Aktualizacja: 18 marca 2025
Łysienie androgenowe typu żeńskiego występuje znacznie rzadziej, niż typu męskiego. Jednak mimo tego stanowi ogromny problem we współczesnej medycynie i dermatologii. Przede wszystkim należy wykonać szczegółowe badania krwi i upewnić się, że problem nie ma innego podłoża, po czym wdraża się celowane leczenie. Jego efekty zależą jednak od wielu czynników.
Spis treści
Łysienie androgenowe typu żeńskiego – przyczyny
Skóra wraz z jej przydatkami, mając kompletny mechanizm enzymatyczny kluczowy do syntezy wysoko aktywnych androgenów z biologicznie słabych lub nieefektywnych prekursorów androgenów, jest miejscem ich działania. Dlatego też wykazuje wysoką wrażliwość na ewentualne wahania w obrębie hormonów androgenowych. W warunkach prawidłowych dobowe wytwarzanie testosteronu w organizmach kobiet wynosi 0,2–0,3 mg. Jeśli jednak produkcja ta jest wyższa, miejsce może mieć tzw. łysienie androgenowe typu żeńskiego. Co istotne, w wielu przypadkach poziom androgenów u kobiet znajduje się w normie.
W patogenezie omawianego problemu najważniejszą rolę odgrywa metabolit tkankowy testosteronu – DHT (Dihydrotestosteron). W mieszkach włosowych występuje miejscowo aktywny enzym o nazwie 5α-reduktaza typu 2, który odpowiada głównie za przekształcenie testosteronu w DHT. Podczas łysienia u kobiet kluczową rolę odgrywa czynnik genetyczny, z kolei stężenie androgenów w surowicy krwi nie zawsze jest zwiększone i często oscyluje wokół górnej granicy normy lub jest nieznacznie zwiększone.
Zobacz również: Hormony a wypadanie włosów.
Jak wygląda łysienie androgenowe typu żeńskiego?
Schemat łysienia androgennego typu żeńskiego został dokładniej opisany już w 1977 roku. Przerzedzanie włosów rozpoczyna się od czubka głowy z pozostawieniem grzywki. W medycynie i kosmetologii wyróżnia się więc 3 następujące stadia:
- I – początkowo pojawia się prześwit na wierzchołku głowy;
- II – prześwit stopniowo się rozszerza;
- III – widać skórę głowy.
Łysienie androgenowe typu żeńskiego manifestuje się stopniowym przerzedzaniem włosów, zwłaszcza w centralnej części skóry głowy. W przeciwieństwie do mężczyzn kobiety zwykle zachowują linię włosów na czole, a utrata włosów jest bardziej rozproszona. Całe zjawisko wynika z miniaturyzacji mieszków włosowych, co prowadzi do produkcji cieńszych i krótszych włosów. Włosy te szybciej wypadają i są zastępowane nowymi, w wolniejszym tempie.
Diagnostyka łysienia androgenoweo typu żeńskiego
W diagnostyce hormonalnej ważne jest oznaczanie w surowicy:
- testosteronu – w celu oceny aktywności gonadalnej i nadnerczowej;
- DHEA (Dehydroepiandrosteron) – w celu oceny aktywności nadnerczowej;
- SHBG (globulina wiążąca hormony płciowe) – w celu oceny aktywnego testosteronu;
- glukuronianu 3α-androstendiolu – w celu oceny tkankowego metabolitu DHT.
Podstawą jest więc po prostu badanie krwi. Jednocześnie ocenia się stężenie hormonów tarczycy, ponieważ jej niewłaściwa praca także może przebiegać z nadmiernym, patologicznym wypadaniem włosów. Dodatkowo przeprowadza się podstawowe badanie trychologiczne.
Zobacz również: Trycholog.
Mówiąc w skrócie, w diagnostyce hormonalnej łysienia u kobiet należy zwrócić uwagę na szczegółowy wywiad zdrowotny, podczas którego analizuje się:
- szybkość narastania objawów;
- regularność cyklu miesiączkowego;
- przyjmowanie leków;
- palenie papierosów.
Po wykonaniu badania ginekologicznego i ewentualnie badania USG nadnerczy należy oznaczyć stężenie testosteronu, tyreotropiny, tyroksyny, prolaktyny, DHEA, SHBG, 3α-androstendiolu.
Łysienie androgenowe typu żeńskiego – leczenie
W leczeniu łysienia androgennego stosuje się antyandrogeny oraz inhibitory 5α-reduktazy. Leczenie tego schorzenia w przypadku kobiet może jednak nie przynosić oczekiwanych rezultatów, dlatego jest wyraźnie trudniejsze niż w przypadku mężczyzn. Pomocne może być przyjmowanie leków antykoncepcyjnych doustnych.
Zobacz również: Olej z czarnuszki na wypadające włosy.
Leczenie uzupełniające obejmuje dokładnie dobrane zabiegi kosmetologiczne i trychologiczne, takie jak np. mezoterapia czy terapia osoczem bogatopłytkowym (PRP). Suplementacja witamin i minerałów, takich jak biotyna, cynk czy witaminy z grupy B, które wspierają zdrowie włosów, mogą być bardzo pomocne. Ostatecznością zostaje natomiast przeszczep włosów.


Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...

Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) to oryginalny, jakości premium produkt wykazujący wiele właściwości. Wykorzystywany jest m.in. przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Sobstyl M., Tkaczuk-Włach J., Jakiel G., Diagnostyka hormonalna łysienia kobiet, Przegląd Menopauzalny 2010; 1: 52–55.
- Brzezińska-Wcisło L., Rakowska A., Rudnicka L., i inni, Łysienie androgenowe kobiet i mężczyzn. Rekomendacje diagnostyczno-terapeutyczne Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego, Przegl Dermatol 2018, 105,1–18.
- Jakubiec M., Łysienie androgenowe typu męskiego – charakterystyka i przegląd terapii dostępnych w gabinetach kosmetologicznych i medycyny estetycznej, Aesthetic Cosmetology and Medicine 6 / 2022 / vol. 11.
- Kowalska-Olędzka E., Szmurło A., Ciechanowicz P., Ciechanowicz I., Łysienie androgenowe – etiopatogeneza, diagnostyka i aktualne metody leczenia, Dermatologia po Dyplomie, 5/2020.
Zostaw komentarz