Retrowirusy

Aktualizacja: 11 kwietnia 2024

Retrowirusy to rodzina wirusów cechująca się obecnością RNA jako głównego materiału genetycznego. Istnieje wiele różnych retrowirusów, we współczesnej medycynie najbardziej znanym jest jednak wirus HIV powodujący chorobę AIDS. Retrowirusy przeprowadzają proces odwrotnej transkrypcji, mają zdolność przepisywania informacji z RNA na DNA.

Retrowirusy – charakterystyka

Dotychczas poznano 7 rodzajów tych wirusów:

• wirusy HTLV-BLV, np. wirus białaczki ludzkiej;
• retrowirusy ssaków typu C;
• retrowirusy ptaków typu C;
• retrowirusy ssaków typu B i typu D;
• lentiwirusy, np. wirus HIV;
• Epsilonretrovirus;
• spumawirusy R.

Głównym materiałem genetycznym retrowirusów jest RNA, a same wirusy wykazują zdolność przepisywania informacji z RNA na DNA, czyli odwrotnie niż ma to miejsce w przypadku większości organizmów. Właśnie stąd wzięła się nazwa retrowirusów. Poza materiałem genetycznym w postaci RNA w rdzeniu wirusów znajdziemy enzymy uczestniczące w procesie odwrotnej transkrypcji.

Zakażenie retrowirusem

Do zakażenia dochodzi najczęściej wskutek kontaktu ze skażoną krwią bądź innymi płynami ustrojowymi. Wirus szybko łączy się z komórkami układu immunologicznego żywiciela, a dokładniej z komórkami posiadającymi na swojej powierzchni specyficzny receptor CD4. Tymi komórkami najczęściej są limfocyty T. W dalszym ciągu miejsce ma fuzja błony komórkowej limfocytu z osłonką wirusa. Wirus za pomocą enzymów swobodnie wnika do organizmu gospodarza, uruchamia proces odwrotnej transkrypcji i przepisuje informację genetyczną wirusa z RNA na DNA.

Samo zakażenia może przybierać 2 formy – latentną oraz replikacyjną. W pierwszym przypadku genom wirusa wbudowuje się w genom gospodarza, lecz zjawisko nie wywołuje żadnych konsekwencji. Z kolei w formie replikacyjnej wirus szybko się namnaża, co prowadzi do wystąpienia szeregu objawów chorobowych. Może się okazać, że obie formy wystąpią u jednego gospodarza. Po tygodniach, miesiącach, a nawet latach latencji wirus nagle ulega aktywacji.

Retrowirusy – choroby

Nie można ustalić jednego obrazu klinicznego zakażeń retrowirusowych, ponieważ mogą one wywołać szereg różnych chorób, o całkowicie odmiennym przebiegu. Do najczęściej wywoływanych retrowirusami chorób zaliczamy między innymi:

• AIDS;
• niektóre nowotwory, np. białaczka, chłoniak;
• zapalenie oskrzeli;
• parapareza spastyczna;
• śródmiąższowe zapalenie płuc;
• mielopatia;
• zapalenie stawów;
• zapalenie naczyń krwionośnych.

Podejrzewa się, że zakażenie retrowirusami wiąże się z rozwojem niektórych chorób autoimmunologicznych, takich jak np. zespół Sjogrena.

Retrowirusy – leczenie zakażeń

Nie ma skutecznego lekarstwa eliminującego przyczynę, czyli wirusa. Lekarz może zalecić preparaty wspomagające o działaniu przeciwwirusowym, np. zydowudynę, stawudynę czy lamiduwinę. Oprócz tego zaleca się odpoczynek, regularną aktywność fizyczną i zdrową dietę – nawet postępowanie domowe uzależnione jest od rodzaju wywołanej choroby. Inaczej przebiegać będzie leczenie białaczki, a inaczej leczenie zapalenia stawów. Większość zakażeń retrowirusowych ma charakter przewlekły, zdiagnozowanie ich nie stanowi jednak wyroku. Przy odpowiednim leczeniu pacjenci są w stanie przeżyć nawet ponad 40 lat. Tym bardziej, że postęp medycyny daje coraz większą nadzieję, również dla pacjentów zmagających się z chorobami dotychczas nieuleczalnymi.

Olej z czarnuszki w kapsułkach 100% naturalny
Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) jest naturalną substancją znaną od tysiącleci ze swoich właściwości. Wykorzystywana jest m.in. przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, ...
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Rahnama A., Dobosz P., Czy retrowirusy w DNA są dla nas groźne i czy są obecne w szczepionkach?, 2018.
2. Dziubek Z., Choroby zakaźne i pasożytnicze, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.
3. Quadri K., Kamble S., Ganguly S., Wakchaure R., An Overview on Retrowirus: A Review, 2016.