Aktualizacja: 4 października 2022
Choroba Hashimoto to inaczej przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, określane także mianem zapalenia limfocytowego. Stanowi najczęściej występujące zapalenie tarczycy i jednocześnie najczęstszą przyczynę niedoczynności tarczycy.
Spis treści
Przyczyny choroby Hashimoto
Kluczową rolę w rozwoju choroby odgrywają zaburzenia odpowiedzi immunologicznej. Chociaż u ponad 90% chorych stwierdza się wysokie miana przeciwciał anty-TPO i anty-Tg, a także wykrywa się przeciwciała blokujące receptor TSH, to ich udział w patogenezie choroby nie jest jednoznaczny.
W chorobie Hashimoto zjawiska autoimmunologiczne zależą od limfocytów Th i najistotniejszą rolę przypisuje się aktywności cytotoksycznych limfocytów T, odpowiedzialnych za niszczenie komórek pęcherzykowych tarczycy. Mechanizmy cytotoksyczności zależnej od przeciwciał mają mniejsze znaczenie. Obecnie uważa się, że choroba Hashimoto powiązana jest z potencjalną predyspozycją genetyczną człowieka, gdyż przeciwciała skierowane przeciwko tarczycy stwierdza się u około połowy członków rodziny chorego.
Jak objawia się choroba Hashimoto?
Choroba Hashimoto stanowi bardzo podstępne schorzenie – często rozwija się niezauważona latami, nie dając żadnych dolegliwości. Wyróżnia się 2 postacie kliniczne choroby:
- zanikową;
- z obecnością wola.
W przypadku postaci zanikowej stosunkowo często stwierdza się niebolesne powiększenie i wzmożoną spoistość gruczołu tarczowego. Rzadziej dochodzi do zaniku tarczycy. Wszystkie postaci choroby mogą przebiegać z niedoczynnością tarczycy, subkliniczną lub jawną klinicznie. Choroba ma przebieg przewlekły, często postępujący. Bardzo rzadko spotyka się zaostrzenia z nagłym powiększeniem i tkliwością tarczycy oraz wystąpieniem ogólnych objawów procesu zapalnego (zwiększone stężenie białka C-reaktywnego, przyśpieszony OB, rzadko gorączka). Często stwierdza się w tym okresie objawy kliniczne nadczynności tarczycy. Do podstawowych objawów klinicznych wskazujących na chorobę Hashimoto zalicza się:
- ogólne przemęczenie, nawet mimo odpoczynku;
- osłabienie;
- problemy ze snem;
- wahania nastroju, zmiany emocjonalne;
- nadmierną potliwość;
- obrzęki twarzy, dłoni i stóp;
- uczucie zimna;
- wzrost masy ciała;
- zaparcia;
- obfite miesiączkowanie w przypadku kobiet;
- suchość, szorstkość skóry;
- wypadanie włosów.
U dzieci natomiast pierwszy objaw kliniczny niedoczynności tarczycy wywołanej chorobą Hashimoto polega na spowolnieniu tempa wzrastania i problemach z nauką.
Choroba Hashimoto – leczenie
Obecnie nie istnieje przyczynowe leczenie choroby Hashimoto, a lekarze zajmujący się tą problematyką skupiają się głównie na leczeniu niedoczynności tarczycy, np. poprzez wykorzystanie soli sodowej lewoskrętnej tyroksyny. U osób z niedoczynnością tarczycy obowiązuje więc leczenie substytucyjne L-T4. Niektórzy zalecają profilaktyczne stosowanie L-T4 również u chorych w stanie eutyreozy, uzasadniając, że zapobiega to postępowi choroby i zmniejsza stężenia serologicznych i komórkowych wskaźników autoimmunologicznego procesu zapalnego.
Jeżeli niedoczynność tarczycy jest prawidłowo leczona, to choroba nie wiąże się z żadnymi konsekwencjami. Współistnienie choroby Hashimoto i pierwotnego chłoniaka złośliwego tarczycy jest możliwe, ale bardzo rzadkie. Przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy prowadzi często do trwałej niedoczynności tarczycy.
Dietoterapia
Istotnym elementem leczenie jest dietoterapia, zyskująca w ostatnich latach coraz większą popularność. Z całą pewnością odpowiednio dobrane pokarmy wpływają na zmniejszenie lub likwidację objawów wielu chorób. Dieta przy chorobie Hashimoto powinna być dopasowana indywidualnie do pacjenta. Musi zawierać odpowiednią ilość pełnowartościowego białka zawierającego aminokwasy niezbędne do prawidłowego funkcjonowania tarczycy. Należy zadbać, aby posiłki dostarczały odpowiedniej ilości:
Niekiedy dzienne zapotrzebowanie na te składniki wśród chorych jest wyższe, może się więc okazać niezbędna suplementacja. Poza tym dieta musi dostarczać wszystkich innych ważnych składników odżywczych, które powinny stanowić podstawę żywienia osób zdrowych. Zaleca się unikanie wysoko przetworzonych produktów, tłustych mięs oraz alkoholu.
Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Tom I, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
- Lachowicz K., Stachoń M., Pałkowska-Goździk E., Fizjologiczne aspekty postępowania dietetycznego w chorobie Hashimoto, Kosmos, 2/2019.
- Luty J., Bryl E., Choroba Hashimoto – aspekt genetyczny i środowiskowy, Forum Medycyny Rodzinnej, 1/2017.
- Kus K., Zielińska K., Zaprutko T., Ratajczak P., Nowakowska E., Choroba Hashimoto – efektywność diety bezglutenowej, Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu, 4/2016.
- Zagrodzki P., Kryczyk J., Znaczenie selenu w leczeniu choroby Hashimoto, Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej, 68/2014.
Zostaw komentarz