Białkomocz

Aktualizacja: 7 czerwca 2022

Białkomocz (inaczej proteinuria) to dolegliwość obejmująca zwiększone wydalanie białek wraz z moczem. Za górną wartość w warunkach fizjologicznych uznaje się 150 mg białka w przypadku osób dorosłych oraz 250 mg w przypadku dzieci i młodzieży. Połowę tej wartości stanowią białka pochodzące z osocza, natomiast drugą połowę – białka pochodzące ze struktur nerki położonych poza kłębuszkiem nerkowym oraz z dróg moczowych. Około 15% całości stanowi albumina.

Białkomocz – przyczyny

Białkomocz może mieć wiele przyczyn, zarówno fizjologicznych (duży wysiłek fizyczny, przemarznięcie), jak i patologicznych. Do chorób i dolegliwości, które mogą wywołać białkomocz, zaliczamy między innymi następujące:

• choroby cewkowo-śródmiąższowe;
• pierwotne i wtórne glomerulopatie;
• nefropatia szpiczakowa;
• nowotwory dróg moczowych;
• cukrzyca;
• zatrucia;
• reakcje z nadwrażliwości;
• amyloidoza;
• choroby autoimmunologiczne, w tym toczeń rumieniowaty układowy;
• infekcje bakteryjne, wirusowe i pasożytnicze;
• gorączka;
• niewydolność serca.

Białkomocz można stwierdzić podczas podstawowych badań moczu.

Rodzaje białkomoczu

W medycynie wyróżnia się kilka rodzajów białkomoczu:

• czynnościowy – przejściowy i o niewielkim nasileniu, może pojawić się po aktywności fizycznej, ale także w przebiegu poważniejszych chorób, jak np. niewydolność serca;
• z przeładowania – zwykle towarzyszy zwiększonej produkcji wolnych lekkich łańcuchów immunoglobulin w przebiegu szpiczaka;
• cewkowy – obejmuje utratę zarówno białek przesączanych, jak i tych uwalnianych przez uszkodzone komórki nabłonka cewek nerkowych;
• ortostatyczny – białko w moczu pojawia się wyłącznie po przebywaniu pacjenta w pozycji stojącej, rokowania są dobre;
• kłębuszkowy – w efekcie chorób kłębuszków nerkowych, wiąże się więc ze zwiększeniem przepuszczalności ich naczyń włosowatych dla makrocząsteczek.

Rozpoznanie rodzaju ma znaczenie terapeutyczne.

Białkomocz – objawy

U znacznej większości osób białkomocz przebiega bezobjawowo, a jego obecność stwierdza się podczas rutynowych badań diagnostycznych. Objawowy występuje natomiast w przebiegu zespołu nerczycowego lub zespołu nefrytycznego. Białkomocz przy zespole nerczycowym może objawiać się:

• obrzękami wokół oczu tuż po przebudzeniu się;
• hiperlipidemią;
• hipoalbuminurią, która może powodować bielactwo paznokci.

Dodatkowo przy nasilonym białkomoczu można zaobserwować pienienie się moczu podczas mikcji. Natomiast białkomocz przy zespole nefrytycznym obawia się:

• obrzękami wokół kostek;
• nadciśnieniem tętniczym, które może być znacznie nasilone;
• zmniejszeniem GFR;
• krwiomoczem.

Zespół nefrytyczny najczęściej rozwija się wskutek chorób ogólnoustrojowych. Znaczny białkomocz jest czynnikiem złego rokowania, niezależnym od rozpoznania histopatologicznego w biopsji nerki.

Białkomocz – leczenie

Na samym początku należy ustalić dokładną przyczynę białkomoczu i rozpocząć jej leczenie, jeśli jest to możliwe, dlatego nie ma odgórnie ustalonych procedur terapeutycznych. U pacjentów z nasilonym białkomoczem można zastosować skojarzone leczenie inhibitorem konwertazy angiotensyny i sartanem. Bez względu na przyczynę bardzo ważna jest modyfikacja stylu życia, zwłaszcza dbanie o prawidłową masę ciała, pilnowanie zbilansowanej i zdrowej diety oraz unikanie nadmiernych i intensywnych wysiłków fizycznych.

Koenzym Q10 (100 mg) bioalgi
Koenzym Q10, który Państwu oferujemy pozyskiwany jest przy użyciu naturalnego procesu fermentacji. Jest to czysty izomer trans, w 100% naturalny i identyczny jak Koenzym Q10 występujący w naszym organizmie, dzięki czemu bardzo wysokiej biodostępności.
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
2. Stompór T., Białkomocz, Forum Nefrologiczne, 1/2009.
3. Topham P., Choroby nerek przebiegające z białkomoczem, Medycyna po Dyplomie, 5/2010.