Aktualizacja: 5 stycznia 2023
Hormony to różnego rodzaju związki chemiczne o rozmaitych funkcjach, produkowane przez narządy dokrewne (wewnątrzwydzielnicze) oraz komórki gruczołowe. Zakres ich czynności jest niezwykle rozległy. Od utrzymywania prawidłowych cech płciowych i rozmnażanie, poprzez regulację trawienia, aż po zapewnianie zdrowego snu.
Fizjologia hormonów
Produkcja hormonów następuje w określonych narządach dokrewnych bądź w komórkach gruczołowych. W dalszej kolejności wytworzone związki chemiczne są uwalniane do krwiobiegu i wraz z krwią docierają do wszystkich komórek docelowych. Wydzielanie hormonów następuje zwykle pod wpływem konkretnych bodźców. Przykładowo, synteza i wydzielanie melatoniny są stymulowane w momencie braku ekspozycji na źródła światła, natomiast do syntezy kortyzolu zwykle potrzebne jest narażenie na stres, co odbierane jest przez współczulny układ nerwowy.
Hormony wywołują reakcję organizmu już w bardzo niewielkich ilościach, a ich działanie jest przy tym plejotropowe (wielokierunkowe). Udowodniono bowiem, że jeden hormon- choć ma swoją główną rolę, z której jest najbardziej znany – w praktyce spełnia wiele funkcji.
Hormony – funkcje
Poniżej przedstawiamy przykładowe funkcje hormonów produkowanych przez określone struktury anatomiczne:
- podwzgórze – liberyny (stymulują czynność przysadki mózgowej), statyny (hamują czynność przysadki mózgowej), wazopresyna (powoduje resorpcję wody w kanalikach nerkowych), oksytocyna (pobudza laktację i powoduje skurcze macicy podczas porodu);
- szyszynka – melatonina (reguluje tryb snu i czuwania, inicjuje dojrzewanie płciowe);
- przedni płat przysadki mózgowej – hormon wzrostu (pobudza wzrost i procesy gojenia się);
- tarczyca – kalcytonina (reguluje gospodarkę wapniowo-fosforanową ustroju), tyroksyna i trójjodotyronina (reguluje metabolizm, pobudza wzrost);
- grasica – tymulina i tymozyna (pobudzają podział i dojrzewanie limfocytów T);
- kora nadnerczy – kortyzol (kontroluje metabolizm związków organicznych, pobudza organizm do działania),
- aldosteron (reguluje gospodarkę mineralną ustroju);
- komórki alfa trzustki – glukagon (pobudza glukoneogenezę i glikogenolizę, zwiększa stężenie glukozy we krwi);
- komórki beta trzustki – insulina (obniża stężenie glukozy we krwi);
- jajniki – estrogeny (żeński hormon płciowy odpowiadający za płodność i rozwój cech płciowych);
- jądra – testosteron (męski hormon płciowy odpowiadający za płodność i rozwój cech płciowych).
Powyższe hormony oddziałują na cały organizm człowieka. Są jednak również takie, które wywierają wpływ jedynie lokalnie, czyli w miejscu, w którym powstają. Takimi hormonami są choćby: sekretyna, cholecystokinina (wpływają na funkcje wydzielnicze żołądka, trzustki i pęcherzyka żółciowego) oraz histamina (wpływa na ukrwienie narządów, wywołuje miejscowe reakcje zapalne).
Usuwanie hormonów z organizmu
W większości przypadków hormony znajdujące się w krwiobiegu po pewnym czasie, gdy nie są już niezbędne, ulegają rozkładowi do nieaktywnych metabolitów. Proces ten kontrolują głównie enzymy znajdujące się w największych ilościach w wątrobie i w nerkach. Tak powstałe metabolity mogą teraz zostać sprawnie usunięte wraz z żółcią bądź z moczem. Okres półtrwania (czas potrzebny do usunięcia danego hormonu z ustroju) jest jednocześnie wskaźnikiem tego, jak długo utrzymuje się aktywność hormonu w organizmie.
Zaburzenia hormonalne
W dzisiejszych czasach poważnym i częstym problemem są różnego rodzaju zaburzenia hormonalne. Najczęściej mamy do czynienia z nieprawidłową produkcją melatoniny, co przekłada się na niską jakość snu i problemy z zaśnięciem. Wszystko przez to, że wokół nas znajduje się zbyt wiele źródeł światła, a my przed snem często korzystamy jeszcze z telefonu komórkowego lub oglądamy telewizję. W przypadku kobiet miejsce może mieć zaburzenie syntezy hormonów płciowych, np. wskutek antykoncepcji hormonalnej czy silnego stresu. Nadmierny stres wpływa na upośledzenie pracy wielu narządów dokrewnych u obu płci.
Do chorób przebiegających z zaburzeniem pracy gospodarki hormonalnej zaliczamy między innymi:
- zespół Conna;
- niedoczynność tarczycy;
- nadczynność tarczycy;
- chorobę Hashimoto;
- cukrzycę;
- zespół Cushinga;
- chorobę Addisona.
Wiele z nich ma charakter wrodzony, jednak inne wynikają z nieodpowiedniego stylu życia.


Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) to oryginalny, jakości premium produkt wykazujący wiele właściwości. Wykorzystywany jest m.in. przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Ganong W., Fizjologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2009.
- Górski J., Fizjologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.
Zostaw komentarz