. W konsekwencji tworzą uszypułowane bądź przytwierdzone na grubej podstawie uwypuklenia powierzchni błony śluzowej jamy macicy. Niestety wciąż nie wiadomo, co dokładnie wpływa na ich występowanie. Do czynników ryzyka zaliczyć można przewlekły stan zapalny w okolicy miednicy oraz zmiany hormonalne, w szczególności w kierunku nadmiernej aktywności estrogenów.

Polipy macicy – objawy

Polipy stanowią owalne wyrośla, wpuklające się do światła jamy macicy lub wypełniające kanał szyjki macicy. Ich rozmiar może być różny – od 5 mm do nawet 30 mm. Mogą być pojedyncze lub mnogie. Przyjmują obły kształt i są przeważnie uszypułowane. W początkowej fazie wzrostu polipy nie dają żadnych objawów, jednak w krótkim czasie wywołują bogaty obraz kliniczny. Można w nim zaobserwować m.in.:

• nieprawidłowe krwawienia maciczne;
• plamienia okołomiesiączkowe lub plamienia międzymiesiączkowe;
• obfite, bolesne i krwotoczne miesiączkowanie;
• ropne upławy;
• plamienia po stosunku;
• bóle podbrzusza.

Ciekawostką jest, że u kobiet zmagających się z niepłodnością, polipy macicy bardzo często nie dają żadnych objawów. Nazywają się wówczas zmianami bezobjawowymi.

Polipy macicy – rodzaje

W podstawowej klasyfikacji polipów wyróżnia się ich następujące rodzaje:

• polipy hiperplastyczne – częste, o wielkości nawet do kilku centymetrów, wyróżniające się obecnością gruczołów rozrostowych z gęstym podścieliskiem i bogatą siecią tętnic, które łatwo pękają, powodując krwawienia;
• polipy atroficzne – torbielowato-gruczołowe, przeważnie spotykane u kobiet w okresie pomenopauzalnym. Wypełnia je śluzowata treść i włókniste podścielisko, są przy tym ubogo unaczynione;
• polipy czynnościowe – o budowie czynnościowego endometrium otaczającego prawidłowe podścielisko z gruczołami w różnej fazie wydzielania. Przeważnie stanowią konsekwencję miejscowych zaburzeń proliferacji, wydzielania i złuszczania się błony śluzowej macicy;
• polipy mieszane – wychodzące z kanału szyjki macicy lub okolic cieśni macicy;
• polipy adenomyotyczne – ogromne polipy składające się z elementów mięśni gładkich w podścielisku, dobrze unaczynione, z wieloma cienkościennymi tętnicami, które łatwo pękają, powodując obfite krwotoki;
• polipy atypowe – małe polipy o charakterystycznym histeroskopowym wyglądzie i kształcie. Ich cechą charakterystyczną jest nierówny kształt i powierzchnia, atypowy przebieg naczyń krwionośnych, ogniska martwicy.

Powyższy podział ma duże znaczenie diagnostyczne. Należy wspomnieć, że w większości przypadków polipy macicy są rozrostami łagodnymi i ich usunięcie gwarantuje pełne wyleczenie.

Diagnostyka polipów macicy

Polipy najłatwiej rozpoznać podczas badania USG, chociaż te mniejsze mogą być słabo widoczne. Widoczność zmian zależy głównie od fazy cyklu miesiączkowego, która wpływa na grubość endometrium. Rekomenduje się wykonanie USG tuż po zakończeniu miesiączki, ewentualnie podczas owulacji. W razie problemów diagnostycznych wykonuje się sonohisterografię. Sonohisterografia polega na wykonaniu badania USG po wypełnieniu jamy macicy płynem, który podany jest cienkim cewnikiem bezpośrednio do macicy.

Histeroskopia diagnostyczna

Badaniem pozwalającym na 100% rozpoznanie polipów jest jednak wyłącznie histeroskopia. Nie tylko pozwala na obejrzenie zmian, ale i usunięcie ich w całości.

Histeroskopia diagnostyczna to procedura medyczna, która polega na wprowadzeniu histeroskopu przez szyjkę macicy do jamy macicy w celu bezpośredniej obserwacji wnętrza. Pozwala ona lekarzom na ocenę stanu błony śluzowej macicy oraz identyfikację wszelkich nieprawidłowości, takich jak polipy, mięśniaki czy inne zmiany patologiczne. Często podczas histeroskopii diagnostycznej możliwe jest również usuwanie mniejszych polipów macicy w trakcie jednej procedury, jeśli jest to konieczne dla celów diagnostycznych lub terapeutycznych.

Polipy macicy – leczenie

Można wprawdzie podejmować próby leczenia zachowawczego, polegające na podawaniu kobietom środków hormonalnych, jednak przy objawowych polipach postępowaniem z wyboru jest zabieg chirurgiczny. Zabiegi odbywają się w znieczuleniu ogólnym. Najczęściej wybór pada na łyżeczkowanie jamy macicy lub histeroskopię, a pobrany materiał biologiczny zawsze przesyłany jest do badania histopatologicznego.

Nieco inne postępowanie można wdrożyć w przypadku polipa szyjki macicy. Wówczas leczenie polega na ukręceniu go, co nie wymaga nawet zastosowania znieczulenia. Sam zabieg trwa zaledwie kilka minut, a usunięta zmiana również przesyłana jest do laboratorium do analizy.

Kolagen do picia na stawy i skórę
Kolagen bioalgi to aż 97% hydrolizowanego kolagenu o wysokiej biodostępności. Opatentowana formuła przyczynia się do łagodzenia objawów istniejących już chorób stawów, a dodatkowo uzupełnia niedobory kolagenu w organizmie. Wpływa też na stan skóry …
Zobacz tutaj ...

Kapsułki z kwasem hialuronowym
Kwas hialuronowy decyduje nie tylko o jędrnej i gładkiej skórze, ale także jest głównym składnikiem płynu stawowego i pełni funkcję „smaru” przy wykonywaniu ruchu redukując ból w stawach. Jego głównym zadaniem jest regulacja zawartości wody w przestrzeni
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Kuczyński W., Kuczyńska A., Polip w jamie macicy – plan postępowania, Ginekologia po Dyplomie, 1/2017.
2. Berek J., Novak E., Ginekologia, Wydawnictwo Medipage, Warszawa 2008.
3. Bręborowicz G., Położnictwo i ginekologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2020.