Bulgotanie w brzuchu i wodnista biegunka to bardzo częsty objaw zarówno wśród dzieci, jak i w starszych grupach wiekowych. Może mieć przyczyny całkowicie fizjologiczne, np. wynikające ze stresu, jak również może towarzyszyć ostrym lub przewlekłym schorzeniom (najczęściej układu pokarmowego, ale nie tylko). W wielu przypadkach można sobie poradzić domowymi sposobami. Jeśli jednak dolegliwość utrzymuje się przez dłuższy czas, warto skonsultować to z lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej.
Spis treści
Bulgotanie w brzuchu i wodnista biegunka – przyczyny
Omawiając fizjologiczne reakcje organizmu, bulgotanie w brzuchu i wodnista biegunka mogą pojawiać się w przebiegu silnego stresu lub tremy przed ważnym wystąpieniem. To naturalne, ponieważ kortyzol (hormon stresu wydzielany przez nadnercza) prowadzi do skurczu mięśniówki jelit, a następnie do wystąpienia biegunek i dolegliwości bólowych brzucha. Omawianą dolegliwość spotkać można również u kobiet ciężarnych, co z kolei wynika z nagłych zmian w obrębie gospodarki hormonalnej. Pozostałe możliwe przyczyny bulgotania w brzuchu i wodnistej biegunki to:
- infekcja bakteryjna układu pokarmowego;
- nietolerancja pokarmowa lub dowolna nadwrażliwość żołądka i jelit;
- alergia pokarmowa;
- celiakia;
- choroba Leśniowskiego-Crohna;
- wrzodziejące zapalenie jelita grubego;
- zespół jelita drażliwego;
- zatrucie pokarmowe;
- grypa żołądkowa;
- przewlekłe przyjmowanie antybiotyków, NLPZ lub glikokortykoidów;
- choroba nowotworowa;
- zespół krótkiego jelita;
- gorączka;
- zaburzenia hormonalne;
- choroba pasożytnicza;
- zapalenie wątroby lub zapalenie trzustki;
- mukowiscydoza.
Warto zwrócić uwagę, czy biegunka i bulgotanie w brzuchu pojawiają się po konkretnych pokarmach lub po przyjęciu leków / suplementów diety. Wówczas można podejrzewać, że dolegliwości te są następstwem wykonywanych czynności, co ułatwia wdrożenie odpowiedniego postępowania. W przypadku niemowląt bulgotanie w brzuchu i wodnista biegunka mogą być naturalną reakcją organizmu na rozszerzanie diety. Warto jednak zróżnicować te objawy z alergią pokarmową, które są w dzisiejszych czasach tak częste nawet w najmłodszych grupach wiekowych.
Bulgotanie w brzuchu i wodnista biegunka – objawy
Mianem biegunki określamy występowanie przynajmniej 3 luźniejszych stolców na dobę, które swoją konsystencją przypominają płyn. Zazwyczaj biegunka ma nieprzyjemny zapach, a jej zabarwienie może przyjmować odcień od żółtego, poprzez zielonkawy, aż do brązowego. Z kolei bulgotanie w brzuchu to charakterystyczny dźwięk, który może być na tyle głośny, że jest słyszany przez osoby trzecie. Omawiane dolegliwości bardzo często występują jako izolowane objawy, którym nie towarzyszą żadne inne dolegliwości, jeśli jednak już występują, są to kurczowe bóle brzucha (uczucie ściskania w brzuchu). Na obraz kliniczny mogą składać się objawy wywodzące się z choroby podstawowej, która spowodowała biegunkę i bulgotanie w brzuchu. Przykładowo w przypadku grypy żołądkowej lub zatrucia pokarmowego będą to nudności, wymioty, bóle brzucha, bladość powłok skórnych, a nawet nadmierna potliwość ciała. Natomiast przy wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego pojawić się może domieszka krwi w kale, nierzadkie są też hemoroidy.
Zobacz również: Wodnista, żółta biegunka.
Diagnostyka bulgotania w brzuchu i wodnistej biegunki
Jeśli bulgotanie w brzuchu i wodnista biegunka występują sporadycznie lub wiemy, że są konsekwencją stresu, nie wymagają szczegółowej diagnostyki. Jeśli jednak towarzyszą im jakiekolwiek inne niepokojące objawy lub problem ma charakter przewlekły czy nawracający, warto udać się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Zleci on podstawowe badania krwi, w tym badania hormonów, profil lipidowy i morfologię krwi. Przy podejrzeniu alergii pokarmowej skieruje pacjenta do alergologa celem wykonania testów alergicznych, natomiast gdy istnieje podejrzenie dowolnej choroby układu pokarmowego, pacjent otrzymuje skierowanie do specjalisty gastroenterologa. Tam badaniem z wyboru jest gastroskopia i/lub kolonoskopia, choć na pierwszy rzut przeważnie wykonuje się USG jamy brzusznej.
Bulgotanie w brzuchu i wodnista biegunka – leczenie
Podstawą jest leczenie przyczynowe, dlatego tak ważne jest odszukanie czynnika sprawczego omawianych dolegliwości. W przypadku alergii pokarmowych terapia polega na unikaniu spożywania alergenów, natomiast przy zaburzeniach hormonalnych stosuje się odpowiednio dobraną farmakoterapię, której celem jest wyrównanie całej gospodarki hormonalnej. Wiele chorób układu pokarmowego leczy się za pomocą dietoterapii z bardzo wysoką skutecznością.
Przy biegunkach należy bezwzględnie pamiętać o wysokim nawodnieniu organizmu i uzupełnianiu elektrolitów. W tym celu pije się przynajmniej 2,5 l płynów dziennie, także napojów izotonicznych. Można przyrządzić je samodzielnie w domu, mieszając wodę z sokiem z cytryny, solą kłodawską, miętą, miodem. Nawodnienie jest szczególnie istotne, jeśli jednocześnie występuje gorączka. Domowe sposoby na biegunki i bulgotanie w brzuchu obejmują spożywanie białego ryżu, gotowanych marchewek, białego makaronu, kisielu, kleików ryżowych, kakao bez dodatku cukru, gorzkiej czekolady. Rekomenduje się też powolne popijanie naparów ziołowych zawierających w swoim składzie duże ilości garbników. Są to m.in.: kora dębu, kłącze pięciornika, kłącze rdestu wężownika, liść jeżyny, liść maliny, owoc czarnej jagody, ziele przywrotnika, ziele bukwicy. W przypadku ziołolecznictwa szczególną ostrożność należy zachować u dzieci, kobiet ciężarnych oraz osób na stałe przyjmujących leki, ponieważ mogą one wchodzić w interakcję z ziołami.
Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) jest naturalną substancją znaną od tysiącleci ze swoich właściwości. Wykorzystywana jest m.in. przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, ...
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Wasielica-Berger J., Ostra biegunka, Gastroenterologia kliniczna, 1/2018.
- Mach T., Szczeklik K., Algorytm postępowania w ostrej biegunce infekcyjnej, Zakażenia XXI wieku, 1/2018.
- Czerwionka-Szaflarska M., Adamska I., Ostra biegunka u dzieci – najnowsze wytyczne, Forum Medycyny Rodzinnej, 6/2009.
Zostaw komentarz