Kamienie nerkowe to złogi nierozpuszczalnych substancji chemicznych, które wytrącają się z moczu, formując niewielkie ciała stałe. Do rozwoju tego problemu z reguły dochodzi w obrębie kielichów nerkowych oraz miedniczki nerkowej. Jeśli kamienie nerkowe przedostaną się do moczowodów, mogą powodować silne dolegliwości bólowe. Diagnostyką i leczeniem kamicy nerkowej zajmuje się lekarz urolog.
Spis treści
Co to są kamienie nerkowe?
W warunkach prawidłowych substancje znajdujące się w moczu każdego człowieka występują w formie rozpuszczonej. Niekiedy jednak ich stężenie jest zbyt duże i nie dochodzi do ich całkowitego rozpuszczenia. Początkowo przybierają one formę niewielkich kryształków, wokół których nawarstwiają się kolejne powłoki. Wraz z upływem czasu łączą się one w coraz większe kompleksy, co prowadzi do powstania ostatecznej formy kamieni moczowych, czyli złogów. Złogi mogą przybierać różne formy chemiczne ze względu na rodzaj substancji składowej, która w nich dominuje. U większości osób składają się ze szczawianu i fosforanu wapnia (80%), rzadziej z kwasu moczowego lub fosforanu magnezowo-amonowego.
Kamienie nerkowe – skąd się biorą?
Czynniki ryzyka kamicy nerkowej dzieli się na:
- wewnętrzne – dieta bogatobiałkowa, picie zbyt małej ilości płynów dziennie, farmakoterapia, zakażenia układu moczowego;
- zewnętrzne – płeć męska, wiek pomiędzy 20. a 50. rokiem życia, czynniki genetyczne (25% przypadków ma podłoże rodzinne), nieprawidłowości anatomiczne przyczyniające się do zastoju moczu w układzie moczowym, choroby metaboliczne.
W wielu przypadkach można zapobiegać kamicy nerkowej prowadząc odpowiedni tryb życia.
Kamienie nerkowe – objawy
Kamica nerkowa przebiega u większości pacjentów bezobjawowo lub z niewielkimi niecharakterystycznymi objawami. Mogą oni zgłaszać okresowo nawracające, nietypowe, tępe bóle okolicy lędźwiowej lub jamy brzusznej. Przy prawidłowym odpływie moczu nawet obecność dużych odlewowych złogów w układzie kielichowo-miedniczkowym nerki może jednak nie powodować dolegliwości bólowych. Z kolei kamica moczowodowa pojawia się wtórnie do kamicy nerkowej i tworzy w momencie przejścia złogów z nerki do moczowodu. W przypadku złogów mających średnicę powyżej 2 mm przechodzących przez moczowód może dojść do zaburzeń w odpływie moczu oraz mikrourazów moczowod. To z kolei może doprowadzić do silnych objawów bólowych – rozwija się kolka nerkowa.
Farmakologiczne usuwanie kamieni nerkowych
Farmakologiczne leczenie kamieni nerkowych polega na podawaniu pacjentowi leków przeciwbólowych, niesteroidowych leków przeciwzapalnych (diklofenak, ketoprofen, metamizol) lub opioidów (petydyna, pentazocyna), leków spazmolitycznych (papaweryna, drotaweryna, atropina, lignokaina) oraz antybiotyków (w celu zwalczania infekcji dróg moczowych). Wyłącznie kamienie o średnicy mniejszej od 5–7 mm mają szansę zostać wydalone przez drogi moczowe.
Warto zaznaczyć, że przy kamicy nerkowej spore znaczenie ma też unikanie czynników ryzyka ich tworzenia się, a więc leczenie przyczynowe choroby podstawowej. Tutaj przykłada się szczególną wagę do zdrowej i zbilansowanej diety, unikania używek (w tym palenia papierosów i alkoholu), redukcji masy ciała, systematycznej aktywności fizycznej.
Zabiegowe usuwanie kamieni nerkowych
Jednym z zabiegów usuwania kamieni nerkowych jest ureterorenoskopia (URS), polegająca na usunięciu kamieni z moczowodu przez cewkę moczową. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu zewnątrzoponowym bez konieczności jakiegokolwiek nacinania tkanek, a wszelkie czynności medyczne urolog przeprowadza przez cewkę moczową. Wprowadza do niej przyrząd wyposażony w układ optyczny i kamerę oraz kanał roboczy wykorzystywany do wprowadzenia narzędzi endoskopowych. Kamień można wówczas z łatwością usunąć w całości lub wcześniej rozdrobnić go na mniejsze fragmenty.
Kolejną współcześnie stosowaną metodą usuwania kamieni nerkowych jest litotrypsja pozaustrojowa (ESWL) i nefrolitotrypsja przezskórna (PCNL). Litotrypsja pozaustrojowa polega na rozbijaniu kamienia wewnątrz organizmu pacjenta przy użyciu tzw. fali wstrząsowej. Kruszy się on na drobinki wielkości piasku, które mogą już bezproblemowo zostać wydalone podczas mikcji wraz z moczem. Zabieg z reguły przeprowadza się ambulatoryjnie i nie wymaga on znieczulenia.
Z kolei nefrolitotrypsja przezskórna jest wykonywana w sytuacjach, w których kamień nerkowy w nerce jest duży lub położony w takim miejscu, że nie może być rozbity przy użyciu litotrypsji. Procedura wymaga już znieczulenia. Polega na wprowadzeniu przez niewielkie nacięcie skóry w okolicy nerki do miedniczki nerkowej instrumentu zwanego nefroskopem, przez który urolog może obejrzeć kamień moczowy, dokładnie określić jego położenie i odpowiednimi narzędziami rozdrobnić go na mniejsze kawałki, które następnie eliminuje.
Chlorella w tabletkach z rozerwaną ścianą komórkowąChlorella posiada właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne nie wpływając przy tym na florę fizjologiczną. Bardzo dokładnie usuwa toksyny z organizmu …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Mutrynowski T., Torz C., Dzigowski P., Radziszewski P., Kamica układu moczowego, Medycyna po Dyplomie, 8/2011.
- Swatowski A., Leczenie zachowawcze kamicy moczowej, Forum Nefrologiczne 2009, tom 2, nr 3, 189–195.
- McKay C., Kamica nerkowa, Pediatria po Dyplomie, 4/2011.
- Kwinta A., Kamica moczowa – historia naturalna i leczenie.
Zostaw komentarz