Pokrzywka wędrująca

Aktualizacja: 22 czerwca 2021

Pokrzywka wędrująca to dermatoza, w przebiegu której obserwuje się charakterystyczne bąble pokrzywkowe. Schorzenie może utrzymywać się przez krótki czas, jak również wykazywać tendencję do nawrotów. Cechą postaci wędrującej jest przemieszczanie się po ciele, czyli obejmowanie zmianami skórnymi coraz dalej zlokalizowanych części ciała.

Rodzaje i przyczyny pokrzywki wędrującej

W zależności od przyczyn schorzenia można wyróżnić kilka jego rodzajów. Bardzo często mamy do czynienia z pokrzywką wędrującą ostrą alergiczną – zwłaszcza u dzieci. Przyczyną tego jest uczulenie na pokarm, sulfonamidy, antybiotyki, niektóre leki, jad owadów i inne czynniki alergenne. Postać ostra niealergiczna występuje zwykle u dorosłych. Mogą ją wywoływać skrajne emocje, żywność, środki kontrastowe użyte do niektórych badań czy leki.

Wyróżnia się także pokrzywkę autoimmunologiczną, idiopatyczną, a także posurowiczą. Specyficzną postacią jest pokrzywka przewlekła. Może być prowokowana rozmaitymi czynnikami, często tymi samymi jak w poprzednich, wymienionych wyżej rodzajach. Różnica znajduje się jedynie w czasie trwania dolegliwości.

Jak więc dochodzi do wystąpienia pokrzywki, czyli typowych bąbli na skórze? Głównym mediatorem uwalnianym przez komórki tuczne jest histamina, obecnie jest jednak oczywiste, że substancji zaangażowanych w powstawanie bąbli pokrzywkowych jest więcej. Synteza histaminy zwiększa się przy działaniu na organizm określonych czynników, co jest kwestią indywidualną dla każdego z osobna. Histamina natomiast powoduje między innymi pojawienie się zmian skórnych, jako reakcję obronną.

Jak objawia się pokrzywka wędrująca?

Pokrzywka zwykle posiada specyficzny dla siebie przebieg – zmiany skórne przybierają postać jasnoróżowych bąbli, powodujących świąd. Bąble te wraz z upływem czasu przemieszczają się na okoliczne partie ciała, stąd nazwa schorzenia. Po czym można rozpoznać pokrzywkę wędrującą? Otóż zmiany skórne:

• bledną pod naciskiem palca;
• krótko utrzymują się w jednym miejscu na ciele – znikają, aby po kilku godzinach pojawić się gdzieś indziej;
• mogą utrzymywać się do 6 tygodni lub dłużej.

W zależności od postaci pokrzywki i czynników prowokujących, mogą jej towarzyszyć objawy ogólnoustrojowe, takie jak gorączka, złe samopoczucie, problemy żołądkowo-jelitowe czy ból stawów. Oczywiście, każdy rodzaj pokrzywki wymieniony wyżej ma nieco inny przebieg. Przykładowo, pokrzywka wędrująca ostra niealergiczna jest łagodna, trwa maksymalnie do 6 tygodni. Z kolei pokrzywka wędrująca nawrotowa pojawia się okresowo w postaci krótkotrwałych wysiewów bąbli, przy czym stan ten może utrzymywać się latami.

Pokrzywka wędrująca – leczenie

W momencie zauważenia pokrzywki lub jakichkolwiek innych zmian skórnych dobrym pomysłem jest konsultacja z lekarzem, aby wykluczyć ewentualne poważne choroby. W leczeniu pokrzywki wędrującej podstawą jest farmakoterapia. Stosuje się środki przeciwhistaminowe, które są dostępne w aptekach bez recepty. W ciężkich przypadkach, np. gdy pokrzywka nie znika i towarzyszy jej obrzęk naczynioruchowy, lekarz może przepisać preparaty glikokortykosteroidowe. Ze względu na skutki uboczne, maści takie stosuje się krótko i jest to rozwiązanie sporadyczne.

Domowe sposoby

Można łagodzić intensywność objawów również domowymi sposobami. Dobrze sprawdzą się:

• okłady z lodu – w przypadku uciążliwego świądu czy dolegliwości bólowych;
• kąpiel z dodatkiem sody oczyszczonej – celem złagodzenia świądu;
• okłady z aloesu lub rumianku – aby złagodzić podrażnienia i świąd;
• napar z pokrzyw popijany drobnymi łyczkami, aby zahamować nadmierną reakcję obronną organizmu.

Nie należy jednak polegać wyłącznie na domowych sposobach, rezygnując tym samym całkowicie z farmakoterapii czy wizyty lekarskiej.

Probiotyki
Probiotyki od bioalgi zawierają aż 150 milionów wyselekcjonowanych, naturalnych i żywych szczepów bakterii. Uzupełniają dietę w składniki probiotyczne i roślinne takie jak Lactobacillus Sporogenesis (Bacillus Coagulans), Lactobacillus Acidophilus, ...
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Brzoza Z., Oleś-Krykowska A., Pluta-Kubicz M., Pokrzywka przewlekła a zespoły autozapalne – wybrane zagadnienia.
2. Panaszek B., Leczenie pokrzywki przewlekłej i obrzęku naczynioruchowego – co jeszcze oprócz leków przeciwhistaminowych?, Forum Medycyny Rodzinnej, 6/2009.
3. Panaszek B., Współczesne poglądy na podział i patogenezę pokrzywki i obrzęku naczynioruchowego, Adv Clin Exp Med, 2/2004.
4. Jenerowicz D., Nadwrażliwość na kwas acetylosalicylowy i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne u chorych na pokrzywkę przewlekłą, Poznań 2011.