Zasłabnięcie a omdlenie to dwa różne, choć zbliżone do siebie pojęcia. Nie należy ich mylić ani stosować zamiennie, mimo że często bywają ze sobą powiązane. Obydwie sytuacje wskazują na patologie toczące się w organizmie, które mogą mieć różne przyczyny. Jeśli pojawiają się notorycznie, wymagają diagnostyki lekarskiej.
Spis treści
Zasłabnięcie a omdlenie
Mianem zasłabnięcia określa się chwilowe zaburzenie świadomości, ale bez jej pełnej utraty. Taka osoba może zachwiać się, nie mieć siły utrzymać wyprostowanej, stojącej pozycji ciała lub czuje silną potrzebę oparcia się o coś stabilnego. Mogą towarzyszyć temu:
- nudności;
- mroczki przed oczami;
- zawroty głowy;
- ból głowy lub ból brzucha;
- silne uczucie wewnętrznego dyskomfortu;
- szumy uszne;
- podwójne widzenie.
Mimo tych objawów osoba słabnąca zachowuje pełną przytomność.
Z kolei omdlenie odnosi się do przejściowej utraty przytomności spowodowanej zmniejszeniem perfuzji mózgu. Jest to inaczej przerwanie przepływu krwi do mózgu na około 6-8 sekund, bądź zmniejszenie ilości tlenu dostarczanego do mózgu. W efekcie taka osoba traci przytomność i najczęściej upada jeśli nie zostanie złapana przez osoby stojące w pobliżu.
Zasłabnięcie i omdlenie – przyczyny
Zasłabnięcie może mieć wiele przyczyn, najczęściej jednak jest ono związane ze stylem życia. Może odnosić się do pomijania ważnych posiłków, niedostarczania do organizmu cennych składników odżywczych, braku aktywności fizycznej (i tym samym gorsza cyrkulacja krwi, małe dotlenienie tkanek), nadmiernego stresu, skrajnych emocji oraz picia niewystarczającej ilości wody. Podobnie jak omdlenie, może wskazywać na mniej lub bardziej poważne choroby – na podłożu nerwowym, hormonalnym lub wieloukładowym. Omdlenia mogą towarzyszyć cukrzycy, gdy miejsce mają wahania glikemii, bulimii, depresji lub nowotworom. Często nawracające omdlenia i zasłabnięcia wymagają szczegółowych badań.
Zasłabnięcie może również towarzyszyć nadmiernej aktywności fizycznej, gdy organizm jest przemęczony, przegrzany. Ta sama sytuacja ma miejsce przy długim pobycie na intensywnym słońcu, np. na plaży bez ochrony ciała, oczu i głowy. Niekiedy zasłabnięcia pojawiają się podczas ciąży. Z kolei omdlenia mogą towarzyszyć także przyjmowaniu niektórych leków, szybkiemu wstaniu z pozycji leżącej do stojącej lub długotrwałemu przebywaniu w pozycji stojącej.
Postępowanie z osobą po zasłabnięciu lub omdleniu
Jeśli w naszym otoczeniu znajduje się osoba, która zasłabła, należy przede wszystkim zapewnić jej bezpieczeństwo. Jeśli zdarzenie ma miejsce na ruchliwej ulicy lub w miejscu publicznym, taką osobę należy odprowadzić w możliwie najbliższe bezpieczne miejsce i posadzić w pozycji, w której nie zrobi sobie krzywdy. Następnie należy odczekać chwilę i podać jej wodę. Konieczne jest nawiązanie kontaktu z taką osobą celem uzyskania ważnych informacji na temat jej stanu zdrowia.
Jeśli mamy do czynienia z osobą, która omdlała, w pierwszej kolejności należy wynieść ją z miejsca, w którym doszło do zdarzenia. Najlepiej ułożyć taką osobę na świeżym powietrzu, gdzie będzie mieć stały dostęp do świeżego powietrza. Ułożenie na wznak z nogami uniesionymi do góry poprawi przepływ krwi do mózgu, co przyspieszy powrót do rzeczywistości. Jeśli w przypadku zasłabnięcia lub omdlenia doszło do urazu ciała lub takiej osobie nie wraca świadomość, należy natychmiast zadzwonić po pogotowie. Być może doszło do udaru lub innego istotnego powikłania, przy którym liczy się czas reakcji. Ważne wskazówki:
- jeśli osoba omdlała ma na sobie ubranie ciasne pod szyją lub założoną apaszkę / szalik, należy taką odzież zdjąć lub poluzować;
- rozgonienie tłumu gapiów ma na celu zwiększenie dostępu do świeżego powietrza osobie poszkodowanej;
- jeśli podczas upadku doszło do poważnego uszkodzenia ciała należy wezwać pogotowie, nawet jeśli osoba poszkodowana się temu sprzeciwia;
- warto zwrócić uwagę na bransoletki u osoby poszkodowanej – w wielu przypadkach poważnych chorób pacjenci noszą oznaczenia na nadgarstkach.
Pierwsza pomoc jest niezwykle ważna bez względu na to, czy doszło do zasłabnięcia czy omdlenia. Zainteresowanie się drugą osobą nie tylko być może uratuje jej zdrowie, ale również świadczy o osobistej empatii i życzliwości.
Koenzym Q10, który Państwu oferujemy pozyskiwany jest przy użyciu naturalnego procesu fermentacji. Jest to czysty izomer trans, w 100% naturalny i identyczny jak Koenzym Q10 występujący w naszym organizmie, dzięki czemu bardzo wysokiej biodostępności.
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Wałdoch A., Ereciński J., Gutknecht P., Omdlenia u dzieci i młodzieży – problem diagnostyczny i terapeutyczny, Forum Medycyny Rodzinnej, 1/2008.
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
- Ralston S., Strachan M., Penman I., Hobson R., Choroby wewnętrzne Davidson, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2020.
Zostaw komentarz