Glistnica to choroba pasożytnicza wywołana glistą ludzką (łac. Ascaris lumbricoides hominis). Źródłem zakażenia jest najczęściej gleba zawierająca jaja, zanieczyszczona kałem pochodzącym od chorej osoby. Z całą pewnością przebieg glistnicy nie należy do przyjemnych, a leczenie przebiega z wydalaniem wraz z kałem dorosłych osobników o długości do 35 cm. Rokowania są pomyślne, przy odpowiedniej farmakoterapii możliwe jest całkowite wyleczenie pacjenta.
Glistnica – przyczyny
Bezpośrednią przyczyną glistnicy jest zakażenie pasożytem o nazwie glista ludzka. To największy robak obły jelita cienkiego, osiągający długość nawet do 35 cm. Jedynym gospodarzem pasożyta jest człowiek. Do infekcji dochodzi drogą bezpośredniego kontaktu z glebą zakażoną odchodami ludzkimi, w których znajdują się jaja glist. Aby jaja stały się inwazyjne, wymagają dojrzewania w atmosferze tlenu w środowisku zewnętrznym, w temperaturze ok. 25°C, przez 3 tygodnie. Zarażony człowiek nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla drugiego człowieka, z tego względu odrobaczanie wszystkich domowników nie jest uzasadnione.
Po połknięciu jaj larwa wykluwa się po kilku godzinach. Przebija ścianki jelita cienkiego i drogą naczyń krwionośnych poprzez krążenie wrotne dociera do serca, a następnie do płuc. W pęcherzykach płucnych następuje tak zwane linienie larw, które osiągają długość około 1,5 mm, a następnie niszczą tkanki, doprowadzając do nacieków komórkowych widocznych na obrazie RTG. Po około 2 tygodniach larwy wraz ze śluzem dróg oddechowych dostają się wstecznie do gardła, by przez połknięcie odkrztuszanej wydzieliny przedostać się ponownie do dróg pokarmowych. Dorosła glista ludzka żyje w organizmie człowieka nawet do 2 lat.
Glistnica – objawy
Obraz kliniczny glistnicy obejmuje przede wszystkim objawy ze strony układu pokarmowego i oddechowego. Na samym początku pojawiają się:
- kaszel;
- odpluwanie podbarwionej krwią wydzieliny;
- wymioty;
- nasilenie objawów alergii, jeśli występuje u danego pacjenta;
- gorączka;
- ogólne złe samopoczucie.
Objawy nasilają się w nocy i zazwyczaj ustępują po 2 tygodniach. W tym czasie na obrazie RTG zaobserwować można charakterystyczne zmiany zapalne w miąższu płuc. Jeśli glisty przedostaną się z płuc ponownie do układu pokarmowego, rozwijają się objawy takie jak:
- wzdęcia;
- mdłości;
- bóle brzucha;
- utrata apetytu;
- tłuszczowe biegunki;
- zaparcia;
- zaburzenia snu;
- nadmierne pobudzenie.
Długo trwające zarażenie może prowadzić do zahamowania rozwoju psychofizycznego. Jest to groźne szczególnie w przypadku dzieci.
Diagnostyka glistnicy
Diagnostykę glistnicy przeprowadza się na podstawie wywiadu zdrowotnego, badania RTG oraz badanie kału. Rozpoznanie glistnicy potwierdza się w momencie znalezienia w kale wydalonej dorosłej postaci nicienia. Pomocniczo można wykonać badania krwi, w trakcie których stwierdza się niewielkiego stopnia leukocytozę i eozynofilię.
Glistnica – leczenie
Leczenie cieszy się całkowitą skutecznością (100%), musi jednak zostać wdrożone odpowiednio wcześnie, zanim dojdzie do pojawienia się cięższych lub trwałych objawów. Opiera się na farmakoterapii – największe zastosowanie mają leki takie jak albendazol, mebendazol czy pyrantel. Działanie leków bazuje na hamowaniu przyswajania przez glistę glukozy (jej najważniejszy składnik odżywczy, niezbędny do dalszego rozwoju i namnażania się) bądź hamowaniu przekaźnicta nerwowo-mięśniowego u nicienia. Wskutek kuracji miejsce ma wydalenie przez człowieka dorosłych postaci pasożyta, które osiągają nawet 35 cm długości. Z tego względu choroba nie należy do przyjemnych, często wręcz leczenie wiąże się z dużym dyskomfortem.
Uzupełnieniem leczenia farmakologicznego jest odpowiednio dobrana dieta. Musi być uboga w cukry proste, którymi żywią się pasożyty, natomiast ma być bogata w białka. Rokowanie jest dobre. Jeśli jednak dojdzie do rozwoju poważniejszych dolegliwości, np. nasilonych objawów płucnych, konieczne może stać się podawanie glikokortykosteroidów.
Spirulina w tabletkach (100% naturalna)Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku (100% naturalna)Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Hadaś E., Derda M., Pasożyty – zagrożenie nadal aktualne, Problemy Higieny i Epidemiologii, 1/2014.
- Popielska J., Marczyńska M., Najczęstsze zarażenia pasożytnicze w Polsce, Pediatria po Dyplomie, 5/2012.
- Korzeniewski K., Choroby pasożytnicze przewodu pokarmowego w Polsce, Forum Medycyny Rodzinnej, 1/2016.
Zostaw komentarz