Pierzga

Aktualizacja: 20 września 2022

Pierzga to grudki pyłku kwiatowego zlepione miodem, stanowiące po przejściu fermentacji pokarm dla młodych pszczół i starszych larw. Innymi słowy jest to białkowy, łatwostrawny pokarm pszczół.

Produkty pszczele

Biorąc pod uwagę udział pszczół w wytwarzaniu poszczególnych produktów, wyróżnia się:

• produkty o pochodzeniu roślinnym – pierzgę, pyłek kwiatowy, propolis;
• produkty wydzielane przez pszczoły – wosk, mleczko pszczele, miód, jad pszczeli.

Wiele z tych produktów cieszy się bardzo dużą zawartością związków biologicznie czynnych. Z tego względu znajdują one popularność między innymi w farmakoterapii, gastronomii czy kosmetologii.

Jak powstaje pierzga?

Pierzga jest wytwarzana przez fermentację mlekową z obnóża pyłkowego, które w komórkach plastra składają pszczoły zbieraczki. Następnie pszczoły robotnice ubijają tę substancję, zwilżając miodem, po czym zasklepiają woskiem. Szacuje się, że roczne zapotrzebowanie rodziny pszczelej na pierzgę wynosi około 17–35 kg.

Podczas tworzenia pierzgi ma miejsce rozpuszczenie ścian komórkowych pyłku. Zachodzi również fermentacja mlekowa (przy temperaturze około 30 stopni Celsjusza) w warunkach beztlenowych. Powstaje kwas mlekowy, który ma za zadanie konserwować pierzgę i chronić ją tym samym przed zepsuciem.

Co zawiera pierzga?

Wartość pokarmowa pierzgi jest podobna do pyłku kwiatowego, zawiera ona nieco więcej cukrów i kwasu mlekowego oraz mniej tłuszczów. Jednocześnie jest bardziej przyswajalna przez organizm człowieka i posiada bogatszy skład chemiczny. Wśród składników obecnych w omawianej substancji wyróżnia się:

• białka zawierające dużą ilość różnego rodzaju aminokwasów;
• węglowodany, w tym głównie glukozę i fruktozę;
• fitosterole, fosfolipidy oraz kwasy tłuszczowe (zarówno nasycone, jak i nienasycone);
• związki polifenolowe, w tym flawonoidy i katechiny;
• witaminy: witamina A, witamina E, witamina C oraz witaminy z grupy B (w tym biotyna, kwas foliowy, kwas pantotenowy);
• składniki mineralne, głównie potas, magnez, sód, wapń, cynk, selen, krzem, mangan i żelazo;
• związki triterpenowe.

Jak zatem widać, pierzga jest substancją o niezwykle różnorodnym składzie. Z tego względu stanowi idealny pokarm dla pszczół, umożliwiając im tym samym prawidłowy rozwój. Ciekawostką jest, że pierzgę wykorzystuje się do produkcji mleczka pszczelego.

Zastosowanie w kosmetologii

Pierzga może być wykorzystywana do leczenia chorób skóry twarzy i głowy. Wykazano, że w dużym stopniu łagodzi objawy trądziku pospolitego wywołanego przez bakterie beztlenowe oraz łupieżu łojotokowego.

Obecność pierzgi można jednak zauważyć w różnego rodzaju kosmetykach, w tym kremach i maściach – szczególnie przeznaczonych do pielęgnacji skóry suchej i tłustej. Wiele tego typu kosmetyków jest hipoalergicznych. Pierzga wykazuje właściwości silnie nawilżające, przeciwzapalne oraz przeciwalergiczne. Wszystko to sprawia, że produkt ten wykazuje bardzo szerokie zastosowanie.

Właściwości zdrowotne

Powszechnie pierzga jest ceniona ze swoich właściwości odtruwających, antybakteryjnych i odżywczych. Ze względu na dużą ilość związków polifenolowych pierzga może chronić organizm przed stresem oksydacyjnym i rozwojem niektórych chorób, np. nowotworowych. Działanie antynowotworowe tej substancji nie zostało jednak potwierdzone badaniami klinicznymi.

Spożywanie pierzgi zaleca się przy różnego rodzaju chorobach jelit, anemii, braku apetytu czy przewlekłym zmęczeniu i apatii. Jednocześnie jej regularne spożywanie może łagodzić objawy łuszczycy oraz innych chorób skóry. Produkt ten poleca się szczególnie osobom starszym.

Szczególnie dużym zainteresowaniem substancja ta cieszy się w okresie jesienno-zimowym, ponieważ wspiera odporność i zapobiega rozwojowi infekcji. Jednocześnie wspomaga prawidłową, szybką regenerację organizmu. W okresie jesienno-zimowym konsumenci spożywają mniej warzyw i owoców. Może zatem pokryć część zapotrzebowania organizmu na witaminy i minerały.

Pierzga – jak spożywać?

Pierzga nie różni się znacząco smakiem od miodu. W związku z tym, sposób jej podania jest już wyłącznie kwestią indywidualną. Można ją spożyć bez żadnych dodatków i obróbek, jak również dodać odrobinę jako słodzik do kawy, herbaty i innych napojów. Podobnie jak w przypadku miodu, istotne jest, aby temperatura napojów, do których dodaje się tę substancję nie przekraczała 40 stopni Celsjusza. To ważne, ponieważ wysokie temperatury inaktywują wiele cennych składników odżywczych.

Bibliografia

1. Majewska E., Kowalska J., Drużyńska B., Wołosiak R., Derewiaka D., Ciecierska M., Wartość odżywcza i antyoksydacyjna produktów pszczelich, Bromatologia i Chemia Toksykologiczna, 3/2016.
2. Socha R., Habryka C., Juszczak L., Wpływ dodatku pierzgi na zawartość wybranych związków polifenolowych oraz aktywność przeciwutleniającą miodu, Żywność. Nauka. Technologia. Jakość, 2/2018.
3. Kędzia B., Hołderna-Kędzia E., Skład i właściwości biologiczne pyłku kwiatowego zbieranego przez pszczoły ze szczególnym uwzględnieniem możliwości zastosowania go w kosmetyce, Postępy Fitoterapii, 2/2016.

Koenzym Q10 (100 mg) bioalgi
Koenzym Q10, który Państwu oferujemy pozyskiwany jest przy użyciu naturalnego procesu fermentacji. Jest to czysty izomer trans, w 100% naturalny i identyczny jak Koenzym Q10 występujący w naszym organizmie, dzięki czemu bardzo wysokiej biodostępności.
Zobacz tutaj ...