Mitomania

Aktualizacja: 25 lutego 2025

Mitomania (inaczej: zespół Delbrücka) stanowi zaburzenie polegające na chronicznej skłonności do konfabulacji. Taka osoba kłamie zazwyczaj na swój temat, rozbudowując swoją historię i dopisując do niej nowe wątki, przy czym ma tendencję do przedstawiania siebie w niezwykle korzystnym świetle. Choroba negatywnie wpływa na relacje z innymi ludźmi oraz jakość życia codziennego, wymaga więc leczenia psychoterapeutycznego.

Mitomania – przyczyny

Mitomania bardzo często współwystępuje z innymi chorobami, najczęściej tymi o podłożu psychicznym, w związku z czym można powiedzieć, że jest ich typowym objawem. Do grona chorób przebiegających zwykle z tendencją do patologicznych kłamstw należą:

• schizofrenia;
• narcystyczny typ osobowości, socjopatyzm;
• psychoza;
• choroba afektywna dwubiegunowa;
• padaczka;
• urazy ośrodkowego układu nerwowego.

Dokładne przyczyny mitomanii wciąż nie zostały jednak poznane. Uważa się, że spore znaczenie w rozwoju patologii może mieć osobnicza chęć przedstawiania siebie i swojego życia w ciekawszym świetle, dzięki czemu osoba dotknięta mitomanią czuje się bardziej pewna siebie, dowartościowana, ludzie chętniej z nią rozmawiają i nawiązują relacje. Taka osoba wydaje się być ekstrawertykiem i interesującym człowiekiem, przez co z łatwością nawiązuje relacje. Niestety do czasu, gdy kłamstwa zaczną wychodzić na jaw. Kluczowymi czynnikami ryzyka mitomanii mogą być więc: niska samoocena, brak pewności siebie, niezadowolenie z wyglądu, osiągnięć lub własnego życia. Do pozostałych czynników ryzyka zaliczyć można natomiast:

• alkoholizm w rodzinie;
• patologiczną biedę;
• doświadczenie przemocy na tle seksualnym;
• traumatyczne przeżycia;
• śmierć lub poważną chorobę bliskiej osoby;
• narkomanię.

Niektóre źródła psychologiczne podają, że mitoman rekompensuje sobie przykre dzieciństwo i traumatyczne doświadczenia poprzez opowiadanie kłamstw, głównie na swój temat.

Mitomania – objawy

Mitomania ma dość charakterystyczny obraz kliniczny, dlatego zwykle nietrudno ją rozpoznać. W jej przebiegu pojawiają się:

• wymyślanie fałszywych, ale w miarę realnych historii na swój temat oraz na temat osób z bliskiego otoczenia (chory może przedstawiać takie osoby w złym świetle, zaś siebie jako ofiarę lub bohatera);
• wyolbrzymianie swojej roli na różnych płaszczyznach życia, co mija się z prawdą;
• nieodróżnianie prawdy od kłamstwa – mitoman zwykle kłamie bez żadnego celu, zupełnie nieświadomie. Kłamstwa zlewają się w jego umyśle z rzeczywistością, dlatego po pewnym czasie sam zaczyna wierzyć w nieprawdziwe słowa, które wypowiada;
• fantazyjne ubarwianie realnie zaistniałych wydarzeń, aby był bardziej ciekawe i wciągające;
• ignorowanie lub umniejszanie zasług innych osób w swojej historii.

Mitomani mają bardzo trudne życie, ponieważ prędzej czy później kłamstwa zawsze wychodzą na jaw. Niespójności w historii bądź mieszanie wątków, których przecież w rzeczywistości się nie przeżyło, zaczynają się wykluczać, co jest zauważalne dla osób postronnych. Znajomi mogą odwracać się od takich osób, zaś związki partnerskie z mitomanem zwykle są trudne i mają tendencję do rozpadania się.

Mitomania — diagnostyka

Diagnostyka mitomanii opiera się na szczegółowym wywiadzie zdrowotnym i rozmowie z pacjentem, choć nierzadko niezbędne są też rozmowy z osobami mu bliskimi. Wszystko dlatego, że istnieje spore ryzyko kolejnych kłamstw na terapii. Przykładowo mitoman może bagatelizować swój problem i nie przedstawiać go w realnym świetle.

Mitomania – leczenie

Podstawą leczenia mitomanii jest psychoterapia, a więc systematyczne sesje z doświadczonym psychoterapeutą. Odbywają się one początkowo nawet 1-2 razy w tygodniu, w zależności od stopnia zaburzenia. Pacjent musi zrozumieć swój problem oraz jego powagę. W trakcie psychoterapii osób kłamiących patologicznie kluczowe są także treningi behawioralne, modyfikujące zachowania pacjentów. Z kolei mitomani pozostający w związkach partnerskich powinni skorzystać z sesji terapeutycznych dla par. Wsparcie najbliższych jest bardzo ważne w dążeniu do równowagi psychicznej pacjentów. W rzadkich przypadkach konieczne jest uzupełnienie leczenia podstawowego farmakoterapią. Jeśli natomiast mitomania występuje wspólnie z innymi chorobami psychicznymi, należy skupić się na ich leczeniu przyczynowym.

Spirulina w proszku (100% naturalna)
Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...

Chlorella i młody jęczmień – oczyszczanie i odchudzanie
Chlorella i młody jęczmień w postaci sproszkowanego soku to w 100% naturalne produkty wysokiej jakości premium. W połączeniu uzupełniają składniki odżywcze i wspomagają oczyszczanie organizmu z zalegających toksyn …
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Witkowski T., Kłamcy patologiczni, Niebieska Linia, 5/2003.
2. Kujawski R., Rozwój klasyfikacji w psychiatrii po drugiej wojnie światowej – od jednowymiarowego ujęcia narodowego do wieloosiowego konsensusu międzynarodowego, Psychiatria i Psychoterapia, 4/2016.
3. Albertini D., Mitomania and Human ARTs: micromanaging the mitochondrial genome and metabolome, J Assist Reprod Genet., 10/2012.
4. Jarema M., Psychiatria. Podręcznik dla studentów, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2016.