Ślinotok

Aktualizacja: 3 listopada 2022

Ślinotok to zjawisko nadmiernego wydzielania śliny. Może pojawić się jako reakcja organizmu na niektóre stany fizjologiczne (spoglądanie na posiłek podczas napadu głodu, ciąża), może jednak towarzyszyć poważniejszym schorzeniom. Ślinotok pojawiający się bez konkretnej przyczyny wymaga wnikliwej diagnostyki.

Z czego wynika ślinotok?

Należy pamiętać, że ślinotok jest na ogół objawem schorzenia lub reakcją fizjologiczną – raczej nie spotyka się, aby była to odrębna jednostka chorobowa. To stan, gdy ślinianki z różnych powodów produkują zbyt dużo śliny. Do przyczyn ślinotoku można zaliczyć między innymi:

• patologie w obrębie jamy ustnej – afty, bolesne owrzodzenia, opryszczkowe zapalenie jamy ustnej, nowotwory jamy ustnej;
• zapalenie gardła, ropnie okołomigdałkowe;
• schorzenia przełyku, np. choroba refluksowa;
• obecność ciała obcego w przełyku;
• zatrucia pokarmowe;
• chorobę Wilsona;
• schorzenia układu nerwowego – porażenie mięśni twarzy, padaczka, stwardnienie rozsiane;
• wściekliznę;
• pobudzenie nerwów błędnych;
• przyjmowanie niektórych leków;
• ospę wietrzną;
• wady zgryzu;
• mononukleozę.

Ślinotok jest częstym objawem wielu genetycznych chorób wrodzonych. Bardzo często występuje np. u chorych z zespołem Downa. W przypadku wrodzonych chorób ślinotok występuje stale lub niemal stale, wykazując zwykle przewlekły przebieg.

Jak wspomniano, ślinotok może jednak być reakcją organizmu na zupełnie normalne sytuacje. Występuje bowiem podczas napadu głodu, szczególnie gdy spoglądamy lub wąchamy jedzenie oraz w trakcie napadu choroby lokomocyjnej. Może towarzyszyć ciążowym nudnościom, za co najprawdopodobniej odpowiadają hormony. Nadmierne wydzielanie śliny pobudza spożywanie kwaśnych lub pikantnych pokarmów.

Ślinotok u dzieci

Ślinotok zwykle występuje również u małych dzieci w okresie ząbkowania. Nie należy wówczas martwić się tym zjawiskiem, ponieważ to coś zupełnie normalnego. Ślinotok wiąże się nie tylko z samym ząbkowaniem, ale także z tym, że dzieci w tym okresie mają tendencję do wkładania różnych przedmiotów do ust. Obiekty w jamie ustnej dodatkowo stymulują ślinianki do produkcji śliny. Jeśli ślinotok jest bardzo uciążliwy, można zdecydować się na farmakoterapię. Stosuje się między innymi amitryptylinę, pirenzepinę lub klonidynę.

Jak leczyć ślinotok?

Leczenie ślinotoku zależy od jego przyczyny. Jeśli występuje w przebiegu zdiagnozowanej choroby należy rozpocząć leczenie przyczynowe, czyli terapię tej właśnie choroby. Przykładowo, jeśli zdiagnozowana zostanie ospa wietrzna, której towarzyszy nadmierne wydzielanie śliny, należy ją przechorować i odpowiednio pielęgnować chorego. Jeśli zaś ślinotok wynika z wad zgryzu, konieczne jest leczenie ortodontyczne.

W wielu przypadkach zmniejszenie wydzielania śliny można uzyskać domowymi sposobami, które warto wypróbować. Aby zmniejszyć ślinotok należy:

• nie spieszyć się podczas spożywania pokarmów, dokładnie przeżuwać kęsy;
• unikać potraw i produktów kwaśnych, ostrych;
• pić napary miętowe (mięta wykazuje działanie hamujące syntezę śliny);
• płukać usta naparami ziołowymi, zwłaszcza miętą lub szałwią;
• spożywanie między posiłkami suchych przekąsek i świeżych owoców.

Najważniejsze jest ustalenie trwałych nawyków żywieniowych. Chodzi tu o unikanie łapczywego spożywania posiłków.

Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu
Chlorella w bardzo dokładny sposób oczyszcza organizm, pomaga w likwidacji zaparć, wspiera budowanie naturalnej odporności, wspomaga odmładzanie organizm, przyspiesza regenerację uszkodzonych tkanek, poprawia kondycję organizmu, dodaje sił witalnych, …
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
2. Terlikiewicz J., Makarewicz R., Zaburzenia Połykania, Polska Medycyna Paliatywna, 1/2003.
3. Wysokiński A., Powikłania ze strony przewodu pokarmowego w trakcie leczenia klozapiną, Psychiatria i Psychologia Kliniczna, 15/2015.