Aktualizacja: 14 kwietnia 2022
Kolka nerkowa to najbardziej charakterystyczny objaw kamicy nerkowej, czyli choroby związanej z obecnością w drogach moczowych nierozpuszczalnych złogów. Powstają one w wyniku wytrącania się substancji chemicznych zawartych w moczu, w momencie, gdy ich stężenie przekracza próg rozpuszczalności. Kolka nerkowa wiąże się z silnymi dolegliwościami bólowymi.
Kolka nerkowa – przyczyny
Główną przyczyną kolki nerkowej jest kamica nerkowa. Powstawaniu złogów w układzie moczowym sprzyjają następujące czynniki:
- duże stężenie substancji kamicorodnych w moczu, zazwyczaj szczawianu wapnia, fosforanów wapnia, moczanów czy cystyny;
- zastój moczu i zakażenia układu moczowego;
- małe stężenie w moczu koloidów ochronnych i magnezu.
Złogi mogą powstawać w różnych odcinkach dróg moczowych, najczęściej jednak lokalizują się w kielichach lub miedniczce nerkowej. Mają tendencję do przemieszczania się do moczowodu lub pęcherza moczowego. Tam mogą przemieszczać się albo ulec wydaleniu wraz z moczem. W skrajnych sytuacjach złogi osiągają tak duże rozmiary, że wypełniają całą miedniczkę nerkową i kielichy nerkowe, prowadząc nawet do trwałego uszkodzenia nerek. Czynnikami ryzyka kamicy nerkowej, a więc i kolki nerkowej, są:
- występowanie kamicy nerkowej w rodzinie (predyspozycje genetyczne);
- nowotwory związane z hiperurykemią lub hiperkalcemią;
- choroby kostno-stawowe, np. osteoporoza czy dna moczanowa;
- choroby przewodu pokarmowego, np. choroba Leśniowskiego-Crohna czy zespół złego wchłaniania);
- mała objętość przyjmowanych płynów;
- bogatopurynowa dieta, obfita także w białka, szczawiany, wapń czy sód;
- długotrwałe unieruchomienie;
- przyjmowanie niektórych leków i suplementów diety w bardzo dużych ilościach, głównie witaminy D, witaminy C, wapnia czy sulfonamidów.
Szczyt zachorowań przypada na 30-40. rok życia, po czym drugi rzut ma miejsce między 50. a 65. rokiem życia.
Zobacz również: Kamica żółciowa.
Kolka nerkowa – objawy
W przebiegu kamicy nerkowej najczęściej obserwuje się występowanie objawu zwanego kolką nerkową. Wiąże się on z dolegliwościami bólowymi w momencie, gdy złóg przemieszcza się do moczowodu. Tam z trudem przeciska się przez wąskie światło, podrażniając receptory odpowiedzialne za przekaźnictwo bólowe. Typowo ból lokalizuje się w okolicach odcinka lędźwiowego kręgosłupa, promieniując w stronę spojenia łonowego, zewnętrznych narządów płciowych oraz wewnętrznej strony ud. Przy jednoczesnym zablokowaniu cewki moczowej jest silnie odczuwalny także w okolicy nadłonowej.
Napady kolki nerkowej mogą powtarzać się co kilka miesięcy lub co kilka lat, w zależności od wielu czynników związanych z predyspozycjami pacjenta, jego stylem życia, ogólnym zdrowiem czy przebiegiem samej choroby. Okres międzynapadowy zazwyczaj jest bezobjawowy. Kolce nerkowej mogą towarzyszyć objawy dodatkowe, takie jak:
- nudności i wymioty;
- wewnętrzny niepokój;
- bladość powłok skórnych;
- nadmierna potliwość ciała, nocne poty;
- krwiomocz;
- trudności w oddawaniu moczu, najczęściej parcie na mocz lub częstomocz;
- spadek ciśnienia tętniczego;
- dreszcze;
- gorączka.
Objawem przedmiotowym kolki nerkowej jest bolesność okolicy nerki po stronie kolki. Jest to tzw. objaw Goldflama, wywoływany poprzez fizyczny wstrząs tej okolicy. Na wizycie u lekarza wywołuje się go przykładając dłoń do nerki i delikatnie uderzając pięścią w tę dłoń. Warto pamiętać, że w trakcie napadu kolki nerkowej zazwyczaj nie ma swoistych nieprawidłowości w badaniach krwi. Często występuje jedynie umiarkowana leukocytoza.
Zobacz również: Objawy choroby nerek.
Powiększanie się złogów
Złogi w układzie moczowym mogą powiększać się poprzez:
- przyrost swojej objętości wokół pojedynczego jądra krystalizacji;
- agregację wielu jąder krystalizacji.
Zazwyczaj miejsce ma sytuacja, w której jeden rodzaj kryształów formuje jądro krystalizacji. Wokół niego nawarstwia się następnie kamień z innego minerału. O możliwości formowania się złogu decyduje głównie przyleganie do ściany dróg moczowych. Dodatkowo sprzyja temu wcześniejsze uszkodzenie nabłonka dróg moczowych w połączeniu z wymienionymi wcześniej czynnikami ryzyka.
Chlorella w bardzo dokładny sposób oczyszcza organizm, pomaga w likwidacji zaparć, wspiera budowanie naturalnej odporności, wspomaga odmładzanie organizm, przyspiesza regenerację uszkodzonych tkanek, poprawia kondycję organizmu, dodaje sił witalnych, …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Tom II, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
- Mutrynowski T., Torz C., Dzigowski P., Radziszewski P., Kamica układu moczowego, Medycyna po Dyplomie, 20/2011.
- Ossoliński K., Leczenie kolki nerkowej oraz leczenie ułatwiające wydalenie złogu, Przegląd Urologiczny, 6/2012.
Zostaw komentarz