Aktualizacja: 4 października 2022
Liszaj płaski to przewlekłe schorzenie dermatologiczne, będące chorobą zapalną błon śluzowych i skóry. Najczęściej zajęte są okolice jamy ustnej, jednak wykwity mogą lokalizować się również w innych miejscach. Obraz kliniczny jest zróżnicowany. Liszaj płaski jest chorobą przewlekłą.
Spis treści
Liszaj płaski – przyczyny
Dokładna etiologia choroby pozostaje nieznana. Uważa się jednak, że największą rolę odgrywają czynniki autoimmunologiczne. Stwierdza się bowiem degenerację keratynocytów warstwy podstawnej związaną z działaniem cytotoksycznych limfocytów T CD8+. Limfocyty te są głównym składnikiem nacieku zapalnego przylegającego do naskórka i sąsiadującego z uszkodzonymi keratynocytami.
Zobacz również: Stany zapalne skóry.
Jak objawia się liszaj płaski?
Zmiany skórne mogą zajmować jedną lub więcej obszarów ciała. Mogą także występować jednocześnie lub po sobie. Jak wspomniano, obraz kliniczny różni się w zależności od zajętej okolicy. Zmiany skórne mają charakter płasko-wyniosłych grudek o barwie przypominającej fioletowy. Dodatkowo objawami współtowarzyszącymi są:
- nasilony świąd;
- zwłóknienie, bliznowacenie sromu;
- zwężenie pochwy u kobiet;
- stulejka u mężczyzn;
- zwężenie przełyku;
- pogorszenie wzroku;
- zwężenie kanału łzowego.
Dodatkowo należy wiedzieć, że liszaj nie jest jednorodną chorobą – wyróżnia się wiele jej postaci, w tym między innymi liszaj:
- obrączkowaty;
- przerostowy;
- pęcherzowy;
- zanikowy;
- wrzodziejący;
- barwnikowy;
- odwrócony;
- płaski.
Zmiany w obrębie błony śluzowej jamy ustnej są symetryczne, o układzie siateczkowatym, przypominające mlecznobiałą siatkę, obecne mogą być również grudki, tarczki, wykwity rumieniowe oraz nadżerki. Liszaj płaski w postaci z nadżerkami cechuje się również dolegliwościami bólowymi.
Wykwit pierwotny
Typowym wykwitem pierwotnym pojawiającym się w przebiegu liszaja płaskiego, stanowiącym jednocześnie jedną z podstaw do zdiagnozowania choroby, jest wieloboczna grudka barwy sinofioletowej. Posiada kilkumilimetrową średnicę i ostre brzegi. Na jej powierzchni stwierdza się dyskretne linie lub wzorzec przypominający siatkę, co określa się mianem siateczki Wickhama.
Zmiany ulegają zaostrzeniu wskutek ekspozycji ciała na czynniki zewnętrzne, takie jak promieniowanie słoneczne czy wysokie temperatury. Świąd wykwitu pierwotnego zgłasza aż 80% pacjentów dotkniętych schorzeniem.
Liszaj płaski – leczenie
Poza nielicznymi wyjątkami leczenie wszystkich odmian liszaja płaskiego jest podobne. W zależności od nasilenia zmian dostępne są różne opcje terapeutyczne zarówno miejscowe, jak i ogólne. Leczenie miejscowe obejmuje stosowanie glikokortykosteroidów, najczęściej w postaci maści. Terapię uzupełnia się fototerapią (naświetlanie skóry z użyciem odpowiednich UV) czy terapią fotodynamiczną.
Leczenie ogólne zalecane jest pacjentom, u których nie widać rezultatów leczenia miejscowego. Wówczas zaleca się przyjmowanie glikokortykosteroidów w postaci środków doustnych lub przyjmowanie innych leków. Ponadto bardzo rzadko konieczna okazuje się interwencja chirurgiczna.
Zobacz również: Węgiel aktywny w pielęgnacji skóry.
Krem z kolagenem do rąk jest aktywny biologicznie, a dodatkowo hypoalergiczny. Stworzony według specjalnie opracowanego wzoru na bazie naturalnego kolagenu.
Zobacz tutaj ...
Bardzo wysokiej jakości produkt przeznaczony do skóry z problemami takimi jak łuszczyca, egzema i atopowe zapalenie skóry. W jego skład wchodzą substancje pozyskiwane z głębin Morza Bałtyckiego.
Zobacz tutaj ...
Ekskluzywny krem kolagenowy wielowymiarowy, bezzapachowy, pozbawiony sztucznych barwników oraz konserwantów, produkt odpowiedni do każdego rodzaju cery.
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Cleach L., Chosidow O., Liszaj płaski, Dermatologia po Dyplomie, 5/2012.
- Wagner G., Rose C., Sachse M., Odmiany kliniczne liszaja płaskiego, Dermatologia po Dyplomie, 5/2013.
- Krasowska D., Liszaj płaski, Nowa Medycyna, 11/2000.
Zostaw komentarz