Brzuch tarczycowy to inaczej otyłość brzuszna, której ryzyko pojawienia się jest znacznie większe w przebiegu chorób tarczycy. Wiąże się z nadmiernym nagromadzeniem tkanki tłuszczowej w obrębie brzucha, zwłaszcza jego dolnej części. Przyczyną tego są zaburzenia w gospodarce hormonalnej, głównie w obrębie hormonów tarczycy, które nadzorują metabolizm.
Spis treści
Jak wygląda brzuch tarczycowy?
Brzuchem tarczycowym określa się umiarkowanej wielkości brzuch, który swoim wyglądem może nieco przypominać delikatnie spłaszczoną piłkę lub brzuch kobiety ciężarnej w pierwszych miesiącach ciąży. Zaczyna on zwiększać swoją objętość tuż pod linią biustu i sięga aż do podbrzusza. Dotyczy zarówno kobiet, jak i mężczyzn, choć u mężczyzn występuje nieco częściej. W dotyku taki brzuch jest stosunkowo miękki i zazwyczaj nie powoduje żadnych dolegliwości. Ewentualne objawy, które się pojawiają, wiążą się raczej z chorobą podstawową (chorobami tarczycy) lub z konsekwencjami nadmiaru tkanki tłuszczowej.
Brzuch tarczycowy – przyczyny
Tarczyca jest narządem dokrewnym zlokalizowanym u każdego człowieka na przedniej części szyi. Choć jest stosunkowo niewielka, spełnia niezwykle istotną rolę – produkuje hormony takie jak:
- T3 – trójjodotyronina. Nadzoruje rozwój układu nerwowego i układu kostnego u płodu, a po porodzie wspiera działanie tyroksyny oraz odpowiada za prawidłową czynność nerek. Reguluje metabolizm głównie lipidów i węglowodanów;
- T4 – tyroksyna. Odpowiada za dojrzewanie ośrodkowego układu nerwowego u płodu, a po porodzie nadzoruje czynność niemal wszystkich układów organizmu. Reguluje przemianę materii, rozpad tłuszczów, wchłanianie glukozy, aktywację enzymów;
- kalcytonina – hormon polipeptydowy produkowany przez komórki C tarczycy, odpowiadający za obniżanie stężenia wolnych jonów wapnia we krwi. Dzięki temu hamuje resorpcję kości.
Jak można zatem zauważyć, jedną z integralnych czynności hormonów tarczycy (zwłaszcza T3 i T4) jest regulowanie metabolizmu. Wszelkie zaburzenia w gospodarce hormonalnej tarczycy będą skutkować m.in. wystąpieniem otyłości, w tym brzucha tarczycowego na czele. Przyczynami tego zjawiska mogą być np.:
- niedoczynność tarczycy – niedobór hormonów tarczycy;
- choroba Hashimoto – autoimmunologiczna choroba, w której organizm atakuje tkanki tarczycy bez powodu, co skutkuje niedoborem hormonów tarczycy;
- nowotwór tarczycy.
Należy zaznaczyć, że brzucha tarczycowego nie zaobserwuje się w przebiegu nadczynności tarczycy, czego podłożem jest nadmierne wydzielanie hormonów tego narządu. Wówczas do grona typowych objawów zalicza się nagłe chudnięcie, nawet pomimo nadmiernego apetytu.
Brzuch tarczycowy – diagnostyka
Przy wystąpieniu otyłości brzusznej i jednoczesnym podejrzeniu, że może ona wynikać ze zmian hormonalnych, złotym standardem jest badanie krwi. Ocenia się zwłaszcza poziom T3 i T4, ale także TSH, anty-TPO (przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej), anty-TG (przeciwciała przeciwko tyreoglobulinie), TRAB (przeciwciała przeciwko receptorowi TSH), selen w surowicy, jod w moczu. Warto wykonać też morfologię krwi i badanie hormonów płciowych, jako że otyłość brzuszna może wynikać również z zaburzeń w ich obrębie.
Brzuch tarczycowy – leczenie
Jeśli potwierdzona zostanie choroba tarczycy przebiegająca z niedostateczną produkcją hormonów, wdraża się leczenie farmakologiczne. Ważne jest systematyczne uzupełnianie hormonów tarczycy, aby narząd ten, mimo upośledzenia, mógł spełniać swoją rolę. Współcześnie na rynku dostępne są 2 rodzaje leków: Letrox i Euthyrox. Obydwa zawierają w składzie syntetyczny odpowiednik tyroksyny (T4) – lewotyroksynę. Poza farmakologią należy zmodyfikować styl życia. Nie tylko po to, aby pozbyć się brzucha tarczycowego, ale i po to, aby wzmacniać tarczycę i zadbać o ogóle zdrowie organizmu.
Brzuch tarczycowy – jak się go pozbyć?
Podstawą jest modyfikacja diety, z której należy wyeliminować cukier, słodkie napoje, słodycze oraz fast foody, a także regularna aktywność fizyczna. Obniżka kaloryczna o 200-300 kcal w stosunku do dziennego zapotrzebowania w połączeniu z codziennym ruchem zapewnią szybsze spalanie nadmiernej tkanki tłuszczowej. Należy jednak mieć na uwadze, że utrzymanie zgrabnej sylwetki przy chorobach tarczycy może być nieco trudniejsze. Przy niedoczynności tarczycy istotne jest pokrycie zapotrzebowania na konkretne składniki mineralne, takie jak selen, cynk i żelazo oraz witaminy: witamina D, witamina B12, witamina C, witamina E i beta-karoten. Jeśli nie jest to możliwe wraz z dietą, rekomenduje się suplementację.
Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Obłończyk Ł., Siekierska-Hellmann M., Berendt-Obołończyk M., Sworczak K., Objawy i schorzenia przewodu pokarmowego w przebiegu endokrynopatii, Forum Medycyny Rodzinnej, 3/2009.
- Liskowska M., Leczenie chorób tarczycy, Łódź 2018.
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
Zostaw komentarz