Kichanie to powszechna, całkowicie fizjologiczna reakcja organizmu zaliczana do pierwszej linii obrony przed patogenami. W jej trakcie dochodzi do nagłego, niekontrolowanego wyrzutu kropelek śliny i płynów wraz z kurzem, patogenami i czynnikami drażniącymi przez nos bądź przez usta. Nie należy powstrzymywać kichania. Jednak w celach bezpieczeństwa należy w jego trakcie zasłaniać usta i nos zgięciem łokcia lub chusteczką higieniczną.
Przyczyny kichania
Mechanizm odpowiedzialny za kichanie polega na wytworzeniu ciśnienia, które w reakcji na podrażnienie błon śluzowych jamy nosowej wyrzuca na zewnątrz powietrze wraz z mgiełką. Usuwa w ten sposób czynnik drażniący, który spowodował to podrażnienie. W trakcie kichania w klatce piersiowej tworzy się nadciśnienie wpływające chwilowo na czynność mięśnia sercowego, a także miejsce ma automatyczne otwarcie krtani. Sprawia to, że aerozol wydzielin wyrzucany jest przez jamę ustną z prędkością dochodzącą nawet do 40 km/h. Dociera na odległość do 3 metrów.
Najczęściej kichanie jest objawem:
- alergii, zwłaszcza wziewnych;
- przebywania w zanieczyszczonym lub zakurzonym środowisku;
- przeziębienie;
- zapalenia zatok;
- nieżytów nosa;
- skrzywionej przegrody nosa lub polipów;
- przyjmowania niektórych leków oddziałujących na układ immunologiczny organizmu;
- kataru siennego.
Kichanie bywa odpowiedzią organizmu na nowe zapachy. Może pojawić się w momencie gdy testujemy perfumy, gotujemy (zwłaszcza używając ziół i przypraw, których drobne cząsteczki wdychamy), a nawet ubieramy się, zakładając bluzkę czy sweter przez głowę. Charakterystycznym zjawiskiem dla niektórych osób jest kichanie w odpowiedzi na patrzenie na słońce lub żarówkę. Nie chodzi tutaj o fakt patrzenia na źródło światła, lecz o podrażnienie układu nerwowego. W momencie, gdy patrzymy na słońce, stymulujemy nerw wzrokowy, który przebiega w bardzo bliskiej odległości od nerwów zaopatrujących śluzówkę nosa. Jeśli więc bodziec świetlny stymuluje nerw wzrokowy, może jednocześnie wpłynąć na okoliczne struktury nerwowe, powodując kichanie.
Nie wstrzymujemy kichania
Przede wszystkim nie należy powstrzymywać epizodów kichania, nawet jeśli znajdujemy się w miejscach publicznych. Wystarczy zasłonić nos i usta zgięciem łokcia bądź jednorazową chusteczką higieniczną, którą natychmiast wyrzucamy do kosza. Następnie należy umyć dłonie. Powstrzymywanie kichania może doprowadzić do znacznego wzrostu ciśnienia w obrębie czaszki i w skrajnych przypadkach do uszkodzenia błony bębenkowej lub błon śluzowych gardła. Wstrzymywane kichanie wpływa również negatywnie na dno miednicy, zwłaszcza u kobiet z nietrzymaniem moczu i stolca (może nastąpić ich wydalenie) oraz obniżeniem narządu rodnego (które się pogłębia).
Sposoby na kichanie
Na ogół kichanie nie wymaga leczenia, ponieważ jest reakcją fizjologiczną i całkowicie naturalną zarówno u ludzi, jak i zwierząt. Konieczność leczenia pojawia się w skrajnych przypadkach, np. w przebiegu polipów nosa i odnosi się do epizodów nawet kilkunastu kichnięć w krótkim czasie. Wszelkie choroby typu zapalenie zatok, grypa, infekcje i inne należy leczyć przyczynowo. Jeśli jednak kichanie pojawia się fizjologicznie, w odpowiedzi na kurz, zapachy czy intensywne światło, należy je zbagatelizować. W okresie jesienno-zimowym i wczesnowiosennym rekomenduje się suplementację witaminy C (np. w postaci aceroli), która poprawi odporność i uchroni przed objawami przeziębień czy grypy.
Jako że kichanie bywa też reakcją na suchą śluzówkę nosa, w przebiegu rozmaitych chorób warto zadbać o odpowiednie nawilżenie powietrza w pomieszczeniu, w którym się znajdujemy. Najprostszym sposobem będzie kupno nawilżacza powietrza. Można również wykonywać inhalacje z dodatkiem ziół i soli fizjologicznej lub soli kłodawskiej.
Bio Acerola C - 100% naturalna witamina CAcerola od bioalgi to w pełni naturalny (organiczny) i bez żadnych dodatków produkt. Wytwarzany jest z owoców wiśni Acerola, na ściśle kontrolowanej, ekologicznej uprawie, z zachowaniem najwyższych standardów jakościowych.
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Brzoznowski W., Standardy diagnostyczne i terapeutyczne alergicznego nieżytu nosa, Forum Medycyny Rodzinnej, 3/2009.
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
- Latkowski B., Lukas W., Godycki-Ćwirko M., Medycyna Rodzinna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017.
Zostaw komentarz