Miofibryle to włókienka kurczliwe przyjmujące postać długich mikropałeczek. Lokalizują się w tkance mięśniowej i biorą udział w aktywacji (skurczu i rozkurczu) danego mięśnia. Składają się z filamentów, cienkich – aktynowych oraz filamentów grubych – miozynowych.
Spis treści
Miofibryle – budowa
Długie włókna mięśni szkieletowych są pojedynczymi, dużymi i wielojądrzastymi komórkami o średnicy nawet około 50 um. Poszczególne jądra lokalizują się tuż pod błoną komórkową. Ogromną większość cytoplazmy zajmują miofibryle, czyli omawiane kurczliwe elementy komórki mięśniowej. To struktury o kształcie cylindra, które mogą być nawet tak długie, jak sama komórka mięśniowa. Miofibryle są otoczone retikulum sarkoplazmatycznym. Docierają do nich poprzeczne kanaliki T utworzone przez wpuklenia błony komórkowej.
Każda miofibryla składa się łańcucha identycznych małych jednostek kurczliwych zwanych sarkomerami. Każdy z nich o długości około 2,5 um. Ich regularne ułożenie nadaje tkance mięśniowej charakterystyczny, prążkowany wygląd. Sarkomery zawierają wysoce zorganizowany układ 2 typów filamentów – cienkich i grubych. Miofilamenty cienkie lokalizują się wyłącznie w prążkach I i A, zaś miofilamenty grube – wyłącznie w prążku A.
Filamenty cienkie
Filamenty cienkie mają długość około 1 um i są zbudowane z 3 białek:
- aktyny;
- tropomiozyny;
- troponiny.
Dwie spirale skręcone aktyny F tworzą rdzeń filamentu cienkiego. Na ten aktynowy rdzeń nawijają się fibryle tropomiozyny. W pewnych odstępach przyczepia się także globularna troponina, zbudowana z podjednostek C, T i I. Podjednostka C może łączyć się z jonami wapnia, w efekcie czego podjednostki T i I zmieniają położenie tropomiozyny na aktynie. Ma to ogromne znaczenie czynnościowe, ponieważ odsłonięte zostają miejsca wiążące miozynę.
Filamenty grube
Z kolei filamenty grube mają długość około 1,5 um i tworzą je białka fibrylarne miozyny i białka C, które spajają cząsteczki miozyny. Rdzeń miofilamentu grubego składa się ze skręconych łańcuchów ciężkich miozyny, a głowy wystają na zewnątrz tego rdzenia. Każda głowa posiada miejsce do wiązania aktyny oraz ATP. Cząsteczki miozyny w miofilamencie grubym układają się w taki sposób, że głowy znajdują się jedynie na jego końcach.
Miofibryle – mechanizm działania
Miofibryle biorą udział, a wręcz warunkują, skurcz tkanki mięśniowej. Skurcz komórki mięśniowej spowodowany jest synchronicznym skróceniem się wszystkich sarkomerów, co z kolei jest wywołane wciąganiem filamentów cienkich pomiędzy filamenty grube. Podczas tego procesu długość filamentów nie ulega zmianie, zanika jedynie przerwa pomiędzy filamentami cienkimi w środkowej części sarkomeru.
Podczas każdego cyklu przyłączania i odłączania miozyna wiąże i hydrolizuje 1 cząsteczkę ATP. Energia uwolniona w czasie hydrolizy ATP zostaje zamieniona na serię zmian konformacyjnych, co w ostateczności przesuwa główkę miozyny o około 5 nm wzdłuż filamentu aktynowego. Skurcz mięśnia szkieletowego generuje się w odpowiedzi na impulsy nerwowe docierające do tego mięśnia. Impuls nerwowy z zakończenia nerwu ruchowego powoduje depolaryzację błony komórki mięśniowej.
Funkcje miofibryli
Można zatem powiedzieć, że miofibryle są podstawowym elementem czynnościowym tkanki mięśniowej. Ich aktywacja i ruch wywołuje skurcz mięśnia, a następnie jego rozkurcz, np. podczas biegania, chodzenia, a nawet wykonywania podstawowych czynności dnia codziennego. Bez nich niemożliwy byłby efektywny ruch człowieka.
Koenzym Q10, który Państwu oferujemy pozyskiwany jest przy użyciu naturalnego procesu fermentacji. Jest to czysty izomer trans, w 100% naturalny i identyczny jak Koenzym Q10 występujący w naszym organizmie, dzięki czemu bardzo wysokiej biodostępności.
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Ganong W., Fizjologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
- Zabel M., Kawiak J., Seminaria z cytofizjologii dla studentów medycyny, weterynarii i biologii, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2021.
Zostaw komentarz