Owies głuchy (łac. avena fatua) to roślina z rodziny wiechlinowatych, uznawana powszechnie za bardzo uciążliwy chwast. Jako gatunek rodzimy występuje na terenach Eurazji i północnej Afryki, w Polsce zaś spotkać go można głównie na południu, gdzie jest pospolitym chwastem w uprawach.
Spis treści
Owies głuchy – charakterystyka
Owies głuchy jest gatunkiem zboża zaliczanym do rodziny w wiechlinowatych. Jako gatunek rodzimy znaleźć go można głównie w północnej Afryce oraz Eurazji. Jego łodyga wzrasta do 100 cm wysokości, zaś kwiatostany tworzą wiechę z licznymi gałązkami. Owocem są ziarniaki, które słyną z walorów odżywczych. Mimo tego owies głuchy uznawany jest za chwast i tępiony na polach uprawnych. Jest to roślina jednoroczna, kwitnąca od czerwca do lipca. Dziko zasiedla przydroża oraz uprawy rolne. Preferuje gleby gliniaste.
Owies głuchy jako chwast
Owies głuchy mógłby stanowić cenną roślinę uprawną, ponieważ zawiera w swoim ziarnie aż 25% więcej białka i niektórych soli mineralnych niż owies siewny, a podobnie jak ten ostatni ma dużo beta-glukonów obniżających ilość cholesterolu i wpływających pozytywnie na układ sercowo-naczyniowy. Plonowanie jego byłoby prawdopodobnie także wyższe od owsa siewnego, ponieważ sprzyjających warunkach już jedna roślina może wytworzyć ponad 6000 ziarniaków. Dlaczego zatem owies głuchy uznawany jest za chwast pól uprawnych? Ziarniaki owsa głuchego po dojrzeniu przechodzą w stan spoczynku, który może trwać nawet do 10 lat. Powoduje to nierównomierne wschody oraz osiąganie poszczególnych faz rozwojowych przez różne osobniki tego gatunku. Oznacza to, że gdy jedne rośliny już wchodzą w fazę dojrzałości, inne mogą być dopiero w fazie wyrzucania wiech. Znacznie utrudnia to uprawę. Ponadto dojrzałe ziarniaki osypują się i samoczynnie wysiewają, często zanim rolnik zdąży je zebrać. Skutkuje to w następnych latach nieplanowanymi wschodami.
Owies głuchy uznawany jest za chwast, ponieważ jest silną konkurencją dla innych roślin uprawnych. Pobiera aż o 50% więcej wody od pszenicy, powodując jej przesuszanie. Oprócz konkurencji o składniki pokarmowe i wodę owies głuchy konkuruje również o światło. Zawsze stara się przerosnąć roślinę uprawną nawet o 30 cm, powodując jej zacienienie. Obecność tego gatunku by roślinach uprawnych powoduje znaczne obniżenie ich plonu, co w przypadku zbóż jarych wynosi nawet 70%, zaś ozimych – 40%.
Owies głuchy – wartość odżywcza
Ważną zaletą owsa głuchego jest wysoka zawartość chlorofilu oraz karotenoidów. Ziarniaki owsa zawierają ponadto skrobię, białko, niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe, błonnik pokarmowy, aminokwasy, peptydy, sterole, saponiny oraz witaminy:
Innymi składnikami występującymi w nieco niższych ilościach są składniki mineralne:
Mimo tak cennego składu ze względu na mnogość wad nie znalazł zastosowania uprawnego. Warto jednak wiedzieć, że nie jest on toksyczny i szkodliwy – wręcz przeciwnie może stać się cennym źródłem składników odżywczych w sytuacjach skrajnego głodu, np. przy różnego rodzaju kataklizmach.
Zwalczanie owsa głuchego
Zwalczanie owsa głuchego przebiega z wykorzystaniem specjalnych preparatów chwastobójczych. Kiedy najwcześniej opryskuje się uprawy? Optymalny czas oprysku zależy głównie od rodzaju rośliny, która jest zaatakowana owsem głuchym. Należy pamiętać, że wybór odpowiednich środków chwastobójczych i herbicydów zależy dodatkowo od fazy wzrostu rośliny uprawnej. Przykładowo w uprawie pszenicy stosuje się aż trzy różne preparaty w zależności od fazy wzrostu. Zmienia się także dawka herbicydu.
Spirulina w tabletkach (100% naturalna)Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku (100% naturalna)Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Kieć J., Owies głuchy – roślina pożyteczna czy groźny chwast?, Postępy Nauk Rolniczych, 2/2002.
- Karczmarczuk R., Pożyteczny chwast, Wszechświat, 4/2013.
Zostaw komentarz