Przetaczanie krwi to zabieg polegający na wtłaczaniu krwi o określonej grupie biorcy, który z różnych względów medycznych potrzebuje dodatkowej dawki tego płynu ustrojowego. Może mieć charakter allogeniczny lub autologiczny. Nierzadko ratuje życie pacjenta, któremu grozi wykrwawienie się na stole operacyjnym lub po rozległych urazach.
Przetaczanie krwi – wskazania
Krew i jej składniki zalicza się do najczęściej stosowanych środków leczniczych. Szacuje się, że w Polsce wykonuje się rocznie blisko 1,5 miliona przetoczeń tych preparatów. Podawane są osobom, u których występują braki krwi i jej składników w wyniku wypadku, zabiegu chirurgicznego, zaburzeń krzepnięcia krwi, po oparzeniach czy urazach. Przetaczanie krwi stosuje się w leczeniu pacjentów z chorobą nowotworową lub chorobą rozrostową, w czasie i po chemioterapii oraz u pacjentów po transplantacji lub zabiegach kardiochirurgicznych.
Transfuzja może dotyczyć pełnej krwi lub (co stosuje się coraz częściej) jej poszczególnych składników, na przykład osocza, krwinek czerwonych lub płytek krwi. Wówczas wskazania dobierane są indywidualnie do pacjenta. W przypadku przetaczania pełnej krwi procedura może trwać około 4 godziny, w przypadku przetaczania jedynie poszczególnych frakcji – do 30 minut.
Na czym polega przetaczanie krwi?
Przetaczanie krwi polega na wtłoczeniu jej dożylnie do organizmu osoby potrzebującej. Gdy podaje się pacjentowi krew pochodzącą od dawcy, mówi się o transfuzji allogenicznej. Możliwa jest także transfuzja autologiczna, czyli podanie pacjentowi jego własnej, wcześniej pobranej krwi. Druga metoda znajduje zastosowanie w przypadku planowanych zabiegów operacyjnych.
Przed transfuzją wykonuje się rutynowe testy immunohematologiczne, dzięki którym przetacza się biorcom serologicznie zgodną krew dawców. Wyzwaniem dla serologów jest dobór koncentratu krwinek czerwonych, gdy uodpornieni biorcy posiadają alloprzeciwciała z powodu wcześniejszych transfuzji lub ciąż albo wytworzą autoprzeciwciała w niedokrwistościach autoimmunohemolitycznych. Należy pamiętać, że przetoczenie niewłaściwej grupy krwi jest poważnym zagrożeniem dla zdrowia pacjenta.
Grupa krwi dawcy i biorcy muszą być ze sobą kompatybilne. Prezentuje się to następująco, w zależności od grupy krwi biorcy:
- AB+ – może przyjąć każdą grupę krwi;
- AB- – może przyjąć 0-, B-, A-, AB-;
- A+ – może przyjąć 0-, 0+, A-, A+;
- A- – może przyjąć 0- lub A-;
- B+ – może przyjąć 0-, 0+, B-, B+;
- B- – może przyjąć 0- lub B-;
- 0+ – może przyjąć 0- lub 0+;
- 0- – może przyjąć wyłącznie grupę krwi 0-.
Podsumowując, idealnym dawcą jest osoba posiadająca grupę krwi 0 Rh-, gdyż taką krew można przetoczyć każdej innej osobie, bez względu na jej grupę krwi. Równocześnie taki pacjent ma spory problem jako biorca, jako że może on otrzymać wyłącznie krew grupy 0. Uniwersalnymi biorcami są osoby z grupą krwi AB – można przetoczyć im każdy rodzaj krwi pod warunkiem zgodności czynnika Rh.
Reakcja poprzetoczeniowa
Bardzo poważnym zjawiskiem jest niepożądana reakcja poprzetoczeniowa, która jednak współcześnie (dzięki badaniom kwalifikacyjnym do transfuzji) zdarza się stosunkowo rzadko. Oznacza niezamierzoną reakcję u chorego podczas przetoczenia krwi lub jej składników, prowadzącą do zgonu, zagrożenia życia, utraty sprawności, choroby i hospitalizacji lub przedłużenia pobytu w szpitalu. Takimi reakcjami mogą być:
- pokrzywka na całym ciele;
- alloimmunizacja;
- niehemolityczna reakcja gorączkowa;
- ostre poprzetoczeniowe uszkodzenie płuc;
- anafilaksja;
- poprzetoczeniowa choroba „przeszczep przeciwko gospodarzowi (TA-GvHD)”.
Spośród których najczęściej występuje alloimmunizacja (1 na 100 pacjentów) i dotyczy ona wytworzenia przeciwciał skierowanych przeciwko antygenom krwinek czerwonych.
Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Fabijańska-Mitek J., Strategie doboru krwinek czerwonych dla biorców w różnych sytuacjach klinicznych, Acta Haematologica Polonica, 50/2019.
- Nowicki G., Gadzała D., Ślusarska B., Piasecka H. Udział pielęgniarki w leczeniu krwią – zasady przetaczania krwi i jej preparatów. Pielęgniarstwo Chirurgiczne i Angiologiczne, 4/2015.
- Czerwiński M., Grupy krwi – minusy i plusy. Czy antygeny grupowe krwi chronią nas przed chorobami zakaźnymi?, Postępy Higieny i Epidemiologii, 69/2015.
- Michalewska B., Bednarz J., Wybrane doniesienia na temat aktualnej wiedzy o grupach krwi, Journal of Transfusion Medicine, 3/2012.
Zostaw komentarz