Aktualizacja: 6 lutego 2023
Zespół DIC (ang. Disseminated Intravascular Coagulation) to inaczej zespół rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego. Nie stanowi samodzielnej jednostki chorobowej, lecz zespół objawów wtórnych do patologii pierwotnej. Charakteryzuje się uogólnioną aktywacją układu krzepnięcia, co z kolei prowadzi do odkładania fibryny w łożysku naczyniowym. Powstają zakrzepy, które blokują naczynia krwionośne i prowadzą do ciężkich powikłań, a nawet do śmierci.
Zespół DIC – przyczyny
Zespół DIC pierwotnie wynika z nadmiernego pobudzenia trombogenezy, z jednoczesnym upośledzeniem czynności układu fibrynolizy. To z kolei może rozwinąć się w przebiegu następujących chorób i problemów zdrowotnych:
- sepsa;
- ciężkie infekcje;
- oparzenia;
- rozległe lub otwarte złamania kości;
- nowotwory;
- tętniak aorty;
- udar cieplny;
- ciężkie choroby wątroby;
- zatrucia organizmu;
- ostre zapalenie trzustki;
- ciężkiego stopnia reakcje alergiczne;
- ciężkie reakcje immunologiczne, np. po przetoczeniu krwi;
- malformacje naczyniowe;
- zespół Kasbach-Meritt;
- niektóre problemy położnicze, np. oddzielenie łożyska.
Częstotliwość występowania zespołu DIC szacuje się na 1:1000 hospitalizowanych pacjentów.
Zespół DIC – objawy
Zła sława zespołu rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego (i przewrotne odczytywanie skrótu DIC przez lekarzy klinicystów jako „death is coming” czyli: „nadchodzi śmierć”) ma swoje źródło w trudnościach wiążących się z wczesną diagnostyką tego zespołu, skomplikowanym i mało skutecznym leczeniem oraz potencjalnie śmiertelnym przebiegiem związanym głównie z uszkodzeniem niedokrwiennym i niedotlenieniem komórek kluczowych dla życia organów. Dochodzi do niewydolności wielonarządowej, co jest poważnym i realnym zagrożeniem życia.
Zespół DIC przebiega z uogólnioną wewnątrznaczyniową aktywacją układu krzepnięcia prowadzącą do produkcji nadmiernych ilości fibryny. Konsekwencją tego procesu jest formowanie się mikrozakrzepów, które upośledzają przepływ krwi, doprowadzając do wspomnianej niewydolności wielonarządowej. Dodatkowo, wskutek masywnego i postępującego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego miejsce ma postępujące zużycie trombocytów oraz osoczowych czynników krzepnięcia, co z kolei może doprowadzić do objawów skazy krwotocznej i nadmiernych, niekontrolowanych krwawień.
Zespół DIC – diagnostyka
Na samym początku należy bardzo dokładnie ocenić stan zdrowia pacjenta i wykryć chorobę podstawową, która wywołała zespół rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego. Najczęściej ocenia się: ilość trombocytów, czas protrombinowy, czas częściowej tromboplastyny po aktywacji oraz stężenie fibrynogenu w osoczu krwi. Zarówno w ostrym, jak i w przewlekłym zespole DIC obserwuje się wzrost stężenia produktów degradacji fibryny (D-Dimery).
Zespół DIC należy zawsze zróżnicować z zakrzepową plamicą małopłytkową, zespołem hemolityczno-mocznicowym, pierwotną hiperfibrynogenolizą, zaburzeniami krzepnięcia w przebiegu chorób wątroby, a także małopłytkowością wywołaną heparyną.
Zespół DIC – leczenie
Przede wszystkim należy zwalczać chorobę podstawową, w przebiegu której rozwinął się zespół DIC. Przykładowo, przy przedwczesnym odklejeniu się łożyska rozważa się zakończenie ciąży, np. poprzez wykonanie cięcia cesarskiego w trybie pilnym. Z kolei przy wszelkich zatruciach wprowadza się metody oczyszczające organizm. Jednocześnie, poza leczeniem choroby podstawowej, ważnym elementem jest wyrównywanie zaburzeń hemostazy oraz ustabilizowanie konsekwencji zespołu DIC. Tym samym u pacjentów rozważa się:
- przetoczenie koncentratu krwinek czerwonych;
- dożylną infuzję świeżo mrożonego osocza lub koncentratu fibrynogenu;
- podawanie heparyny (przeciwwskazaniami są: szybko narastająca niewydolność wątroby oraz zaawansowana małopłytkowość);
- podawanie koncentratów endogennych inhibitorów krzepnięcia.
Leczenie ostrej postaci zespołu DIC jest trudne i skomplikowane, głównie ze względu na szybko narastające objawy oraz gwałtowny przebieg. Rokowania są więc na ogół niekorzystne, a efekt leczenia zależy od szybkości jego rozpoczęcia i umiejętnego zidentyfikowania choroby podstawowej.
Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Windyga J., Patofizjologia, rozpoznawanie i leczenie rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego, Hematologia, 4/2011.
- Kopański Z., Piekoszewski W., Schlegel-Zawadzka M., Witkowska B., Tabak J., Puto T., Szuszko R., Przewlekły DIC towarzyszący chorobie nowotworowej u chorych w starszym wieku, Przegląd Lekarski, 59/2002.
- Kalwas-Śliwińska M., Degorska B., Ostrzeszewicz M., Jurka P., Bonecka J., Zespół rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego (DIC) u pacjentów z posocznicą, Życie Weterynaryjne, 3/2016.
- Kłoczko J., Rozsiane krzepnięcie śródnaczyniowe, Postępy Nauk Medycznych, 4/2000.
Zostaw komentarz