Norepinefryna (inaczej: noradrenalina, skrót: NA, łac. norepinephrinum) to organiczny związek chemiczny należący do grona katecholamin. Współcześnie wykorzystuje się go jako lek w leczeniu między innymi nadciśnienia tętniczego czy wstrząsu anafilaktycznego. Jest to substancja produkowana w organizmie każdego człowieka bez względu na wiek.
Spis treści
Norepinefryna – charakterystyka
Norepinefryna to organiczny związek chemiczny z grona katecholamin, czyli pochodnych aminokwasu tyrozyny. W organizmie człowieka innymi katecholaminami są jeszcze adrenalina i dopamina. Norepinefryna ma wzór sumaryczny C8H11NO3 oraz masę molową 169,18 g/mol. Pełni rolę zarówno hormonu, jak i neuroprzekaźnika. Jest produkowana w rdzeniowej części nadnerczy, jak również w miejscu sinawym w ośrodkowym układzie nerwowym, podobnie jak adrenalina.
Norepinefryna – funkcje w organizmie
Jak wspomniano wcześniej, norepinefryna spełnia rolę zarówno neuroprzekaźnika, jak i hormonu. Jako hormon odpowiada głównie za mobilizację organizmu, a więc:
- zwiększa czujność, koncentrację, uwagę, skupienie;
- wzmacnia pamięć krótkotrwałą;
- rozszerza źrenice;
- obkurcza naczynia krwionośne;
- zwiększa niepokój i lęk, w związku z czym jej długotrwały nadmiar może prowadzić do rozwoju stanów lękowych;
- uwalnia zmagazynowaną glukozę;
- zwiększa dopływ krwi do mięśni szkieletowych;
- spowalnia trawienie, zmniejszając dopływ krwi do układu pokarmowego;
- wstrzymuje opróżnianie pęcherza moczowego.
Jako neuroprzekaźnik pełni kluczową rolę w regulacji ciśnienia tętniczego, reakcji na stres, koncentracji, motywacji oraz stanu czujności. Tak naprawdę działanie norepinefryny jest mocno zbliżone do działania epinefryny (adrenaliny), lecz o słabszym nasileniu.
Norepinefryna jako lek
Norepinefryna jest związkiem często wykorzystywanym w medycynie i farmakologii. Bywa składnikiem preparatów na astmę oskrzelową, nadciśnienie tętnicze, przerost gruczołu krokowego, jak również jest składnikiem środków przeciwpsychotycznych. Jako substancja lecznicza jest wstrzykiwana w przypadkach nagłego spadku ciśnienia tętniczego. I chociaż norepinefryna bywa wykorzystywana w stanach zagrożenia życia, jednak nie zawsze może być stosowana. Przeciwwskazaniami są m.in.: choroby zakrzepowe, hipotensja po zawale mięśnia sercowego czy hipoksja znacznego stopnia. Nie należy jej przyjmować także przy jednoczesnym stosowaniu leków zwiększających wrażliwość serca.
Norepinefryna – normy
Za wartości referencyjne uznawane jako normy dla norepinefryny uznaje się przedział 70-750 pg/ml, jeśli krew była pobierana w pozycji leżącej, ewentualnie 200-1700 pg/ml, gdy próbkę pobierano na stojąco. Badanie tego związku jest proste, a wyniki dostępne bardzo szybko. Przyczyny odchyleń od normy w stężeniu norepinefryny we krwi mogą być różne, jednak za najczęstszą uznaje się zmiany nowotworowe, zwłaszcza guzy chromochłonne nadnerczy. Wskazaniami do badania norepinefryny mogą być ponadto:
- częste, przewlekłe bóle głowy;
- nagła utrata masy ciała;
- drżenia rąk;
- ciągłe uczucie niepokoju, fobie, lęki, wahania nastroju;
- bladość powłok skórnych;
- nudności i wymioty;
- zaparcia;
- nadpotliwość;
- nagłe skoki ciśnienia tętniczego.
Noradrenalina wiąże się z poziomem stresu, w związku z czym dobrze jest zadbać o wyciszenie i wyspać się w dniu badań. Dobrym pomysłem jest stawienie się do placówki w dniu badania nawet 20 minut wcześniej, aby posiedzieć, uspokoić oddech i ciśnienie tętnicze. Koszt badania wynosi zaledwie około 30 zł, można wykonać je również w ramach NFZ nieodpłatnie, gdy posiadamy skierowanie od lekarza.
Omega 3 to naturalny produkt zawierający w swoim składzie czysty, roślinny olej, z pełniącymi istotną rolę w odżywianiu człowieka kwasami tłuszczowymi Omega 3. Stanowi wsparcie dla mózgu i odpowiada za jego prawidłową pracę. Dodatkowo wspiera odporność
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Traczyk W., Fizjologia człowieka w zarysie, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.
- Lizak-Nitsch M., Rola noradrenaliny i serotoniny w modulacji funkcji mózgu i ich znaczenie dla snu człowieka, Neurokognitywistyka w patologii i zdrowiu, Szczecin 2009-2011.
- Silverthorn D., Fizjologia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
Zostaw komentarz