Kryptosporydioza

Kryptosporydioza to pasożytnicza choroba wywoływana przez pierwotniaki z rodzaju Cryptosporidium. Mogą one infekować zarówno organizmy zwierząt, jak i ludzi. Rozpoznanie należy ustalić jak najszybciej, aby równie wcześnie wdrożyć odpowiednio dobraną farmakoterapię i tym samym zmniejszyć przykre dolegliwości. Warto jednak zaznaczyć, że w przypadku osób z prawidłową odpornością dochodzi do samowyleczenia, a ewentualne objawy mają małą intensywność. Choroba nie stanowi więc z reguły zagrożenia życia.

Kryptosporydioza – przyczyny

Bezpośrednią przyczyną omawianej choroby są pierwotniaki Cryptosporidium spp. znajdowane w układzie pokarmowym i układzie oddechowym u ponad 280 gatunków kręgowców. Udowodniono przy tym, że mogą one towarzyszyć wielu innym chorobom przebiegającym u zwierząt z przewlekłymi biegunkami. Pasożyt dzięki wytwarzaniu oocyst opornych na wiele czynników może przenosić się przez pożywienie, w tym wodę oraz aerogennie, jak również przez kontakt bezpośredni. W największym stopniu narażone są dzieci, seniorzy lub pacjenci z immunosupresją.

Do zarażenia dochodzi w momencie wniknięcia pasożytów do przewodu pokarmowego. W żołądku następuje rozpad oocyst wzdłuż tzw. linii szwu, wskutek czego zostają uwolnione sporozoity, które wraz z treścią pokarmową ostatecznie trafiają do jelita cienkiego. Umiejscawiają się głównie w dwunastnicy, gdzie zaczynają rozmnażać się bezpłciowo.

Kryptosporydioza – objawy

Kryptosporydioza może w zależności od stanu organizmu przebiegać bezobjawowo, w sposób ostry lub przewlekły. W ciężkim przebiegu choroba manifestuje się kaszlem, dusznościami, podwyższoną temperaturą ciała, wymiotami, częstymi biegunkami, a w dalszych konsekwencjach wyniszczeniem, utratą masy ciała, krwistą biegunką. Może też prowadzić do śmierci. Zdarza się jednak, że pacjent doświadcza wyłącznie chwilowego pogorszenia samopoczucia z przemijającymi biegunkami. Przebieg ostry zarażenia trwa do 21 dni i ściśle wiąże się z rozwojem pasożyta. W przebiegu przewlekłym dochodzi do zaniku kosmków jelitowych, a co się z tym wiąże,  do zmniejszenia przyswajania pokarmu.

Diagnostyka kryptosporydiozy

W Polsce niewiele laboratoriów diagnostycznych prowadzi badania w kierunku kryptosporydiozy. Dlatego wiedza dotycząca rozpowszechnienia Cryptosporidium w naszym kraju i jego udziału w wywoływaniu biegunek u ludzi jest wyraźnie ograniczona. Podstawą diagnostyki jest z reguły identyfikacja obecności oocyst rodzaju Cryptosporidium w barwionym rozmazie kału. Uzupełniająco warto wykonać badania krwi, aby się upewnić, że nic innego nie jest przyczyną zgłaszanych przez pacjenta objawów.

Kryptosporydioza – leczenie

Leczenie tej choroby zależy od stanu zdrowia pacjenta i nasilenia objawów. W przypadku osób ogólnie zdrowych ma tendencję do samoistnego ograniczania się w ciągu 1-2 tygodni. Niezbędne jest jednak zdrowe, zbilansowane odżywianie się, suplementacja oraz utrzymywanie wysokiego poziomu nawodnienia organizmu, aby nie dopuścić do powikłań i aby zmniejszać intensywność występujących objawów. Jednak w przypadku osób z osłabioną odpornością lub z grup ryzyka należy podjąć leczenie farmakologiczne. Stosuje się wówczas leki przeciwpierwotniakowe, takie jak nitazoksanid, pamiętając o ciągłym leczeniu choroby podstawowej.

Tak naprawdę jedynym lekiem dopuszczonym w 2002 przez Agencję ds. Żywności i Leków do stosowania w leczeniu biegunek spowodowanych różnymi gatunkami Cryptosporidium zarówno u dorosłych, jak i u dzieci jest wspomniany wcześniej nitazoksanid. W przypadku ciężkich objawów konieczna może być hospitalizacja i leczenie objawowe, co zdarza się jednak skrajnie rzadko. Ciekawostką jest, że aktualnie trwają prace nad stworzeniem szczepionek przeciw Cryptosporidium.

Olej z czarnuszki w kapsułkach 100% naturalny
Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) to oryginalny, jakości premium produkt wykazujący wiele właściwości. Wykorzystywany jest m.in. przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, …
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Gałęcki R., Cryptosporidium spp. jako czynnik zoonotyczny, Olsztyn 2015.
2. Rożej W., Gołąb E., Waloch M., i inni, Występowanie Cryptosporidium u dzieci i osób dorosłych z biegunką o nieustalonej etiologii, Przegląd Epidemiologiczny, 64/2010.
3. Raś-Noryńska M., Sokół R., Cryptosporidium spp. istotny czynnik inwazyjny zwierząt, Med. Weter. 2013, 69 (7).