Skaza krwotoczna

Aktualizacja: 23 września 2022

Skaza krwotoczna to inaczej skłonność do nieprawidłowego i nadmiernego krwawienia samoistnego, bądź pourazowego, czego podłożem są zaburzenia krzepnięcia krwi. Dolegliwość może mieć wiele przyczyn, zarówno wrodzonych, jak i nabytych. Skazy krwotoczne mogą wynikać z małopłytkowości, nadpłytkowości lub zaburzonej czynności płytek krwi (trombocyty) przy ich prawidłowej liczbie.

Skaza krwotoczna płytkowa

Wyróżniamy następujące rodzaje skaz krwotocznych płytkowych, będących małopłytkowościami:

• rzekoma;
• uwarunkowana zmniejszonym wytwarzaniem płytek krwi;
• obwodowa immunologiczna;
• poprzetoczeniowa;
• polekowa;
• w przebiegu chorób autoimmunologicznych;
• obwodowa nieimmunologiczna;
• zakrzepowa plamica małopłytkowa;
• zespół hemolityczno-mocznicowy;
• z rozcieńczenia.

Nadpłytkowości należą do zespołów mieloproliferacyjnych, jeśli jednak są wtórne, na ogół przebiegają bezobjawowo, nie wywołując skazy krwotocznej ani zakrzepicy. Cofają się po skutecznym leczeniu przyczynowym. Dodatkowo wyróżnia się zaburzenia czynności płytek krwi, a więc między innymi:

• zespół Bernarda i Souliera;
• trombastenię Glanzmanna;
• defekty receptora kolagenu.

Krwotoczna skaza małopłytkowa ma miejsce wówczas, gdy organizm człowieka nie produkuje odpowiedniej ilości trombocytów. Przeciwnym zjawiskiem są skazy nadpłytkowe, w których ilość trombocytów krążąca w naczyniach krwionośnych przekracza normy. Jak widać powyżej, przyczyn może być wiele – są one zarówno wrodzone, jak i nabyte. Podobnie w przypadku pozostałych rodzajów skaz krwotocznych. Mnogość możliwych przyczyn jest tak obszerna, że w przypadku podejrzenia skazy krwotocznej konieczne jest wykonanie szczegółowych badań, zwłaszcza laboratoryjnych.

Skaza krwotoczna naczyniowa

Inną istotną grupą skaz w medycynie są skazy krwotoczne naczyniowe. Obejmują pojawianie się płaskich lub grudkowych wykwitów na skórze lub błonach śluzowych, zaś ich przyczyną jest nabyta lub wrodzona wada naczyń krwionośnych. Tym samym wyróżniamy takie jak:

• plamica starcza;
• plamica polekowa i związana z nadmiarem glikokortykosteroidów;
• plamica Henocha i Schonleina;
• plamica związana ze zwiększeniem ciśnienia żylnego;
• plamica związana z awitaminozą witaminy C;
• plamica w przebiegu zakażeń;
• plamica związana z urazami i oparzeniami słonecznymi;
• plamica zwykła;
• plamica związana ze zmianami zakrzepowo-zatorowymi;
• plamica o podłożu psychicznym.

Skazy krwotoczne naczyniowe występują wówczas, gdy naczynia krwionośne są nieprawidłowo zbudowane lub gdy wskutek działania różnych czynników doszło do ich uszkodzenia. Najczęściej diagnozuje się skazy nabyte spowodowane zapaleniem naczyń, wzrostem ciśnienia żylnego lub stosowaniem określonych leków.

Skazy krwotoczne osoczowe

Przyczyną wrodzonych skaz krwotocznych osoczowych jest najczęściej niedobór lub zaburzenie funkcji pojedynczego czynnika krzepnięcia krwi. U zdrowych osób aktywność większości czynników krzepnięcia mieści się w przedziale 0,5-1,5 j.m./ml osocza. Do tego rodzaju skaz krwotocznych zaliczamy:

• hemofilię A;
• hemofilię B;
• chorobę von Willebranda;
• wywołane niedoborem witaminy K;
• w chorobach wątroby;
• rozsiane krzepnięcie wewnątrznaczyniowe.

Wszystkie skazy krwotoczne osoczowe diagnozuje się często.

Zobacz również: Spirulina buduje krew.

Skaza krwotoczna objawy

Skazy krwotoczne posiadają dość charakterystyczny obraz kliniczny, który obejmuje tendencję do powstawania siniaków nawet pod wpływem niewielkich urazów, a także występowanie na skórze niewielkich, czerwonych lub fioletowych plamek. Nierzadko pojawiają się krwawienia z nosa, dziąseł czy dróg rodnych, zwykle bez konkretnej przyczyny. Może pojawić się krwiomocz. Powstałe rany i urazy goją się znacznie dłużej, co może stanowić nawet zagrożenie życia.

Zobacz również: Krew w kale.

Skaza krwotoczna leczenie

Diagnostyką i leczeniem skaz krwotocznych zajmuje się lekarz hematolog. W pierwszej kolejności skieruje on pacjenta na szczegółowe badania krwi (głównie morfologię, PT i APTT oraz stężenie fibrynogenu). Poradnie hematologiczne wykonują jeszcze bardziej kompleksową diagnostykę, zazwyczaj pacjent jest do nich kierowany przy nieprawidłowych wynikach powyższych badań lub przy braku stwierdzenia przyczyny. W efekcie leczenie może wyglądać różnie. Zwykle na etapie aktywnego krwawienia stosuje się leczenie objawowe, transfuzje koncentratu krwinek czerwonych (erytrocytów) oraz osocza. Najważniejsze jest jednak leczenie przyczynowe.

Nierzadko stosuje się doustne leki na bazie glikokortykosteroidów, preparaty immunoglobulin i leki immunosupresyjne. Niekiedy konieczne staje się operacyjne usunięcie śledziony. Hemofilię leczy się natomiast poprzez podawanie koncentratów brakujących czynników krzepnięcia. Całkowite wyleczenie skazy krwotocznej możliwe jest tylko wtedy, gdy chorobę podstawową można wyleczyć. W przebiegu chorób wrodzonych czy genetycznych stosuje się jedynie metody łagodzenia objawów skaz.

Spirulina + Żelazo - naturalne wsparcie krwi
Naturalny produkt Spirulina + żelazo od bioalgi jest czysto roślinnym źródłem żelaza, wyprodukowanym wyłącznie przez Matkę Naturę. Jego biodostępność jest dzięki temu na wysokim poziomie co pozwala m.in. na uzupełnienie niedoborów tego pierwiastka ...
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Tom II, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
2. Odnoczko E., Baran B., Windyga J., Zasady rozpoznawania skaz krwotocznych ze szczególnym uwzględnieniem diagnostyki laboratoryjnej, Hematologia, 4/2016.