Ból łydki to częsta dolegliwość, która może wiązać się zarówno z poważnymi chorobami, jak i z błędnymi nawykami dnia codziennego. Jeśli ma charakter nawracający lub towarzyszące objawy są wyjątkowo uciążliwe, należy szybko skonsultować się z lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej.
Przyczyny bólu łydki
Łydki mogą boleć z różnych przyczyn. Do najczęstszych należą:
- przetrenowanie – zbyt intensywna aktywność fizyczna nadmiernie obciążająca mięśnie kończyn dolnych generuje nie tylko bóle łydek przypominające zakwasy lub DOMS, ale także jest czynnikiem ryzyka bolesnych skurczów łydek. Zwłaszcza jeśli dana osoba pomija dni nietreningowe, czyli nie zwraca uwagi na element regeneracji;
- żylna choroba zakrzepowo-zatorowa – obejmuje powstanie zakrzepu w układzie żył głębokich (zwłaszcza kończyn dolnych) zlokalizowanych pod powięzią głęboką. Mianem tym określa się zakrzepicę w żyłach biodrowych i przeszywających;
- niedokrwienie kończyn dolnych – przepływ krwi przez tętnice kończyn dolnych jest ograniczony, czego najczęstszą przyczynę stanowi zwężenie i usztywnienie naczyń przez nadmiar cholesterolu o niskiej gęstości, który odkłada się na ich ścianach. Taki stan przeważnie wynika natomiast z miażdżycy zarostowej kończyn dolnych;
- zaburzenia elektrolitowe – zwłaszcza niedobór wapnia, magnezu oraz potasu skutkuje bólem łydek. Dlatego osobom zmagającym się z częstymi, bolesnymi skurczami łydek tak często proponuje się w pierwszej kolejności suplementację cytrynianu magnezu lub mleczanu magnezu;
- zespół ciasnoty przedziałów powięziowych – w konsekwencji wzrostu ciśnienia w obrębie zamkniętego przedziału anatomicznego kończyny dochodzi do zaburzenia krążenia krwi, unerwienia i czynności mięśni;
- dyskopatia odcinka lędźwiowego kręgosłupa – przepuklina uciskająca na nerwy na segmentach odcinka lędźwiowego kręgosłupa może skutkować wystąpieniem rwy kulszowej. Objawia się ostrym bólem promieniującym przez całą kończynę dolną, także przez łydkę.
Poważnym problemem jest chromanie przestankowe, które manifestuje się bólem mięśni kończyn dolnych w trakcie wysiłku. Dolegliwości ustępują po zaprzestaniu aktywności, co jest charakterystyczne zwłaszcza dla miażdżycy. Inne możliwe przyczyny bólu łydek: otyłość, cukrzyca, palenie papierosów, zaburzenia metaboliczne. Ból łydek jest także dość często obserwowany przy siedzącym trybie życia, np. u osób pracujących zdalnie.
Ból łydki – objawy
Ból łydki może mieć różnorodny obraz kliniczny. Przy dyskopatiach ból jest ostry i promieniujący, podobnie jak przy skurczach mięśni łydek, np. w przebiegu zaburzeń elektrolitowych i niedoborów pokarmowych. Wówczas ma charakter ściskający i niezwykle intensywny. Z kolei przy żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej charakterystyczne są zgrubienia na skórze oraz obrzęki łydek i stóp. Pacjenci z niedokrwieniem kończyn dolnych często skarżą się na zimne stopy, nawracające skurcze łydek, drętwienie nóg, stwardnienie, zesztywnienie mięśni po wysiłku. Na podstawie występujących objawów nierzadko można ustalić wstępne rozpoznanie.
Ból łydki – diagnostyka
Jeśli ból łydek nie ma związku z nadmierną aktywnością fizyczną lub z siedzącym trybem życia, koniecznie należy go zdiagnozować. W pierwszej kolejności wykonuje się badania laboratoryjne krwi – morfologię krwi, badanie poziomu hormonów, elektrolitów i witamin, D-Dimery oraz parametry związane z krzepnięciem krwi. Następnie lekarz zleca USG Doppler kończyn dolnych, które umożliwia analizę przepływu krwi w tętnicach i żyłach tej okolicy.
Ból łydki – leczenie
Jeśli ból łydek wiąże się z trybem życia, należy włączyć do codziennych nawyków rolowanie mięśni tej okolicy, stretching oraz zmiennocieplne prysznice, które pobudzą krążenie. Bardzo dobrze sprawdza się także systematyczne uczęszczanie do sauny. Aktywność fizyczna powinna być dobierana w taki sposób, aby pokrywała się z możliwościami zawodnika, przy czym zawsze trening powinna poprzedzać rozgrzewka z elementem dynamicznego stretchingu.
Wszelkie problemy zdrowotne przebiegające z bólem łydek leczy się przyczynowo, zatem nie ma złotego środka. Dostępne metody to m.in.: suplementacja elektrolitów, farmakoterapia, a nawet zabiegi chirurgiczne w obrębie kończyn dolnych (np. drogą odsysania skrzeplin bezpośrednio z naczynia).
Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Gutknecht P., Łuszczyńska-Nitka G., Siebert J., Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa w praktyce lekarza rodzinnego, Forum Medycyny Rodzinnej 2007, tom 1, nr 2, 115-123.
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
- Kierzynka G., Słowiński K., Diagnostyka i leczenie ostrego zespołu ciasnoty przedziałów powięziowych, Chirurgia po Dyplomie, 3/2013.
Zostaw komentarz