Rzeżączka (łac. gonorrhea) jest jedną z najczęściej diagnozowanych bakteryjnych, zakaźnych chorób przenoszonych drogą płciową. Bakterie ją wywołujące charakteryzują się opornością na antybiotyki, dlatego tak ważna jest odpowiednia prewencja choroby. Diagnostyką i leczeniem zajmuje się lekarz wenerolog.
Rzeżączka – przyczyny
Rzeżączkę wywołuje bakteria Neisseria gonorrhoeae, której cechą wyróżniającą jest wytworzenie pili oraz ekspresja białek Opa, co jednak zmienia się w zależności od rodzaju infekcji. N. gonorrhoeae zakaża nabłonek układu moczowo-płciowego, głównie nabłonek walcowaty wyściełający cewkę moczową, kanał szyjki macicy, nabłonek wielowarstwowy płaski odbytnicy, gardła i spojówek, co w przypadku noworodków może powodować ślepotę. Do zakażenia tą bakterią może dojść podczas kontaktów seksualnych bez odpowiedniego zabezpieczenia i nie ma tu znaczenia rodzaj tego stosunku. Zagrożeniem jest zarówno stosunek klasyczny, jak i oralny czy analny.
Możliwe jest ponadto wertykalne zakażenie płodu podczas porodu. Szacuje się, że najwyższa częstotliwość zachorowań przypada na wiek 15-29 lat, prawdopodobnie dlatego, że w tym właśnie wieku ludzie wykazują najwyższą aktywność seksualną.
Objawy rzeżączki
W przebiegu rzeżączki może dojść do rozwoju groźnych powikłań. Do najczęstszych należą: zapalenie narządów miednicy mniejszej u kobiet oraz zapalenie jąder i najądrzy u mężczyzn. Właśnie dlatego tak ważna jest wczesna interwencja przy zaobserwowaniu jakichkolwiek niepokojących objawów, które mogą wskazywać na chorobę weneryczną. Pierwsze objawy pojawiają się średnio po 2-5 dniach od momentu zakażenia i aż ponad 90% przypadków przebiega objawowo, zwłaszcza u mężczyzn. W przypadku płci męskiej typowe objawy obejmują:
- ropną wydzielinę z penisa;
- pieczenie i świąd podczas oddawania moczu;
- przewlekłe zapalenie najądrza (najczęściej jako powikłanie rzeżączki);
- stan zapalny żołędzi.
Z kolei w przypadku kobiet tymi objawami są:
- ropne upławy z pochwy o nieprzyjemnym zapachu;
- pieczenie i ból podczas oddawania moczu;
- tępy ból miednicy mniejszej;
- ból podczas stosunku seksualnego.
Należy jednak wiedzieć, że u kobiet ponad połowa przypadków przebiega bezobjawowo. Jeśli choroba rozsieje się po całym organizmie, do obrazu klinicznego dołączają: przewlekłe zmęczenie, bóle stawów i mięśni, gorączka, a nawet dość charakterystyczna wysypka lokalizująca się głównie na dłoniach i stopach. W jej przebiegu pojawiają się krosty z czerwoną obwódką, pęcherzyki oraz plamy. Rzeżączka może prowadzić do bezpłodności. Zwłaszcza u kobiet, u których w jej przebiegu rozwija się bliznowacenie i niedrożność jajowodów.
Rzeżączka – diagnostyka
Złotym standardem diagnostyki rzeżączki jest identyfikacja N. gonorrhoeae w wydzielinie z dróg moczowo-płciowych, odbytnicy, gardła lub spojówek. Bakterie te z łatwością można wykryć za pomocą metod amplifikacji kwasów nukleinowych lub hodowli. Proste badanie mikroskopowe charakteryzuje się czułością na poziomie ponad 95% i równie wysoką swoistością. Zazwyczaj inne badania nie są już konieczne.
Rzeżączka – leczenie
Bakteria wywołująca rzeżączkę, Neisseria gonorrhoeae, wykazała ponadprzeciętną zdolność do nabywania oporności na liczne antybiotyki i chemioterapeutyki, w tym na penicyliny, tetracykliny, makrolidy i fluorochinolony. Dlatego jej leczenie nie jest tak proste, jak mogłoby się wydawać. Aktualnie podstawowe leczenie rzeżączki niepowikłanej obejmuje przyjmowanie Ceftriaksonu 500 mg domięśniowo jednorazowo i jednocześnie 2 g azytromycyny doustnie jednorazowo. Lekarz może również zalecić inne leki, które zawsze dobierane są indywidualnie do pacjenta.
W trakcie leczenia rzeżączki pacjent powinien również powstrzymać się od kontaktów seksualnych – abstynencja zalecana jest nawet przez 7 dni po zakończeniu leczenia. Leki powinny być przyjmowane także przez partnera. Rzeżączka podlega obowiązkowej zgłaszalności na poziomie lokalnym, regionalnym i państwowym – monitorowanie rozprzestrzeniania się choroby jest ważnym elementem jej zapobiegania w przyszłości.


Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) to oryginalny, jakości premium produkt wykazujący wiele właściwości. Wykorzystywany jest m.in. przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Walter de Walthoffen S., Problemy zakażeń Neisseria gonorrhoeae, Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu 2021, Tom 27, Nr 2, 134-138.
- Serwin A., Koper M., Unemo M., Rzeżączka w XXI wieku – sytuacja na świecie i w Polsce, Przegląd Epidemiologiczny, 2014; 68: 127-131.
Zostaw komentarz