Ostrygi

Ostrygi stanowią popularne owoce spożywane przez ludzi od tysięcy lat. Z kolei pojęcie owoców morza odnosi się do jadalnych morskich bądź słodkowodnych zwierząt bezszkieletowych. Do tej grupy zalicza się przede wszystkim mięczaki i skorupiaki.

Czym charakteryzują się ostrygi?

Ostrygi są rodziną osiadłych małż liczącą około 100 gatunków. Wśród nich największą popularnością cieszą się między innymi ostrygi europejskie. Zwierzęta te żyją w wodach morskich umiarkowanych oraz ciepłych. Posiadają dwuklapową muszlę owalnego lub gruszkowatego kształtu. Zewnętrzna powierzchnia przybiera barwę białą lub szarą, choć to w dużej mierze zależy od lokalizacji i warunków. Muszla ostrygi pokryta jest nieregularnie wystającymi, łamliwymi łuskami. Powierzchnia wnętrza jest zaś perłowa, biała lub niebiesko-szara. Muszle ostryg jadalnych mogą osiągać do 10 cm długości, sporadycznie spotkać można ostrygę 15 centymetrową.

Ostryga posiada zatem opisaną wyżej muszlę oraz pojedynczy mięsień zwieracz. Ostrygi żywią się planktonem, który uprzednio dokładnie filtrują przez skrzela podczas pobierania pokarmu z wody.

Ostrygi – źródło minerałów

W związku z faktem, że ostrygi hoduje się w wodach morskich, są one przepełnione cennymi minerałami. Ostrygi stanowią bogate źródło:

• cynku;
• wapnia;
• magnezu;
• sodu;
• potasu;
• żelaza;
• manganu;
• witamin: witamina A, witamina E, witamina C, witamina K.

W związku z faktem, że ostryga jest mięsem, jej spożycie dostarcza również pewnych ilości białka.

Obróbka ostryg

Aby morskie produkty żywnościowe posiadały odpowiednie walory smakowe, właściwości żywieniowe i jakość sanitarno-higieniczną zazwyczaj poddaje się je wstępnej obróbce już po połowie. To szczególnie istotne, ponieważ ostrygi (a także inne owoce morza) wykazują dużą podatność na zmiany jakości mięsa, co wiąże się z szybkim procesem jełczenia i rozwojem flory bakteryjnej. W związku z tym bezpośrednio po złowieniu zwykle się je myje, a następnie obgotowuje w przegrzanej parze lub wodzie morskiej. Kolejnym etapem obróbki jest podmrażanie, co wykonuje się przy użyciu kruszonego lodu lub zimnej wody morskiej. Następnie, celem usunięcia wirusów i bakterii małże czy ostrygi przepłukuje się specjalnie przygotowaną, odkażoną wodą.

Ostrygi – przechowywanie

Ostrygi muszą być przechowywane w niskiej temperaturze. Najbardziej optymalnym rozwiązaniem jest przechowywanie ich w kostkach lodu, jednak można je równie dobrze włożyć do lodówki. Nie poleca się natomiast płukania muszli w zimnej wodzie ani przechowywania ich w niej, ponieważ stracą wówczas większość walorów smakowych.

Jak przygotować ostrygi?

Przed konsumpcją ostryg należy zwrócić szczególną uwagę na ich świeżość. Kupuje się i spożywa bowiem wyłącznie żywe ostrygi, czyli takie, które posiadają całkowicie zamkniętą muszlę. Dzięki temu można zapobiec zatruciom związanym z zepsutym jedzeniem.

Ostrygę kładzie się na talerzu płaską stroną do góry, po czym wbija się pomiędzy obie części muszli specjalny nóż. Dla amatorów początkowo może wystarczyć zwykły nóż kuchenny, jednak fachowo powinno się stosować nóż przeznaczony do tego typu owoców morza – charakteryzuje się on głównie wyjątkowo krótkim, ale twardym ostrzem.

Nożem należy przeciąć wspomniany wcześniej mięsień ostrygi, którym przytwierdza się ona do muszli. Tak otwarta ostryga jest gotowa do spożycia. Zgodnie z kuchnią francuską sugeruje się, aby po otwarciu odczekać pół godziny. Ostrygę tradycyjnie spożywa się po skropieniu sokiem z cytryny. Osoby odczuwające niechęć przed spożyciem żywego organizmu mogą poddać ją obróbce termicznej, jednak jest to nie do końca zgodne z tradycją.

Chlorella w tabletkach z rozerwaną ścianą komórkową
Chlorella posiada właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne nie wpływając przy tym na florę fizjologiczną. Bardzo dokładnie usuwa toksyny z organizmu ...
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Chakraborty K., Chakkalakal S., Joseph D., Joy M., Nutritional Composition of Edible Oysters from the Southwest Coast of India, Journal of Aquatic Food Product Technology, 8/2016.
2. Kurzawska A., Rutkowska G., Ostrea edulis na polskich stołach w świetle archeologicznych i pisemnych źródeł z doby nowożytnej, Kwartalnik Historii Kultury Materialnej, 1/2013.
3. Kwoczek M., Ocena bromatologiczna i chemometryczna owoców morza na podstawie ich składu pierwiastkowego, Gdańsk 2006.
4. Różycki M., Sroka J., Chmurzyńska E., Bilska-Zając E., Zdybel J., Antolak E., Próchniak M., Cencek T., Zanieczyszczenie parazytologiczne małży i ostryg, Medycyna Weterynaryjna, 2/2018.