Aktualizacja: 3 listopada 2022
Stan podgorączkowy definiowany jest podobnie jak gorączka, jako podwyższenie ciepłoty ciała, będące konsekwencją nieswoistej reakcji ustroju na działanie czynników wytwarzających substancje pirogenne lub wskutek podrażnienia ośrodka termoregulacji w mózgu. Oba zjawiska różnią się jednak dokładną temperaturą ciała podczas badań termometrem. Najczęściej stan podgorączkowy wynika z rozwijającej się choroby wirusowej, może mieć jednak więcej przyczyn.
Spis treści
Gorączka a stan podgorączkowy
Podział podwyższonej temperatury ciała u człowieka prezentuje się następująco:
- 37-38 stopni C – stan podgorączkowy;
- 38-39 stopni C – gorączka;
- 39-41 stopni C – wysoka gorączka;
- powyżej 41 stopni C – hipertermia;
- 41,5-43 stopni C – stan krytyczny.
Mianem stanu podgorączkowego nazywamy więc pierwszy etap wzrostu temperatury ciała, tuż przed pojawieniem się gorączki.
Znaczenie stanu podgorączkowego
Stan podgorączkowy jest potrzebny i działa na organizm korzystnie. Zwiększa ukrwienie tkanek, pobudza układ odpornościowy dzięki czemu organizm jest w stanie zwalczać patogeny chorobotwórcze. Dopiero wyższa temperatura osłabia organizm. Stan podgorączkowy można przedstawić następująco:
- wykrycie zagrożenia przez komórki układu odpornościowego, np. wirusów, bakterii, grzybów chorobotwórczych;
- wydzielanie pirogenów endogennych – substancji chemicznych oddziałujących na ośrodek termoregulacji i wywołujących gorączkę;
- zwiększona synteza prostaglandyn, których zadaniem jest podnoszenie punktu nastawczego termoregulacji na wyższy poziom.
Podczas tego rośnie temperatura ciała, co z kolei przyspiesza powrót do zdrowia. Błędem jest więc zwalczanie stanu podgorączkowego zimnymi okładami lub lekami, ponieważ obniżając temperaturę ciała uniemożliwiamy komórkom układu odpornościowego zwalczanie pimnatogenów.
Stan podgorączkowy – przyczyny
Istnieje wiele możliwych przyczyn stanu podgorączkowego. Najczęściej są to:
- przeziębienie i grypa;
- zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc;
- angina;
- infekcje dróg moczowych;
- zapalenie krtani i zapalenie zatok;
- różnego rodzaju choroby wirusowe, np. różyczka, ospa wietrzna.
Przyczyną stanu podgorączkowego są wszystkie choroby i schorzenia wywołujące gorączkę. Patogeneza może wynikać również z nadmiernego wytwarzania ciepła w organizmie bądź braku prawidłowej regulacji utraty ciepła przez skórę, co z kolei może wiązać się z uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego bądź błędną pracą układu hormonalnego.
Zobacz również: Jak pozbyć się gorączki?
Stan podgorączkowy – objawy
Zazwyczaj wzrost temperatury ciała do maksymalnie 38 stopni Celsjusza nie powoduje żadnych objawów poza delikatnym osłabieniem i zmęczeniem. U niektórych osób występuje utrata apetytu oraz senność. Szereg objawów klinicznych pojawia się w momencie rozwoju gorączki, czyli gdy temperatura ciała przekroczy 38 stopni Celsjusza. Wówczas są to:
- nudności;
- bóle głowy;
- dreszcze;
- bóle kostne, bóle stawów i mięśni;
- zmęczenie, osłabienie, senność;
- napinanie się mięśni przywłosowych i tzw. „gęsia skórka„;
- drżenie mięśniowe;
- rumieńce na twarzy;
- zawroty głowy;
- szczękanie zębami;
- napady zimna i napady gorąca;
- nadmierna potliwość ciała.
Mogą również pojawić się inne objawy, w zależności od przyczyn, które spowodowały gorączkę. O ile stan podgorączkowy należy pozostawić do samoistnego przeminięcia, o tyle długo utrzymująca się wysoka gorączka powinna być zwalczana za pomocą leków i zimnych okładów. Podczas gorączki organizm powinien jak najwięcej wypoczywać, ponieważ to właśnie podczas snu układ immunologiczny pracuje najintensywniej, a ciało się regeneruje.


Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) to oryginalny, jakości premium produkt wykazujący wiele właściwości. Wykorzystywany jest m.in. przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
- Latkowski B., Lukas W., Godycki-Ćwirko M., Medycyna Rodzinna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017.
Zostaw komentarz