Aktualizacja: 27 lutego 2023
Hipoksja to stan, w którym utlenowanie tkanek niektórych organów lub całego organizmu jest niewystarczające w odniesieniu do ich zapotrzebowania na tlen. Zgodnie z inną definicją, hipoksją zwiemy nieprawidłowe, niewystarczające rozprowadzenie tlenu po komórkach, co ściśle wiąże się z niedotlenieniem organizmu lub jego określonych struktur.
Hipoksja – przyczyny
Hipoksja może być zjawiskiem zarówno fizjologicznym, jak i patologicznym. Pojawia się np. podczas przebywania na terenach wysokogórskich, ze względu na malejącą zawartość tlenu w powietrzu wraz ze zwiększaniem wysokości n.p.m. Patologicznie wymienia się 2 mechanizmy niedotlenienia komórek – zawartość tlenu we krwi tętniczej jest prawidłowa, jednak z różnych powodów nie dociera ona do komórek docelowych bądź zawartość tlenu w krwi tętniczej jest niewystarczająca. Przyczyny takich sytuacji mogą być następujące:
- zatrucie organizmu, zwłaszcza tlenkiem węgla (czadem);
- zatrzymanie akcji serca;
- różnego rodzaju choroby sercowo-naczyniowe, zwłaszcza przewlekłe i niewyrównane;
- niewydolność oddechowa;
- astma oskrzelowa;
- zapalenie płuc;
- rozstrzenie oskrzeli;
- rozedma płuc;
- przewlekła obturacyjna choroba płuc;
- znaczna utrata krwi, np. wskutek urazu;
- topienie się;
- sepsa;
- przyjmowanie bardzo silnych leków przeciwbólowych w nieodpowiednich dawkach lub niezgodnie z zaleceniem lekarza.
Warto wiedzieć, że nawet przebywanie wśród miejskich zanieczyszczeń (smog, spaliny) przez dłuższy czas może przyczyniać się do niedostatecznego utlenowania komórek i tkanek. Fizjologicznie czynnikiem ryzyka jest też bardzo długi, wzmożony wysiłek fizyczny.
Hipoksja – objawy
Na samym początku należy wspomnieć, że najwyższą wrażliwość na niedotlenienie wykazuje tkanka nerwowa. Już trwające 4-5 minut niedotlenienie kory mózgowej prowadzi do nieodwracalnych zmian w neuronach. Rozwijają się poważne powikłania o charakterze neurologicznym, a w skrajnych dochodzi nawet do zgonu.
Zarówno częściowe, jak i całkowite niedotlenienie powoduje u człowieka szereg objawów. Przede wszystkim wiążą się one z przestawieniem organizmu na procesy beztlenowe, co wzmaga produkcję kwasu mlekowego. Konsekwencją może być kwasica metaboliczna, a nawet tworzenie się nowych naczyń krwionośnych (angiogeneza), co wiąże się z rozwojem choroby nowotworowej. Głównym i najczęściej obserwowanym objawem hipoksji jest sinica, czyli zmiana zabarwienia skóry, ust, języka i śluzówek. Do pozostałych możliwych objawów hipoksji zaliczamy:
- duszności;
- bóle głowy;
- zawroty głowy;
- senność;
- zmęczenie i osłabienie;
- zaburzenia widzenia;
- przyspieszenie oddechu;
- wzrost ciśnienia tętniczego;
- niewyraźną mowę;
- zaburzenia pamięci i koncentracji;
- zaburzenia koordynacji ruchowej, trudności z chodzeniem.
Pogłębiająca się hipoksja prowadzi do halucynacji, stanów przedomdleniowych, omdleń, a nawet śmierci. Przyczyną tego jest wzrastająca hiperkapnia, czyli poziom dwutlenku węgla we krwi. Hipoksję diagnozuje się na podstawie pulsoksymetrii, gazometrii i spirometrii.
Hipoksja w sporcie
Hipoksję wykorzystuje się od dawna w sporcie celem poprawy możliwości wysiłkowych sportowców, głównie za sprawą nasilenia erytropoezy. Początkowo do tego celu wykorzystywano wyłącznie warunki naturalne, a trening realizowany był podczas spotkań wysokogórskich, najczęściej na poziomie 1500-2500 m n.p.m. Metoda ta przyjęła nazwę „mieszkaj wysoko – trenuj wysoko” (ang. live high – train high, LH-TH). Efektem LH-TH jest wzrost pojemności tlenowej krwi, wzrost stężenia hemoglobiny i liczby erytrocytów. Współcześnie warunki hipoksji można stworzyć sztucznie.
Hipoksja – leczenie
Jeśli hipoksja wynika z przyczyn patologicznych, należy jak najszybciej wdrożyć odpowiednie postępowanie lecznicze. W innym razie może dojść do rozwoju trwałych konsekwencji zdrowotnych. Podstawową czynnością jest ustabilizowanie choroby podstawowej, jednocześnie poddając pacjenta tlenoterapii, aby wyrównać poziom tlenu w ustroju. Następnie warto skontrolować i ewentualnie wyrównać zaburzenia elektrolitowe. W przypadku pacjentów z przewlekłą i nawracającą hipoksją duże znaczenie ma nauka technik prawidłowego oddychania.
Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Czuba M., Langfort J., Hipoksja – wykorzystanie w treningu i terapii, Problemy Nauk Biologicznych, 4/2020.
- Błaszczak-Świątkiewicz K., Olszewska P., Mikiciuk-Olasik E., Wpływ hipoksji na zmiany metabolizmu komórek nowotworowych, Journal of Oncology, 4/2012.
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
Zostaw komentarz