Infekcja intymna

Infekcja intymna to problem, który przeważnie dotyczy kobiet. Wszystko przez to, że ich cewka moczowa jest znacznie krótsza, przez co patogeny łatwiej przedostają się do dalszych odcinków dróg moczowych. Ponadto także dostęp do pochwy jest stosunkowo łatwy dla chorobotwórczych drobnoustrojów. Diagnostyką i leczeniem infekcji intymnych zajmuje się lekarz ginekolog lub urolog.

Infekcja intymna – przyczyny

Fizjologiczna flora bakteryjna pochwy tworzy złożony i zamknięty ekosystem, który może zmieniać się w zależności od wieku kobiety, jej gospodarki hormonalnej, poziomu aktywności seksualnej, przyjmowanych leków oraz ekspozycji na czynniki zewnętrzne, z którymi może stykać się śluzówka pochwy. Najistotniejszym elementem flory bakteryjnej są pałeczki kwasu mlekowego. Do zaburzenia tego specyficznego ekosystemu może dojść na wiele sposobów:

• stosowanie mydła lub zwykłych żelów pod prysznic do mycia okolic intymnych, zamiast sięgania po dedykowane preparaty do higieny intymnej;
• częste irygacje pochwy, mycie bezpośrednio wejścia do pochwy;
• długotrwała antybiotykoterapia, zarówno ogólna, jak i w postaci czopków dopochwowych;
• antykoncepcja hormonalna, zarówno w postaci tabletek doustnych, jak i krążków dopochwowych;
• obniżenie narządu rodnego;
• osłabienie odporności i wszelkie choroby związane z jej obniżeniem, np. schorzenia autoimmunologiczne;
• bardzo częste współżycia seksualne, a także współżycia przy niedostatecznym nawilżeniu pochwy, z przypadkowymi partnerami lub bez zabezpieczenia;
• przyjmowanie leków, zwłaszcza hormonalnych oraz glikokortykoidów.

Wszystkie powyższe czynniki znacznie zwiększają ryzyko infekcji bakteryjnych, grzybiczych lub wirusowych. Aby doszło do infekcji, musi jednak dojść do przeniesienia się patogenu w okolicę intymną. To z kolei może nastąpić np. podczas podcierania się w toalecie od odbytu w kierunku pochwy lub podczas stosunków seksualnych.

Infekcja intymna – przykłady

Do często diagnozowanych infekcji intymnych u kobiet zaliczamy następujące:

• bakteryjna waginoza – zmniejszenie stężenia produkujących nadtlenek wodoru bakterii Lactobacillus w pochwie, przy jednoczesnym wzroście stężenia innych drobnoustrojów, głównie beztlenowych bakterii Gram-ujemnych;
• grzybica – wywołana grzybami rodzaju Candida;
• rzęsistkowica – wywołana rzęsistkiem pochwowym przenoszonym droga płciową;
• bakteryjne zapalenie cewki moczowej;
• opryszczka narządów płciowych – spowodowana wirusem HSV-2.

Szacuje się, że co czwarta kobieta zgłasza infekcje intymne na wizytach u ginekologa.

Infekcja intymna u mężczyzny

Choć infekcje intymne znacznie częściej występują u kobiet, nie są niczym nietypowym również u mężczyzn. W przypadku płci męskiej zazwyczaj diagnozuje się:

• zapalenie cewki moczowej – może być spowodowane wieloma różnymi bakteriami, np. Chlamydią trichomatis;
• rzeżączkowe zapalenie dróg moczowych – wywołane dwoinką rzeżączki;
• grzybicę prącia – spowodowaną zwykle grzybem Candida, który obejmuje żołądź i napletek;
• opryszczkę narządów płciowych – spowodowaną wirusem HSV-2;
• zakażenie rzęsistkiem pochwowym – mimo swojej nazwy może atakować również męskie narządy płciowo-moczowe.

W przypadku mężczyzn do rozwoju infekcji dochodzi najczęściej wskutek niedostatecznej higieny osobistej lub mikrourazów, które mogą kumulować się podczas intensywnych i częstych stosunków seksualnych bądź podczas masturbacji.

Infekcja intymna – objawy

Infekcje intymne są dość charakterystyczne. Najczęściej objawiają się pieczeniem i bólem podczas mikcji. Strumień moczu bywa przerywany, a po skorzystaniu z toalety ma się wrażenie niepełnego opróżnienia pęcherza moczowego. Infekcje cewki moczowej i pęcherza moczowego zmuszają do częstych wizyt w toalecie, podczas których oddaje się niewielkie porcje moczu. W przypadku kobiet typowe są również upławy o nieprzyjemnym zapachu oraz wszelkie wydzieliny wydostające się z pochwy, które nie są charakterystyczne dla danego dnia cyklu miesiączkowego.

W przebiegu wielu infekcji intymnych pojawiają się zmiany skórne tej okolicy. Mogą przybierać postać plamek, grudek, krostek lub płaskich liszajów. Często wywołują świąd lub pieczenie, zmuszając do drapania się, co z kolei powoduje podrażnienia i jeszcze bardziej nasila dolegliwości.

Infekcja intymna – leczenie

Leczenie infekcji intymnych powinno odbywać się pod okiem lekarza. Postępowanie zależy natomiast od płci oraz rodzaju schorzenia. Przykładowo, zakażenia bakteryjne reagują dobrze na antybiotykoterapię (u kobiet podawaną dopochwowo), zakażenia wirusowe leczy się lekami przeciwwirusowymi, natomiast zakażenia grzybicze wymagają miejscowego stosowania maści o działaniu przeciwgrzybiczym. Infekcje rzęsistkiem pochwowym leczy się chemioterapeutykami, najczęściej metronidazolem.

Uzupełniająco ważna jest świadomość w toalecie, kolejność podcierania się oraz podczas współżycia stosowanie żelów nawilżających i prezerwatyw. Należy wzmocnić odporność, np. suplementując acerolę, Chlorellę i olej z czarnuszki, stosując zdrową dietę oraz pozostając aktywnym fizycznie. Wszelkie choroby przewlekłe należy ustabilizować.

Chlorella w tabletkach z rozerwaną ścianą komórkową
Chlorella posiada właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne nie wpływając przy tym na florę fizjologiczną. Bardzo dokładnie usuwa toksyny z organizmu ...
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Romanik M., Wojciechowska-Wieja A., Martirosian G., Zapalenie pochwy powodowane przez bakterie tlenowe – problemy diagnostyki i leczenie, Ginekologia Polska, 78/2007.
2. Janni W., Fehm T., Stickeler E., Tempfer C., Ginekologia. Diagnostyka różnicowa i terapia, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2021.