Demencja to poważny problem osób w podeszłym wieku, choć w dzisiejszych czasach diagnozuje się ją u coraz młodszych pacjentów. To schorzenie związane ze stałym obniżaniem się sprawności umysłowej, prowadzące do luk w pamięci krótkotrwałej i długotrwałej. Nie należy mylić demencji z chorobą Alzheimera – choć często objawy mogą być zbliżone. Chorując na Alzheimera zawsze mamy demencję, jednak zmagając się z demencją nie zawsze cierpimy na Alzheimera.
Demencja – przyczyny
Główną przyczyną demencji jest fizjologiczne starzenie się organizmu. Wraz z upływem lat komórki mózgowe nie regenerują się tak szybko jak u młodej, zdrowej osoby w wieku 20-30 lat. Największe ryzyko demencji przypada więc na wiek powyżej 65. roku życia, gdy sprawność układu nerwowego i zdolności samonaprawcze ustroju najbardziej maleją.
Poważnym problemem współczesnej neurologii są choroby przebiegające ze wzmożonym obumieraniem komórek mózgowych, co skutkuje różnego rodzaju zaburzeniami pamięci. Najczęstszą chorobową przyczyną demencji jest:
- choroba Alzheimera (aż do 80% przypadków), której przyczyny wciąż nie są znane. Wiadomo jednak, że w mózgu osób chorych gromadzi się białko beta-amyloid, uszkadzające neurony i prowadzące do atrofii mózgu;
- uszkodzenie mózgu przez ciała Lewy’ego (do 30% przypadków);
- otępienie naczyniopochodne, powstające na podłożu zmian w naczyniach mózgowych o podobnym mechanizmie, jak ten doprowadzający do udaru mózgu.
Do innych wtórnych zespołów otępiennych zalicza się zespół Wernickego-Korsakowa (wywołany przez nadmierne spożywanie alkoholu) oraz chorobę Creutzfelda-Jacoba. Demencja może mieć charakter odwracalny lub nieodwracalny – do odwracalnych przyczyn otępienia zwykle prowadzą niedobory witamin (szczególnie witaminy B12) oraz niedokrwistość. Poważnymi czynnikami ryzyka demencji są również:
- depresja;
- krwawienia podtwardówkowe;
- urazy głowy;
- infekcje dróg moczowych;
- zapalenie płuc;
- hipoglikemia;
- AIDS;
- nadużywanie leków, zwłaszcza obniżających ciśnienie tętnicze i psychotropowych;
- guzy mózgu i nowotwory mózgu.
Jak widać, przyczyn demencji może być wiele. Pierwszym krokiem powinna być więc szczegółowa diagnostyka problemu opierająca się na wykonaniu badań krwi, badanie moczu i obrazowych (największe znaczenie ma tomografia komputerowa mózgu). Warto zbadać poziom witamin w ustroju i przyjrzeć się stylowi życia. Udowodniono bowiem, że picie zbyt małej ilości wody przez dłuższy czas może przyczyniać się do zaników pamięci.
Demencja – objawy
Wczesnymi objawami demencji są najczęściej:
- problemy z pamięcią krótkoterminową, czyli dotyczącą niedawnych wydarzeń i tych planowanych w przyszłości;
- wzmożona dekoncentracja;
- apatia;
- zmiany osobowości i wahania nastroju;
- utrata zdolności wykonywania czynności dnia codziennego.
Zazwyczaj objawy te, w przypadku osób starszych, niesłusznie uznawane są za naturalne, związane ze starzeniem się. Znakami ostrzegawczymi dla osób najbliższych pacjentowi powinny być przede wszystkim:
- częste zapominanie o bieżących wydarzeniach, spotkaniach, terminach u lekarza;
- trudności z doborem właściwych słów do kontekstu wypowiedzi, zastanawianie się podczas tworzenia dłuższych zdań;
- problemy z orientacją przestrzenną i odnalezieniem drogi, którą wcześniej niejednokrotnie się pokonywało;
- ograniczona zdolność koncentracji, np. podczas prowadzenia samochodu czy podczas wykonywania działań matematycznych;
- częste gubienie przedmiotów;
- rezygnacja z pewnych zajęć, które do tej pory sprawiały radość.
W przypadku pojawienia się tego typu objawów bardzo ważna jest wczesna interwencja. Im szybciej rozpoczniemy leczenie, tym większe rokowania ma pacjent. Dodatkowo ważne jest zróżnicowanie czy braki pamięci nie wiążą się z poważnym problemem wymagającym natychmiastowego leczenia, np. udarem mózgu.
Demencja – leczenie
Leczenie demencji zależy od jej przyczyny. Przy guzach podejmuje się ich chirurgiczną resekcję, przy nowotworach konieczna jest chemioterapia i radioterapia, natomiast w przebiegu cukrzycy pierwszym krokiem będzie regulacja stężenia glukozy we krwi i modyfikacja diety. W przypadku choroby Alzheimera leczenie przyczynowe nie istnieje, nie ma więc sposobów na zahamowanie jej postępu. Stosuje się leczenie farmakologiczne mające na celu spowolnienie degradacji mózgu, psychoterapię, a w zaawansowanych przypadkach należy rozważyć stałą opiekę w wyspecjalizowanym ośrodku.
Często zdarza się, że demencja wynika z nieodpowiedniego trybu życia. Zawsze, bez względu na przyczynę problemu, warto więc skupić się na piciu przynajmniej 1,5 l wody dziennie, zdrowej diecie bogatej w witaminy z grupy B, kwast tłuszczowe Omega-3 oraz antyoksydanty, jak również na utrzymywaniu swoich pasji i hobby. Uzupełnieniem może być codzienna suplementacja oleju z czarnuszki i Chlorelli, która usuwa toksyny i metale ciężkie z organizmu.
Omega 3 to naturalny produkt zawierający w swoim składzie czysty, roślinny olej, z pełniącymi istotną rolę w odżywianiu człowieka kwasami tłuszczowymi Omega 3. Stanowi wsparcie dla mózgu i odpowiada za jego prawidłową pracę. Dodatkowo wspiera odporność
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Durda M., Organizacja opieki nad osobami z demencją w Polsce na tle krajów rozwiniętych i rozwijających się, Gerontologia Polska, 2/2018.
- Pietraszek-Kusik H., Demencja. Metody oddziaływań pozafarmakologicznych, Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu, 1/2015.
- Liberski P., Sobów T., Demencja – trafna diagnoza, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014.
Zostaw komentarz